At the turn of the 18th and 19th centuries, Muḥammad b. ʿArafa al-Dusūqī (d. 1815) emerged in Ottoman Egypt as a key figure bridging traditional Islamic sciences with modern thought. A product of al-Azhar’s rigorous education, he approached Arabic rhetoric (balāgha) through an interdisciplinary and critical lens, best reflected in his work Ḥāshiyat al-Mukhtaṣar al-Maʿānī. Embracing the classical rhetorical triad—maʿānī, bayān, and badīʿ—al-Dusūqī made original contributions by analytically engaging with major authorities like al-Taftāzānī. Rather than rejecting earlier views, he refined them with respectful critique. He stressed contextual meaning in maʿānī, and in bayān and badīʿ, he explored the epistemological depth of the word–meaning relationship. As a “critical conservative,” he reinterpreted the rhetorical tradition to align meaning (maʿnā) with truth (ḥaqīqa). His underexplored theory offers a significant case for understanding the continuity and transformation of Arabic rhetoric in the modern period.
This study is derived from the doctoral dissertation titled “The Rhetorical Conception of Muhammad b. ʿArafa al-Desūqī in the Context of His Ḥāshiyat al-Mukhtaṣar al-Maʿānī” (Ondokuz Mayıs University, Samsun/Turkey, 2024).
18./19. yüzyıl dönümünde Osmanlı Mısır’ında yetişen Muhammed b. Arafe ed-Desûkî (ö. 1815), geleneksel İslamî ilimler ile modern düşünce arasında köprü kuran önemli bir âlimdir. Ezher kökenli derin bilgisiyle belâgata disiplinler arası yaklaşan Desûkî’nin bu vasfını Haşiyetu’l-Muhtasari’l-Meʿânî eseri temsil eder. Klasik belâgat paradigmasını (meânî, beyân, bedî) benimserken, keskin eleştirel-analitik bakışıyla özgün katkı sunar. Teftâzânî gibi otoritelere eleştirel nezaketle yaklaşır; görüşleri mutlak reddetmek yerine tenkit ve tashihle geliştirir. Meânî’de anlamın bağlama uygunluğunu, beyân ve bedîʿ’de ise lafız-mana ilişkisine epistemolojik derinlik kazandırır ve manaya dair güzellikleri öne çıkarır. Eleştirel bir muhafazakâr olarak Desûkî, geleneği eleştirel bir süzgeçten geçirip yeniden inşa eder ve belâgatı, anlamın hakikate uygunluğunu temin eden epistemolojik bir araç olarak konumlandırır. Türkiye’de yeterince çalışılmayan teorisi, Arap belâgatının modern dönem süreklilik ve dönüşümünü anlamak için kritik örnektir.
Bu çalışma, “19. yy. Âlimlerinden Muhammed b. Arafe ed-Desûkî’nin Muhtasaru’l-Meânî Hâşiyesi Bağlamında Belâgat Tasavvuru” adlı doktora tezinden üretilmiştir. (Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun/Türkiye, 2024).
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Arabic Language and Rhetoric |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2025 |
Submission Date | January 17, 2025 |
Acceptance Date | June 2, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 58 |