This study has been carried out to determine opinion and awareness level of primary school teachers about child exploitation and neglect. General scanning method was used during the execution of the study. The 369 samples were randomly chosen among 3123 primary school teachers working at primary schools in center counties of Kayseri- Melikgazi, Kocasinan and Talas. Questionnaires developed by the researchers were applied to those teachers. Of the teachers who took part in the study, 79,1 % had had no education about child exploitation and neglect; 75,8 % hadn’t been informed about child protection law; 76,1 % needed to be informed about the subject. 84,4 % of the teachers stated that, according to the laws, they have to report child exploitation and neglect; and 98 % of the teachers expressed that they are responsible to report it in terms of moral worthes. The teachers preferred the school administration (x=1.67) the most to report the child exploitation and neglect. 81,2 % of the 369 teachers replied the definitions and symptoms about physical exploitation correctly; with 92,9 % to emotional exploitation and neglect; with 91,4 % to sexual exploitation; with 69,1 % to economic exploitation, with 61,7 % to physical neglect, and with 81 % to educational neglect. The teachers considers themselves competent about child exploitation and neglect at mid-level (2,613,40). Examining the answers to definitions and symptoms, it has been found that the awareness of teachers about child exploitation and neglect is at a high level.
Bu araştırma sınıf öğretmenlerinin çocuk istismarı ve ihmali konusundaki görüşleri ve farkındalık düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın yürütülmesinde genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Kayseri ili Melikgazi, Kocasinan ve Talas merkez ilçe sınırları içindeki ilkokullarda görev yapan 3123 sınıf öğretmeni arasından tesadüfi örnekleme yoluyla seçilen 369 sınıf öğretmenin ile yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen anket öğretmenlere uygulanmıştır. Araştırmaya katılan öğretmenlerin %79,1’i çocuk istismar ve ihmali ile ilgili hiçbir eğitim almadığını, %75,8’i çocuk koruma kanunu hakkında hiç bilgilendirilmediğini ve %76,1’i bu konuda bilgilendirilme gereksinimi duyduklarını belirtmişlerdir. Öğretmenlerin %84,4’ü çocuk ihmal ve istismarını kanunlara göre bildirmek zorunda olduklarını, %98’i ise ahlaki anlamda bildirimden sorumlu olduklarını belirtmişlerdir. Öğretmenler çocuk istismar ve ihmalini bildirecekleri yer olarak en çok okul yönetimini (x=1,67) tercih etmişlerdir. Fiziksel istismarla ilgili verilen tanım ve belirtilere 369 öğretmenin %81,2’si Duygusal ihmal ve istismara %92,9’u, cinsel istismara %91,4’ü, ekonomik istismara %69,1’i, fiziksel ihmale %61,7’si, eğitimsel ihmale %81’i doğru yanıt vermiştir. Çocuk istismarı ve ihmali ile ilgili öğretmenler kendilerini orta düzeyde (2,61-3,40) yeterli görmektedir. Tanım ve belirtilere verilen cevaplar incelendiğinde, öğretmenlerin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri yüksek düzeyde çıkmıştır
Other ID | JA64KD59ZC |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 23, 2016 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 3 Issue: 5 |