Yalnızlık Duygusunun Akıllı Telefon Bağımlılığına Etkisi

Year 2018, Youth Researches Special Issue, 88 - 107, 15.03.2018

Abdullah Mert Gizem Özdemir

https://doi.org/10.26466/opus.382285

Cited By: 15

Abstract

Çalışma
‘Yalnızlık Duygusunun Akıllı Telefon Bağımlılığına Etkisi’ni araştırmak
amacıyla yapılmıştır. Yalnızlık duygusunun kişilerin sosyalleşme isteğine
olumsuz yönde etki ettiğini ve kişilerarası iletişimi sekteye uğrattığını
önceki yapılan araştırmalar göstermektedir. ‘Bu durum akıllı telefon
bağımlılığına bir etken midir? ’Akıllı telefon bağımlısı olan insanlar
gerçekten sosyal hayattan izole olmuş, yalnızlık duygusunu yoğun yaşayan
insanlar mıdır?’ sorularının cevaplanabilmesi amacıyla başlatılmış bir araştırmadır.
Uşak ili genelinde kamunun çeşitli kuramlarda çalışan ve uşak üniversitesinde
okuyan öğrenciler olmak üzere 300 kişiye uygulanan demografik bilgi formu
kullanılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Akıllı Telefon
Bağımlılığı Ölçeği-Kısa Form ve UCLA Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Akıllı
Telefon Bağımlılığı Ölçeğinin Cranbach Alfa güvenirlilik çalışması yapılmıştır;
ayrıca veriler Pearson-Korelasyon, t-Test, ANOVA ve Regresyon teknikleri ile
analiz edilmiştir. Yalnızlık duygusunun Akıllı Telefon Bağımlılığını etkilediği
analizler sonucunda bulunmuştur. 

Keywords

Akıllı telefon, bağımlılık, Yalnızlık

The Effects Of Sense Of Lonesomeness To The Smart Phone Addiction

Abstract

The study was
carried out in order to comprehend the effects of sense of lonesomeness to the
smart phone addiction. Previous studies suggest that feeling of alienation has
negative effects on ability and willingness to socialize and communicate. The
study came to life in order to address the questions such as ‘Can alienation
lead to smart phone addiction?’ and ‘Are smart phone addicts in fact the people
who were isolated from society and endure the feeling of solitariness
intensely?’ Demographic information form was used on 300 individuals chosen
among the employees of various public institutions of city of Usak and the
continuing students of University of Usak. The information related to the study
was acquired through the applications of ‘smart phone addiction scale-short
form’ and ‘UCLA Loneliness Scale’. Smart phone addiction scale was tested in
terms of reliability with Cranbach Alpha Reliability Analysis. In addition to
this, the data was analysed with Pearson-Correlation, T-Test, ANOVA and
Regression Techniques. The findings supports the idea of loneliness has impacts
on smart phone addiction. 

Keywords

Smart Phone, Addiction, Loneliness

References

• American Psychiatric Association (2013). Diagnosticand statistical manual of mental disorders 5. Washington DC: American Psychiatric Association Publishing.
• Arslan Cansever, B. (2009). Ergenlerin toplumsallaşmasında internetin etkilerine ilişkin öğretmen görüşleri, Ege Eğitim Dergisi, 10(1), 137-160.
• Basu, D., Chakraborty, K. ve Vijaya, K.G. (2012). Internet addiction: Consensus, controversies, and the way ahead. East Asian Arch. Psychiatry; 20:123- 132.
• Crick, N., R. ve Ladd, G.,W. (1993). Children's perception of their peer experience: Attributions, loneliness, social anxiety and social avoidance. Developmental Psychology, 29, (2), 244-254.
• Cüceloğlu, D. (1993). İnsan ve Davranışı (4. Basını). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çeçen, A.R. (2008). Öğrencilerin cinsiyetlerine ve ana baba tutum algılarına göre yalnızlık ve sosyal destek düzeylerinin incelenmesi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(3), 415-431.
• Demir, A. (1989). UCLA Yalnızlık Ölçeğinin geçerlik ve güvenirliği. Psikoloji dergisi, 7(23), 14-18.
• Erikson, E. H. (1984). İnsanın Sekiz Çağı (Çev. T. B. Üstün, V. Sar). Ankara: Birey ve Toplum Yayınları.
• Gidron, Y., Gregg. A., Nausheen, B., Peveler, R. ve Tissarchondou, H. S. (2007). Loneliness, social support and cardiovascular reactivity to laboratory stress. Stress; 10(1): 37–44.
• Grant, J. E., Potenza, M. N., Weinstein, A.ve Gorelick, D. A. (2010) Introduction to behavioral addictions. Am J Drug Alcohol Abuse; 36:233-241.
• Gullone, E. ve Heinrich, L. M. (2006). Theclinical significance of loneli-ness: A literaturereview. Clin.Psychol. Rev; 26: 695–718.
• Hawkley, L.C., Browne, M. W. ve Cacioppo, J. T. (2004). How can I connect with thee? Let me counttheways. Psychol Sci; 16(10): 798–804.
• https://www.idc.com/getdoc.jsp?containerId=prUS43576718. (Erişim tarihi 21.02.2018)
• http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24862. Türkiye İstatistik Enstitüsü Kurumu Hane Halkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Araştırması, 2008 – 2018. (Erişim tarihi 21.02.2018)
• Karababa, A. ve Dilmaç, B. (2016). Ergenlerde yalnızlığın yordayıcıları olarakta ve değerler. Eğitim ve Bilim. Cilt 41, Sayı 187 63-77,DOI: 10.15390/EB.2016.6739
• Kafetsios, K. ve Sideridis, G. D. (2006). Attachment, social support and well-being in young and older adults. J. Health Psychol ; 11: 863–875. Doi:10.1177/1359105306069084
• Kwon. M., Kim, D. J., Cho, H. ve Yang, S. (2013). The smart phone addiction scale: development and validation of a short version for adolescents. Plo S. One; 8:e 83558.
• Lee, H. ve Park, N. (2012). Social implications of smartphone use: ko-rean college students’ smart phone use and psychological well-being. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking; 15:491- 497
• Neto, F., ve Barros, J. (2000). Psychosocial concominants of loneliness among students of Cape Verde And Portugal. Journal of Psychology, 134 (5), 245– 255.
• Noyan, C. O., Enez-Darçın, A., Nurmedov, S., Yılmaz, O. ve Dilbaz, N. (2015). Akıllı telefon bağımlılığı ölçeğinin kısa formunun üniversite öğrencilerinde Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışma-sı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16, 73-81.
• Özata, Z. F. (2009). İleri Teknoloji Yeniliği Olarak Akıllı Telefonların Genç Tüketiciler Tarafından Benimsenmesinde Etkili Olan Faktörler. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Özodaşık, M. (2001). Modern insanın yalnızlığı (1.Basım), İstanbul: Çizgi Kitabevi Yayınları.
• Peplau, L.A.ve Perlman, D. (1984). Loneliness research: a survey of emprical findings. In l.a. peplau ve s.e. goldston (eds.), preventing the harmful consequences of severe and persistent loneliness. 13-47, Rockville, MD: National Institue of Mental Health.
• Rubin, K.H., Lemare, L.J. ve Lollis, S. (1998). Social with drawal in adolescents. Adolescent Development, 63, 350-365.
• Russell, D., Peplau, L. A. ve Cutrona, C. E. (1980). The revised UCLA loneliness scale: concurrent and discriminant validity evidence. Journal of Personality and Social Psychology, 39, 472-480
• Russell, D., Cutrona, C. E., Rose, J., ve Yurko, K. (1984). Social and emotional loneliness: An examination of Weiss’typology of loneliness. Journal of Personality and Social Psychology, 46 (6), 1313–1321.
• Saks, M. ve Krupat, E. (1988). Social Psychology and Its Applications. Harper & Row, Cambridge, MA.
• Steptoe, A., Owen, N., Kunz-Ebrecht, S. and Brydon, L. (2004). Loneli-ness and neuroendocrine, cardiovascular, and inflammatory stres responses in middle-aged men and women. Psychoneuro-endocrino. 29, 593– 611
• Tekin, Ç., Güneş, G. ve Çolak, C. (2014). Cep telefonu problemli kullanım ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Medicine Science 3(3): 1361-81.
• Weiss, R. S. (1973). Loneliness: the experience of emotion and social ısolation Cambridge:MIT Press.
• Wenz, F. V. (1977). Seasonal Suicide Attempts and Forms of Loneliness. Psychological Reports, 40, 807-810.