Research Article
BibTex RIS Cite

The Relationship Between ECOSERV Service Quality Measurement Model And Environmental Attitudes And Behaviors of Ecotourists: An Application on Ecofarms

Year 2019, Volume: 10 Issue: 17, 226 - 256, 31.03.2019
https://doi.org/10.26466/opus.505950

Abstract

The ecotourist
is a tourist who is unique to the ecotourism activities that emerges with the
emergence and spread of ecotourism activities. These tourists are people who
are environmentally friendly, give importance to experience, respect the
nature's intact nature, have a target of local language and cultural
interaction and have a low cost expectation. Ecotourists differ from other
types of tourists in terms of their characteristics, objectives, tourism
activities, travel characteristics, motivations, attitudes and behaviors. The
aim of this study was to determine the relationship between ecotourists'
environmental attitudes and behaviors and expected and perceived service
quality. The hypotheses determined for this purpose were tested by correlation
analysis and significant results were obtained. As a result of the research, a
negative relationship was observed between expected service quality and
perceived service quality. In addition, there was no significant relationship
between ecotourists 'environmental attitudes and behaviors and expected service
quality, but there was a significant relationship between ecotourists'
environmental behaviors and perceived service quality.

References

  • Altan, Ş. (2006). Türkiye’de ekoturizm uygulamaları ve ekonomiye katkıları. (Yüksek Lisans Tezi), Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
  • Bastič, M., ve Gojčič, S. (2012). Measurement scale for eco-component of hotel service quality. International Journal of Hospitality Management, 31(3), 1012-1020.
  • Demir, C., ve Çevirgen, A. (2006). Ekoturizm yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Erdoğan, N. (2003). Çevre ve (Eko)turizm. Ankara: Genel Yayın ve Dağıtım.
  • Fennell, D.A. ve Nowaczek, A.M. (2003). An examination of values and environmental attitudes among ecotourists: A desciptive study involving three samples. Tourism Recreation Research, 28(1). 11-12.
  • Goldman, D., Yavetz, B., ve Peer, S. (2006). Environmental literacy in teacher training in Israel: Environmental behavior of new students. Journal of Environmental Education, 38(1), 3–22.
  • Güçer, E., ve Kement, Ü. (2015). Ekoturizm kapsamında seyahat eden tüketicilerin çevreye duyarlı davranışlarının incelenmesi: Ayder örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 6(14), 69-84.
  • Güngör, S. (2017). Buca kaynaklar ekoturizm potansiyeli. (Yüksek Lisans Tezi), Kâtip Çelebi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Güven, E. (2013). Çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının tutumlarının belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 411-430.
  • Haberal, H. (2015). Turizmde alternatif ekolojik turizm- doğa turizmi kırsal turizm yayla turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hacıefendioğlu, Ş., ve Koç Ü. (2009). Hizmet kalitesi algılamalarının müşteri bağlılığına etkisi ve fast-food sektöründe bir araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 146 – 167.
  • Kalaycı, Ş., (2010), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, (5.Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Kaypak, Ş. (2010). Ekolojik turizmin sürdürülebilirliği. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(2), 93-114.
  • Khan, M. (1996). An examination of the service quality expectations of the ecotourist. (Doctoral Thesis), Virgina: Virginia Polytechnic Institute and State University.
  • Khan, M. (2003). ECOSERV ecotourists quality expectations. Annals of Tourism Research, 30(1), 109–124
  • Krathwohl, D. R., Bloom, B. S., ve Masia, B. B. (1973). Taxonomy of educational objectives, the classification of educational goals, handbook II: Affective Domain, New York: David McKayCo. Inc.
  • Kuter, N., ve Ünal, E. (2009). Sürdürülebilirlik kapsamında ekoturizmin çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel etkileri. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 9(2), 146-156.
  • Kwayanti, V. (2016). Pengaruh ECOSERV terhadap destinaton image di ekowisata Mangrove Wonorejo. University of Surabaya. Faculty of Business and Economic. (Undergraduate Thesis), United King-dom: University of Southampton.
  • Liu, C. H., Hong, C. Y. ve Li, J. F. (2013). The determinants of ecotourism behavioral intentions. Global Journal of Business Research, 7(4), 71-84.
  • Nihalani, M. (2012). Eco-tourism service quality and ethical practices: A case study of tourist satisfaction on the desert triangle of rajastahn.Grin Verlag.
  • Nilsson, M., ve Küller, R. (2000). Travel behaviour and environmental concern. Transportation Research Part D: Transport and Environ-ment, 5(3), 211-234.
  • Noorazlan, M., Aziz., A., ve Isa, S. S. (2015). Pilot study on participation in outdoor recreation program determine perceived service quality in ecotourism services among tourists. International Journal of Administration and Governance, 1(4), 128-133
  • Perkins, H. E., ve Brown, P. R. (2012). Environmental values and the so-called true ecotourist. Journal of Travel Research, 51(6), 793-803.
  • Rivera, M. A., ve Croes, R. (2010). Ecotourists' loyalty: Will they tell about the destination or will they return? Journal of Ecotourism, 9(2), 85-103.
  • Said, A., Shuib, A., Ayob, N., ve Yaakub, F. (2013). An evaluation of service quality from visitors'perspectives: The case of Niah National Park in Sarawak. International Journal of Business ve Society, 14(1), 61-78.
  • The Survey System, “Sample Size Calculator”, https://www.surveysystem.com/sscalc.htm, Erişim Tarihi: 20.09.2017.
  • Timothy, L., ve Roh, Y. H (2004). Ecotourists satisfaction and behavioral intention. Journal Of Ecotourism and Leisure Research, 16(4), 111-130.
  • Timur, S., ve Yılmaz, M. (2013). Çevre davranış ölçeğinin Türkçe’ ye uyarlanması. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 317-333.
  • Uslu, A., Akay, B., ve Ünal, A (2013). Hizmet kalitesinin ECOSERV yöntemi ile ölçülmesi: Fethiye kelebekler vadisinde bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 10(1), 54-71.
  • Ünüvar, Ş. ve Aydın, M. (2017). ekoturizm destinasyonlarında hizmet kalitesinin ECOSERV ile ölçülmesi: Türkiye’deki kıyı bölgeleri-ne yönelik bir araştırma. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(3), 1-15.
  • WHO, https://www.wto.org/ Erişim Tarihi: 12 Eylül 2017.
  • Yusof, N., Rahman, F.A., Jamil, M.F.C ve Iranmanesh, M. (2014). measuring the quality of ecotourism services: Case study–based model validation. Sage Open, 4(2), 1-9.
  • Yücel, C. (2002) Turizmde yükselen değer: Ekoturizm. https://www.tursab.org.tr/dosya/1023/02nieko_1023_1889046.pdf Erişim Tarihi: 23 Eylül 2017.

ECOSERV Hizmet Kalitesi Ölçüm Modeli ile Ekoturistlerin Çevresel Tutum ve Davranışları Arasındaki İlişki: Ekoçiftliklerde Bir Uygulama

Year 2019, Volume: 10 Issue: 17, 226 - 256, 31.03.2019
https://doi.org/10.26466/opus.505950

Abstract

Ekoturist, ekoturizm
aktivitelerinin ortaya çıkması ve yaygınlaşması ile birlikte ortaya çıkan ve
ekoturizm faaliyetlerine özgü bir turist biçimidir. Çevreci, konfordan ziyade
deneyim kazanma, doğanın bozulmamış yapısına saygılı, yerel dil, kültürel
etkileşim hedefi olan ve maliyet beklentisi geri planda olan kişilerdir.Ekoturistler
sahip oldukları özellikler, amaçları, turizm aktiviteleri, seyahatlerine
ilişkin özellikleri, motivasyonları, tutum ve davranışları açısından diğer
turist türlerinden ayrılmaktadır. Bu çalışmanın amacı, ekoturistlerin çevresel
tutum ve davranışları ile beklenen ve algılanan hizmet kalitesi arasındaki
ilişkiyi ortaya koymaktır. Bu amaçla belirlenen hipotezler,  korelasyon analizi ile test edilmiş ve
anlamlı sonuçlar elde edilmiştir. Araştırma sonucunda, beklenen hizmet kalitesi
ile algılanan hizmet kalitesi arasında negatif yönlü ilişki ortaya çıkmıştır.
Ayrıca ekoturistlerin çevresel tutum ve davranışları ile beklenen hizmet
kalitesi arasında anlamlı bir ilişki olmadığı fakat ekoturistlerin çevresel
tutum ve davranışları ile algılanan hizmet kalitesi arasında anlamlı bir ilişki
olduğu tespit edilmiştir.

References

  • Altan, Ş. (2006). Türkiye’de ekoturizm uygulamaları ve ekonomiye katkıları. (Yüksek Lisans Tezi), Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
  • Bastič, M., ve Gojčič, S. (2012). Measurement scale for eco-component of hotel service quality. International Journal of Hospitality Management, 31(3), 1012-1020.
  • Demir, C., ve Çevirgen, A. (2006). Ekoturizm yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Erdoğan, N. (2003). Çevre ve (Eko)turizm. Ankara: Genel Yayın ve Dağıtım.
  • Fennell, D.A. ve Nowaczek, A.M. (2003). An examination of values and environmental attitudes among ecotourists: A desciptive study involving three samples. Tourism Recreation Research, 28(1). 11-12.
  • Goldman, D., Yavetz, B., ve Peer, S. (2006). Environmental literacy in teacher training in Israel: Environmental behavior of new students. Journal of Environmental Education, 38(1), 3–22.
  • Güçer, E., ve Kement, Ü. (2015). Ekoturizm kapsamında seyahat eden tüketicilerin çevreye duyarlı davranışlarının incelenmesi: Ayder örneği. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 6(14), 69-84.
  • Güngör, S. (2017). Buca kaynaklar ekoturizm potansiyeli. (Yüksek Lisans Tezi), Kâtip Çelebi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Güven, E. (2013). Çevre sorunlarına yönelik tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve öğretmen adaylarının tutumlarının belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 411-430.
  • Haberal, H. (2015). Turizmde alternatif ekolojik turizm- doğa turizmi kırsal turizm yayla turizmi. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hacıefendioğlu, Ş., ve Koç Ü. (2009). Hizmet kalitesi algılamalarının müşteri bağlılığına etkisi ve fast-food sektöründe bir araştırma. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 146 – 167.
  • Kalaycı, Ş., (2010), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, (5.Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Kaypak, Ş. (2010). Ekolojik turizmin sürdürülebilirliği. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(2), 93-114.
  • Khan, M. (1996). An examination of the service quality expectations of the ecotourist. (Doctoral Thesis), Virgina: Virginia Polytechnic Institute and State University.
  • Khan, M. (2003). ECOSERV ecotourists quality expectations. Annals of Tourism Research, 30(1), 109–124
  • Krathwohl, D. R., Bloom, B. S., ve Masia, B. B. (1973). Taxonomy of educational objectives, the classification of educational goals, handbook II: Affective Domain, New York: David McKayCo. Inc.
  • Kuter, N., ve Ünal, E. (2009). Sürdürülebilirlik kapsamında ekoturizmin çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel etkileri. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 9(2), 146-156.
  • Kwayanti, V. (2016). Pengaruh ECOSERV terhadap destinaton image di ekowisata Mangrove Wonorejo. University of Surabaya. Faculty of Business and Economic. (Undergraduate Thesis), United King-dom: University of Southampton.
  • Liu, C. H., Hong, C. Y. ve Li, J. F. (2013). The determinants of ecotourism behavioral intentions. Global Journal of Business Research, 7(4), 71-84.
  • Nihalani, M. (2012). Eco-tourism service quality and ethical practices: A case study of tourist satisfaction on the desert triangle of rajastahn.Grin Verlag.
  • Nilsson, M., ve Küller, R. (2000). Travel behaviour and environmental concern. Transportation Research Part D: Transport and Environ-ment, 5(3), 211-234.
  • Noorazlan, M., Aziz., A., ve Isa, S. S. (2015). Pilot study on participation in outdoor recreation program determine perceived service quality in ecotourism services among tourists. International Journal of Administration and Governance, 1(4), 128-133
  • Perkins, H. E., ve Brown, P. R. (2012). Environmental values and the so-called true ecotourist. Journal of Travel Research, 51(6), 793-803.
  • Rivera, M. A., ve Croes, R. (2010). Ecotourists' loyalty: Will they tell about the destination or will they return? Journal of Ecotourism, 9(2), 85-103.
  • Said, A., Shuib, A., Ayob, N., ve Yaakub, F. (2013). An evaluation of service quality from visitors'perspectives: The case of Niah National Park in Sarawak. International Journal of Business ve Society, 14(1), 61-78.
  • The Survey System, “Sample Size Calculator”, https://www.surveysystem.com/sscalc.htm, Erişim Tarihi: 20.09.2017.
  • Timothy, L., ve Roh, Y. H (2004). Ecotourists satisfaction and behavioral intention. Journal Of Ecotourism and Leisure Research, 16(4), 111-130.
  • Timur, S., ve Yılmaz, M. (2013). Çevre davranış ölçeğinin Türkçe’ ye uyarlanması. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 317-333.
  • Uslu, A., Akay, B., ve Ünal, A (2013). Hizmet kalitesinin ECOSERV yöntemi ile ölçülmesi: Fethiye kelebekler vadisinde bir araştırma. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 10(1), 54-71.
  • Ünüvar, Ş. ve Aydın, M. (2017). ekoturizm destinasyonlarında hizmet kalitesinin ECOSERV ile ölçülmesi: Türkiye’deki kıyı bölgeleri-ne yönelik bir araştırma. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(3), 1-15.
  • WHO, https://www.wto.org/ Erişim Tarihi: 12 Eylül 2017.
  • Yusof, N., Rahman, F.A., Jamil, M.F.C ve Iranmanesh, M. (2014). measuring the quality of ecotourism services: Case study–based model validation. Sage Open, 4(2), 1-9.
  • Yücel, C. (2002) Turizmde yükselen değer: Ekoturizm. https://www.tursab.org.tr/dosya/1023/02nieko_1023_1889046.pdf Erişim Tarihi: 23 Eylül 2017.
There are 33 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Zehra Türk 0000-0002-0769-1620

Fatma Çakır 0000-0001-6574-2775

Publication Date March 31, 2019
Acceptance Date January 30, 2019
Published in Issue Year 2019 Volume: 10 Issue: 17

Cite

APA Türk, Z., & Çakır, F. (2019). ECOSERV Hizmet Kalitesi Ölçüm Modeli ile Ekoturistlerin Çevresel Tutum ve Davranışları Arasındaki İlişki: Ekoçiftliklerde Bir Uygulama. OPUS International Journal of Society Researches, 10(17), 226-256. https://doi.org/10.26466/opus.505950