Günümüzde alternatif finansman kaynaklarına
eğilim gün geçtikçe gelişmekte olan ekonomilerdeki işletmeler için önem arz
etmektedir. İşletmelerin finansman kaynağı olarak tercih ettiği yöntemlerden
biri olan, dünyada uzun zamandan beri ve ülkemizde yerleşik olarak kullanılan
finansal kiralamadır. Türkiye Muhasebe Standardı 17 (TMS 17 Kiralama
İşlemleri Standardı) göre finansal kiralama; Bir varlığın mülkiyetine sahip
olmaktan kaynaklanan her türlü risk ve yararların devredildiği sözleşmedir.
Hukuki düzenlemelerde değişikliklerin süreklilik arz etmesi, finansal kiralama
işlemlerinde hem kiraya veren hem de
kiracı yönünden değişikliklere neden olmuştur. Bu kapsamda çalışmanın
amacı, Büyük ve Orta Boy İşletmelerde finansal kiralama açısından son yıllarda
gerçekleştirilen mevzuat değişikliklerinin özellikle Vergi Usul Kanunu (VUK), Büyük
ve Orta Boy İşletmeler için Finansal Raporlama Standardının (BOBİ
FRS) kapsamında karşılaştırılmalı bir teorik çalışma yaparak,finansal
kiralama işlemlerinin VUK ve BOBİ FRS’ye göre taraflar açıcından benzerlikleri
ve farklılıkları tespit etmektir. Çalışmada finansal kiralama işlemleri ile
ilgili Vergi Usul Kanunu ve BOBİ FRS
arasındaki kiralayan ve kiracı açısından benzerlikler ile farklılıklar
irdelenmiştir ve tablolar halinde belirtilmiştir. Kiralama işlemi yapıldığında,
kiracının maddi duran varlıklara mı yoksa maddi olmayan duran varlığın mı
kaydedeceği konusu ortaya çıkarılan farklılıklardan biridir.
Today,
the tendency to alternative sources of financing is important for enterprises
in increasingly emerging economies. One of the preferred methods of finance as
a source of enterprises is financial leasing which
has been used in the world for a long time and settled in our country. In
accordance with Turkey Accounting Standard 17 (IAS 17 Leases Standard) by
leasing; It is the contract to which all the risks and benefits arising from
owning an asset are transferred. The continuity of the changes in the legal
regulations has caused changes in terms of both the lessor and the tenant in
the financial leasing transactions. In this context, the
aim of this study is to make a comparative study on the legislative changes
made in recent years in terms of financial leasing in Large and Medium-sized
Enterprises, especially in the Tax Procedure Law (TPL), Financial Reporting
Standard for Large and Medium-Sized Enterprises (LMS FRS), and LMS FRS to
identify similarities and differences from the parties opener. In this study,
the similarities and differences between the Tax Procedures Law and BOBİ FRS
regarding leasing and tenants are examined and stated in tables. When leasing
is performed, it is one of the differences that reveal whether the lessee will
record tangible assets or intangible assets.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2019 |
Acceptance Date | September 21, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 13 Issue: 19 |