The aim of this study was to determine the relationship between self-leadership perceptions and job satisfaction of teachers working at Anatolian high schools. The study was based on survey model among descriptive research methods. During the data collection process, the working group including 477 teachers working at Anatolian high schools in Gaziantep were administered “Self-Leadership Scale”, “Job Satisfaction Scale” and self-description form. Correlation analysis was used to determine the relationship between the variables while multiple regression analyzes were performed to examine the effect of independent variable on the dependent one. In addition, path analysis was conducted to confirm the model that was created through regression analysis. According to the findings of the study, it was concluded that there was a moderate, positive and significant relationship between self-leadership perceptions and job satisfaction of teachers. The results of regression analysis yielded that teachers' self-leadership perception was a significant predictor of their level of job satisfaction. Moreover, it was confirmed that the goodness of fit indices of the obtained model were within acceptable limits based on the path analysis. As a result of research, it can be claimed that job satisfaction levels of individuals increase together with the rise in self-leadership perceptions and that trainings to enhance teachers’ self-leadership behaviors will contribute to individual and organizational development.
Bu araştırmanın amacı, Anadolu liselerinde görev yapan öğretmenlerin öz liderlik algıları ile iş doyumları arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Araştırma, betimsel araştırma yöntemlerinden tarama modelindedir. Araştırma sürecinde Gaziantep ilindeki Anadolu liselerinde görev yapan 477 öğretmenden oluşan katılımcı gruba “Öz Liderlik Ölçeği”, “İş Doyum Ölçeği” ve kişisel bilgi formundan oluşan veri toplama araçları uygulanmıştır. Araştırmada, değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla korelasyon analizi, bağımsız değişkenin bağımlı değişken üzerindeki etkisini incelemek için ise çoklu regresyon analizleri yapılmıştır. Ayrıca regresyon analizi ile ortaya çıkan yapının doğrulanması için yol analizi yapılmıştır. Araştırma bulguları incelendiğinde, öğretmenlerin öz liderlik algıları ile iş doyumları arasında orta düzeyde pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Regresyon analizi sonuçlarına göre ise öğretmenlerin öz liderlik algısı, iş doyum düzeyinin anlamlı bir yordayıcıdır. Ayrıca yapılan yol analizinde, kurgulanan modelin uyum iyiliği indeks değerlerinin de kabul edilebilir değerler içerisinde yer aldığı sonucuna ulaşılmıştır. Araştırma sonuçlarına bağlı olarak, öz liderlik algısı arttıkça bireylerin iş doyum düzeylerinin de arttığı ve öz liderlik davranışlarını arttırıcı eğitimlerin öğretmenlere verilmesinin bireysel ve örgütsel gelişime katkı sağlayacağı söylenebilir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Other Fields of Education |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 31, 2020 |
Acceptance Date | April 19, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 15 Issue: 25 |