Development assistance, theoretically and in its simplest definition, is the support provided to underdeveloped countries by developed countries through the transfer of resources. However, the Western centered perspective (the West and the rest) based on this developed and underdeveloped contrast creates a power imbalance between countries in terms of particularly political, economic and military areas. And this leads to a sort of patronage and hierarchy between the donor and beneficiary countries. The fact that the countries with the most military power in various regions of the world are the leading donor countries at the same time is a concrete manifestation of this situation.
The political, economic and military imbalance in question also constitutes the source of the patronage relationship between the donor and beneficiary countries. Thanks to this relationship, the donor countries builds their zones of influence in which they pursue their own interests. Even the smallest tension occurring between the donor and beneficiary countries may cause the beneficiary countries experience serious political and economic problems. The hierarchical superiority of the donor countries makes it compulsory for the beneficiary countries to unconditionally accept the approach and policies adopted by the donor countries. This situation which causes the demands and priorities of the donor countries to be of secondary importance is the biggest problem resulting from the conventional understanding of development assistance.
In this study, the appearance of the conventional understanding of development assistance in question and its historical development/transformation process are explained and the strategies and policies adopted by the donor countries with this type of development assistance understanding are examined in the contest of the development assistance they provide. Furthermore, the relationship which the donor countries establish with the countries they provide development assistance is also discussed within the scope of the study. Some sample countries chosen among the donors which are the subject of the controversy regarding the issue are also important in terms of demonstrating the way in which the controversy in question is actually reflected on the field. In choosing the sample countries, it was aimed to select the countries which first adopted the conventional understanding of development assistance that appeared in the late 1950’s and which represent the structural and institutional transformation in terms of historical development.
Kalkınma yardımları en basit haliyle; kalkınmış ülkelerin, kalkınmamış ülkeleri, transfer ettikleri kaynaklar yoluyla desteklemeleridir. Ancak bahse konu kalkınmış ve kalkınmamış karşıtlığının dayanak noktası olan Batı merkezci bakış açısı, ülkeler arısında başta siyasi, ekonomik ve askeri olmak üzere bir güç dengesizliği ortaya çıkarmaktadır. Bu da donör ve faydalanıcı ülkeler arasında bir çeşit patronaj ve hiyerarşiye sebep olmaktadır. Dünya’nın farklı bölgelerinde en fazla askeri gücü olan ülkelerin, aynı zamanda en önde gelen donör ülkeler olması, bu durumun sahadaki somut tezahürüdür.
Bahse konu siyasi, ekonomik ve askeri güç dengesizliği, donör ve faydalanıcı ülkeler arasındaki patronaj ilişkisinin de kaynağını teşkil etmektedir. Donör ülkeler bu ilişki sayesinde, kendi çıkarlarını güttükleri nüfuz alanları oluşturmaktadırlar. Faydalanıcı ülkelerin, donör ülkelerle yaşayacağı en ufak bir gerilim bile bu ülkelerin siyasi ve ekonomik açıdan ciddi problemler yaşamasına sebep olabilmektedir. Donör ülkelerin sahip oldukları hiyerarşik üstünlük, bu ülkelerin benimsemiş oldukları anlayış ve politikaların, faydalanıcı ülkeler tarafından koşulsuz bir şekilde kabullenilmesini zaruri kılmaktadır. Faydalanıcı ülkelerin talep ve önceliklerinin ikinci planda kalmasına neden olan bu durum, teorik temelleri Rostow’un Aşamalı Kalkınma Modeline dayanan geleneksel kalkınma yardımı anlayışının ortaya çıkardığı en büyük problemdir.
Bu çalışmada, bahse konu geleneksel kalkınma yardımı anlayışının ortaya çıkışı ve tarihsel gelişim/dönüşüm süreci açıklanmakta ve bu anlayışı benimseyen donör ülkelerin sundukları kalkınma yardımları bağlamında sahip oldukları strateji ve politikalar incelenmektedir. Ayrıca, bahse konu donör ülkelerin, kalkınma yardımı faaliyeti yürüttükleri ülkelerle olan ilişkileri de bu çalışmada tartışılmaktadır. Söz konusu tartışmaların odağındaki donörler arasından seçilen bazı ülke örnekleri de bahse konu tartışmaların sahaya somut bir şekil nasıl yansıdığını göstermesi bakımından önem arz etmektedir. Örnek ülkeler belirlenirken, 1950’lerden sonra ortaya çıkan geleneksel kalkınma yardımları anlayışını benimseyen ilk ülkeler olmasına ve tarihsel olarak ortaya çıkan yapısal ve kurumsal dönüşümleri göstermelerine özen gösterilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2020 |
Acceptance Date | June 22, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Vol: 15 - Issue: 10. Year Special Issue |