This study aims to examine the films used in therapy, family counseling in Turkey in the field of cinema therapy. Document analysis and systematic review methods were used in the research. A total of seven studies meeting the criteria of the study were reached and these studies were evaluated in terms of methods, theories, findings and results. As a result of the evaluation, it was found that the studies subject to the research were directed towards therapy, consultant training and both. There was no information about the practice process of cinema therapy and all the researches were done by document analysis method. In addition, there is no experimental research on cinema therapy in the field of family counseling has been found in Turkey. Researchers for future studies, suggestions were presented to researchers such as reference to a theoretical information during the film analysis research, to conduct experimental studies, to state the stage, duration, and the conceptual equivalent of the scenes. It is thought that there is no study evaluating the studies about cinema therapy in family counseling in Turkey. This study will contribute to the literature and family counselors in terms of having a perspective on the future studies.
Acar, T., ve Voltan-Acar, N. (2013). Babam ve Oğlum” filminin çok kuşaklı/kuşaklararası aile terapisinin temel kavramları açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 37-53.
Aka, B. T., ve Gençöz, F. (2010). Sinematerapinin Mükemmeliyetçilik ve Mükemmeliyetçilikle Ilgili Semalar Üzerindeki Etkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 25(65), 69.
Aten, J. D. (2004). The Rubik's cube: A therapeutic metaphor. Journal of Psychology and Christianity, 23, 258-
260.
Badura, A. S. (2002). Capturing students' attention: Movie clips set the stage for learning in abnormal
psychology. Teaching of Psychology, 29(1), 58-60.
Bailey, L. W. (2003). Modeling the Master: Effective use of metaphor in Christian counseling. Longwood, FL:
Xulon Press.
Bandura, A., ve Walters, R. H. (1977). Social learning theory (Vol. 1). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-hall.
Bauer, M. W. (2000). Classical content analysis: A review. Qualitative researching with text, image and
sound, 131-151. doi:10.4135/9781849209731.n8
Berg-Cross, L., Jennings, P., ve Baruch, R. (1990). Cinematherapy: Theory and application. Psychotherapy in
Private Practice, 8, 135-156. doi:10.1300/J294v08n01_15
Boyacı M., ve İlhan, T. (2016). Bilişsel davranışçı terapi yaklaşımının film analizi yöntemiyle incelenmesi.
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2). doi:10.17860/efd.03838
Bozdağ, Y. (2018). Film analizi yöntemi ile aile terapileri: Gilbert’in Hayalleri. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi,
2(3), 87-95. doi:10.31461/ybpd.430396
Cohen, L., Manion, L., ve Morrison, K. (2013). Experiments, quasi-experiments, single-case research and
internet-based experiments. Research Methods in Education içinde (s. 336-358). Routledge.
Cook, D. J., Mulrow, C. D., ve Haynes, R. B. (1997). Systematic reviews: synthesis of best evidence for clinical
decisions. Annals of internal medicine, 126(5), 376-380. doi:10.7326/0003-4819-126-5-199703010-00006
Çağ, P. ve Voltan Acar, N. (2015). A view of the symbolic-experiential family therapy of Carl Whitaker through
movie analysis. Educational Sciences: Theory and Practice, 15(3), 575-586. doi:10.12738/estp.2015.3.2477
Derin, S. ve Voltan Acar, N. (2016). Analitik terapi bağlamında film analizi: Tehlikeli ilişki. Journal of
International Social Research, 9(45), 449-460.
Dermer, S. B., ve Hutchings, J. B. (2000). Utilizing movies in family therapy: Applications for individuals,
couples, and families. The American Journal of Family Therapy, 28(2), 163-180. doi:10.1080/019261800261734
Dowd, J. J. (1999). Waiting for Louis Prima: On the possibility of a sociology of film. Teaching Sociology, 324-
342. doi:10.2307/1319040
Dressel, P. (1990). Films that put social problems in global context. Teaching Sociology, 18(2), 226-230.
doi:10.2307/1318496
Eğeci, İ. S., (2010). Utilizing cinematherapy to improve relationship satisfaction: A qualitative study. Doktora
tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Gençöz, F. (2008). Sinema filmlerinde intihar: Araştırma, eğitim ve sinematerapi. Kriz Dergisi, 16(2), 1-10.
doi:10.1501/Kriz_0000000272
Gençöz, F. ve Aka, B. T. (2007). Sinema tadında terapi: Sinematerapi. Bilim ve Teknik, 473, 58-61.
Gladding, S. T. (1994). Teaching family counseling through the use of fiction. Counselor Education and
Supervision, 33(3), 191-200. doi:10.1002/j.1556-6978.1994.tb00285.x
Grodal, T. K. (1997). Moving pictures. A new theory of film genres, feelings and cognition. Claredon/Oxford
Univ. Press
Haas, J. W. (1995). The application of cinema in the practice of psychology. Dissertation Abstracts
International: Section B: The Sciences and Engineering, 5(5).
Hill, B. (2006). Cinematherapy: Moving pictures. Hospital Development, 1, 6-7.
Horzum, I. (2011). ‘Dövüş Kulübü’ filminin ruhbilimsel çözümlemesi. Akademik Bakış Dergisi, 25, 1-24.
Hudock Jr, A. M., ve Warden, S. A. G. (2001). Using movies to teach family systems concepts. The Family
Journal, 9(2), 116-121. doi:10.1177/1066480701092005
Koch, G., ve Dollarhide, C. T. (2000). Using a popular film in counselor education: Good Will Hunting as a
teaching tool. Counselor Education and Supervision, 39(3), 203-210. doi:10.1002/j.1556-6978.2000.tb01232.x
Lampropoulos, G. K., ve Spengler, P. M. (2005). Helping and change without traditional therapy:
Commonalities and opportunities. Counselling Psychology Quarterly, 18(1), 47-59.
doi:10.1080/09515070500099629
Lowman, J. ve Lowman, J. (1984). Mastering the techniques of teaching (Vol. 1990). San Francisco: Jossey-
Bass.
Maratos, J. (2006). The power of myth as metaphor. Group Analysis, 39(1), 87-99.
doi:10.1177/0533316406062089
Maynard, P. E. (1996). Teaching family therapy theory: Do something different. American Journal of Family
Therapy, 24(3), 195-205. doi:10.1080/01926189608251033
Mert, A., ve Soyer, B. (2014). “Kevin Hakkında Konuşmalıyız” Filminin Bowlby’nin çocukluk dönemi bağlanma
stilleri ve minuchin’in yapısal aile sistemleri yaklaşımı temel kavramları kullanılarak değerlendirilmesi. OPUS
Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 4(7), 100-115.
Morsümbül, Ü. (2015). Bal, Süt ve Yumurta filmlerinin Erikson’un psikososyal gelişim kuramı açısından analizi.
İlköğretim Online, 14(1), 181-187.
Nadeau, J. W. (2006). Metaphorically speaking: The use of metaphors in grief therapy. Illness, Crisis & Loss,
14(3), 201-221. doi:10.1177/105413730601400301
Nadir, U. (2013). Aile danişmanliği eğitimlerinde popüler filmlerin kullanimi ve yapisal aile terapisi kurami ile
Dalgalarin Prensi filminin analizi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(1), 129-144.
Nadir, U. (2014). Benefiting from the popular films integrated into the curriculum in boosting the efficacy of
the social work education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 152, 313-317.
doi:10.1016/j.sbspro.2014.09.201
Newton, A. K. (1995). Silver screens and silver linings: Using theater to explore feelings and issues. Gifted
Child Today, 18(2), 14-43. doi:10.1177/107621759501800206
Nichols, M. P., ve Schwartz, R. C. (1991). Family therapy (2nd ed.). Boston, MA: Allyn & Bacon.
Oaklander, V. (1997). The rosebush. In H. Kaduson and C. Schaefer (Eds.), 101 favorite play therapy
techniques (p. 11-13). Northvale, NJ: Aronson.
Ormanlı, O. (2011). Başlangıç filminde psikoanalitik ögeler ve rüya olgusu. Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel
Sanatlar Fakültesi Dergisi, 6, 55-62.
Pescosolido, B. A. (1990). Teaching medical sociology through film: theoretical perspectives and practical
tools. Teaching Sociology, 337-346. doi:10.2307/1317736
Pinterits, E. J., ve Atkinson, D. R. (1998). The diversity video forum: An adjunct to diversity sensitivity training in
the classroom. Counselor Education and Supervision, 37(3), 203. doi:10.1002/j.1556-6978.1998.tb00545.x
Powell, M. L. (2008). Cinematherapy as a clinical intervention: Theoretical rationale and empirical credibility.
Doctoral dissertation. University of Arkansas, Arkansas.
Powell, M. L., Newgent, R. A., ve Lee, S. M. (2006). Group cinematherapy: Using metaphor to enhance
adolescent self-esteem. The arts in psychotherapy, 33(3), 247-253. doi:10.1016/j.aip.2006.03.004
Pur, İ. G. (2009). Cinematherapy for alcohol dependent patients.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).
Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Rattray, S. L. (2004). The use of metaphor. In J. Swartz (Ed.), The marriage clinic casebook (p. 155-163). New
York: W.W. Norton & Co.
Sakızcıoğlu, S. ve Voltan Acar, N. (2016). Uzak filminin varoluşçu terapinin temel kavramları açısından
değerlendirilmesi. Journal of International Social Research, 9(43), 1288-1297.
Schneider, I. (2000). Rent two films and let's talk in the morning: Using popular movies in psychotherapy.
Bulletin of the Menninger Clinic, 64(1), 127.
Sharp, C, Smith, J. V., ve Cole, A. (2002). Cinematherapy: Metaphorically promoting therapeutic change.
Counseling Psychology Quarterly, 15(3), 269-276. doi:10.1080/09515070210140221
Shen, Y. J. (2015). Cultivating multiculturally competent counselors through movies. Journal of Creativity in
Mental Health, 10(2), 232-246. doi:10.1080/15401383.2014.959679
Shepard, D. S., ve Brew, L. (2005). Teaching theories of couples counseling: The use of popular movies. The
family journal, 13(4), 406-415. doi:10.1177/1066480705278470
Sims, P. A. (2003). Working with metaphor. American journal of psychotherapy, 57(4), 528-536.
doi:10.1176/appi.psychotherapy.2003.57.4.528
Snider, M. (1992). Processfamily therapy. Boston, MA: Allyn & Bacon.
Stinchfield, T. A. (2006). Using popular films to teach systems thinking. The Family Journal, 14(2), 123-128.
doi:10.1177/1066480705285559
Şenol-Durak, E., ve Fışıloğlu, H. (2007). Film analizi yöntemi ile Virginia Satir aile terapisi yaklaşımına bir bakış.
Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 43-62.
Turns, B., & Macey, P. (2015). Cinema narrative therapy: utilizing family films to externalize children's
‘problems’. Journal of Family Therapy, 37(4), 590-606. doi:doi.org/10.1111/1467-6427.12098
Tyler, J. M., ve Guth, L. J. (1999). Using media to create experiential learning in multicultural and diversity
issues. Journal of Multicultural Counseling and Development, 27(3), 153-169. doi:10.1002/j.2161-
1912.1999.tb00221.x
Tyler, J. M., ve Reynolds, T. (1998). Using feature films to teach group counseling. Journal for specialists in
group work, 23(1), 7-21. doi:10.1080/01933929808411378
Uçak-Simsek, E. (2003). Bilissel davranisçi yaklasimla ve rol degistirme teknigiyle bütünlestirilmis film
terapisi uygulamasinin islevsel olmayan düsüncelere ve iyimserlige etkisi. Yayimlanmamis doktora tezi.
Ankara Üniversitesi, Ankara.
Ülker Tümlü, G. ve Voltan Acar, N. (2014). “Issız Adam” filminin gerçeklik terapisine dayalı incelenmesi. İnsan
ve İnsan, 2, 62-73. doi:10.29224/insanveinsan.279983
Villalba, J. A., ve Redmond, R. E. (2008). Crash: Using a popular film as an experiential learning activity in a
multicultural counseling course. Counselor Education and Supervision, 47(4), 264-276. doi:10.1002/j.1556-
6978.2008.tb00056.x
Vinton, L., ve Harrington, P. (1994). An evaluation of the use of videotape in teaching empathy. Journal of
Teaching in Social Work, 9(1-2), 71-84. doi:10.1300/J067v09n01_06
Wedding, D., ve Niemiec, R. M. (2003). The clinical use of films in psychotherapy. Journal of clinical
psychology, 59(2), 207-215. doi:10.1002/jclp.10142
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, T. E. (2011). Pedagojik korku sineması: Vampir ve Kurt Adam filmlerine psikoseksüel ve psikososyal
gelişim basamakları açısından bir bakış. G.Ü. İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 32, 227-
242
Yıldız, M. (2017). Yapısal aile terapisi’nin temel kavramlarıyla gelin filminin incelenmesi. OPUS Uluslararası
Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(12), 157-176. doi:10.26466/opus.285054
Sinema Terapi: Aile Danışmanlığı Alanında Sinema Terapi Çalışmalarının İncelenmesi
Year 2020,
Volume: 16 Issue: 28, 1319 - 1341, 31.08.2020
Bu makalenin amacı sinema terapi alanında Türkiye’de ki aile danışmanlığında kullanılan filmlerin incelenmesi ve değerlendirilmesidir. Yapılan araştırmada doküman analizi ve sistemli tarama yöntemleri kullanılmıştır. Araştırmanın kriterlerini karşılayan toplamda 7 adet çalışmaya ulaşılmış ve ulaşılan bu çalışmalar yöntem, kuram, bulgu ve sonuçlar açısından değerlendirilmiştir. Yapılan değerlendirme sonucunda araştırmaya konu olan çalışmaların terapi, danışman eğitimi ve hem terapi hemde danışman eğitimine yönelik olduğu, sinema terapinin uygulama sürecine ilişkin bilgilerin olmadığı ve araştırmaların tamamının doküman analizi yöntemiyle yapıldığı bulunmuştur. Bunlara ek olarak ülkemizde aile danışmanlığı alanında sinema terapi ile ilgili deneysel bir araştırmaya rastlanmamıştır. Bundan sonra yapılacak çalışmalar için araştırmacılara, film analizi araştırması sırasında bir kuramsal bilgiyi referans almak, deneysel çalışmalar yapmak, sahne, süre, sahnelerin kavramsal karşılığını açıkça belirtmek gibi öneriler sunulmuştur. Ülkemizde aile danışmanlığında sinema terapi ile ilgili yapılmış çalışmaları değerlendiren bir çalışmaya rastlanmadığı ve bundan sonra yapılacak çalışmalara bakış açısı olması açısından bu çalışmanın alan yazına ve alan uygulayıcılarına katkı sağlayacağı düşünülmüştür.
Acar, T., ve Voltan-Acar, N. (2013). Babam ve Oğlum” filminin çok kuşaklı/kuşaklararası aile terapisinin temel kavramları açısından değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 37-53.
Aka, B. T., ve Gençöz, F. (2010). Sinematerapinin Mükemmeliyetçilik ve Mükemmeliyetçilikle Ilgili Semalar Üzerindeki Etkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 25(65), 69.
Aten, J. D. (2004). The Rubik's cube: A therapeutic metaphor. Journal of Psychology and Christianity, 23, 258-
260.
Badura, A. S. (2002). Capturing students' attention: Movie clips set the stage for learning in abnormal
psychology. Teaching of Psychology, 29(1), 58-60.
Bailey, L. W. (2003). Modeling the Master: Effective use of metaphor in Christian counseling. Longwood, FL:
Xulon Press.
Bandura, A., ve Walters, R. H. (1977). Social learning theory (Vol. 1). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-hall.
Bauer, M. W. (2000). Classical content analysis: A review. Qualitative researching with text, image and
sound, 131-151. doi:10.4135/9781849209731.n8
Berg-Cross, L., Jennings, P., ve Baruch, R. (1990). Cinematherapy: Theory and application. Psychotherapy in
Private Practice, 8, 135-156. doi:10.1300/J294v08n01_15
Boyacı M., ve İlhan, T. (2016). Bilişsel davranışçı terapi yaklaşımının film analizi yöntemiyle incelenmesi.
Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2). doi:10.17860/efd.03838
Bozdağ, Y. (2018). Film analizi yöntemi ile aile terapileri: Gilbert’in Hayalleri. Yaşam Becerileri Psikoloji Dergisi,
2(3), 87-95. doi:10.31461/ybpd.430396
Cohen, L., Manion, L., ve Morrison, K. (2013). Experiments, quasi-experiments, single-case research and
internet-based experiments. Research Methods in Education içinde (s. 336-358). Routledge.
Cook, D. J., Mulrow, C. D., ve Haynes, R. B. (1997). Systematic reviews: synthesis of best evidence for clinical
decisions. Annals of internal medicine, 126(5), 376-380. doi:10.7326/0003-4819-126-5-199703010-00006
Çağ, P. ve Voltan Acar, N. (2015). A view of the symbolic-experiential family therapy of Carl Whitaker through
movie analysis. Educational Sciences: Theory and Practice, 15(3), 575-586. doi:10.12738/estp.2015.3.2477
Derin, S. ve Voltan Acar, N. (2016). Analitik terapi bağlamında film analizi: Tehlikeli ilişki. Journal of
International Social Research, 9(45), 449-460.
Dermer, S. B., ve Hutchings, J. B. (2000). Utilizing movies in family therapy: Applications for individuals,
couples, and families. The American Journal of Family Therapy, 28(2), 163-180. doi:10.1080/019261800261734
Dowd, J. J. (1999). Waiting for Louis Prima: On the possibility of a sociology of film. Teaching Sociology, 324-
342. doi:10.2307/1319040
Dressel, P. (1990). Films that put social problems in global context. Teaching Sociology, 18(2), 226-230.
doi:10.2307/1318496
Eğeci, İ. S., (2010). Utilizing cinematherapy to improve relationship satisfaction: A qualitative study. Doktora
tezi. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Gençöz, F. (2008). Sinema filmlerinde intihar: Araştırma, eğitim ve sinematerapi. Kriz Dergisi, 16(2), 1-10.
doi:10.1501/Kriz_0000000272
Gençöz, F. ve Aka, B. T. (2007). Sinema tadında terapi: Sinematerapi. Bilim ve Teknik, 473, 58-61.
Gladding, S. T. (1994). Teaching family counseling through the use of fiction. Counselor Education and
Supervision, 33(3), 191-200. doi:10.1002/j.1556-6978.1994.tb00285.x
Grodal, T. K. (1997). Moving pictures. A new theory of film genres, feelings and cognition. Claredon/Oxford
Univ. Press
Haas, J. W. (1995). The application of cinema in the practice of psychology. Dissertation Abstracts
International: Section B: The Sciences and Engineering, 5(5).
Hill, B. (2006). Cinematherapy: Moving pictures. Hospital Development, 1, 6-7.
Horzum, I. (2011). ‘Dövüş Kulübü’ filminin ruhbilimsel çözümlemesi. Akademik Bakış Dergisi, 25, 1-24.
Hudock Jr, A. M., ve Warden, S. A. G. (2001). Using movies to teach family systems concepts. The Family
Journal, 9(2), 116-121. doi:10.1177/1066480701092005
Koch, G., ve Dollarhide, C. T. (2000). Using a popular film in counselor education: Good Will Hunting as a
teaching tool. Counselor Education and Supervision, 39(3), 203-210. doi:10.1002/j.1556-6978.2000.tb01232.x
Lampropoulos, G. K., ve Spengler, P. M. (2005). Helping and change without traditional therapy:
Commonalities and opportunities. Counselling Psychology Quarterly, 18(1), 47-59.
doi:10.1080/09515070500099629
Lowman, J. ve Lowman, J. (1984). Mastering the techniques of teaching (Vol. 1990). San Francisco: Jossey-
Bass.
Maratos, J. (2006). The power of myth as metaphor. Group Analysis, 39(1), 87-99.
doi:10.1177/0533316406062089
Maynard, P. E. (1996). Teaching family therapy theory: Do something different. American Journal of Family
Therapy, 24(3), 195-205. doi:10.1080/01926189608251033
Mert, A., ve Soyer, B. (2014). “Kevin Hakkında Konuşmalıyız” Filminin Bowlby’nin çocukluk dönemi bağlanma
stilleri ve minuchin’in yapısal aile sistemleri yaklaşımı temel kavramları kullanılarak değerlendirilmesi. OPUS
Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 4(7), 100-115.
Morsümbül, Ü. (2015). Bal, Süt ve Yumurta filmlerinin Erikson’un psikososyal gelişim kuramı açısından analizi.
İlköğretim Online, 14(1), 181-187.
Nadeau, J. W. (2006). Metaphorically speaking: The use of metaphors in grief therapy. Illness, Crisis & Loss,
14(3), 201-221. doi:10.1177/105413730601400301
Nadir, U. (2013). Aile danişmanliği eğitimlerinde popüler filmlerin kullanimi ve yapisal aile terapisi kurami ile
Dalgalarin Prensi filminin analizi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 24(1), 129-144.
Nadir, U. (2014). Benefiting from the popular films integrated into the curriculum in boosting the efficacy of
the social work education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 152, 313-317.
doi:10.1016/j.sbspro.2014.09.201
Newton, A. K. (1995). Silver screens and silver linings: Using theater to explore feelings and issues. Gifted
Child Today, 18(2), 14-43. doi:10.1177/107621759501800206
Nichols, M. P., ve Schwartz, R. C. (1991). Family therapy (2nd ed.). Boston, MA: Allyn & Bacon.
Oaklander, V. (1997). The rosebush. In H. Kaduson and C. Schaefer (Eds.), 101 favorite play therapy
techniques (p. 11-13). Northvale, NJ: Aronson.
Ormanlı, O. (2011). Başlangıç filminde psikoanalitik ögeler ve rüya olgusu. Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel
Sanatlar Fakültesi Dergisi, 6, 55-62.
Pescosolido, B. A. (1990). Teaching medical sociology through film: theoretical perspectives and practical
tools. Teaching Sociology, 337-346. doi:10.2307/1317736
Pinterits, E. J., ve Atkinson, D. R. (1998). The diversity video forum: An adjunct to diversity sensitivity training in
the classroom. Counselor Education and Supervision, 37(3), 203. doi:10.1002/j.1556-6978.1998.tb00545.x
Powell, M. L. (2008). Cinematherapy as a clinical intervention: Theoretical rationale and empirical credibility.
Doctoral dissertation. University of Arkansas, Arkansas.
Powell, M. L., Newgent, R. A., ve Lee, S. M. (2006). Group cinematherapy: Using metaphor to enhance
adolescent self-esteem. The arts in psychotherapy, 33(3), 247-253. doi:10.1016/j.aip.2006.03.004
Pur, İ. G. (2009). Cinematherapy for alcohol dependent patients.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi).
Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Rattray, S. L. (2004). The use of metaphor. In J. Swartz (Ed.), The marriage clinic casebook (p. 155-163). New
York: W.W. Norton & Co.
Sakızcıoğlu, S. ve Voltan Acar, N. (2016). Uzak filminin varoluşçu terapinin temel kavramları açısından
değerlendirilmesi. Journal of International Social Research, 9(43), 1288-1297.
Schneider, I. (2000). Rent two films and let's talk in the morning: Using popular movies in psychotherapy.
Bulletin of the Menninger Clinic, 64(1), 127.
Sharp, C, Smith, J. V., ve Cole, A. (2002). Cinematherapy: Metaphorically promoting therapeutic change.
Counseling Psychology Quarterly, 15(3), 269-276. doi:10.1080/09515070210140221
Shen, Y. J. (2015). Cultivating multiculturally competent counselors through movies. Journal of Creativity in
Mental Health, 10(2), 232-246. doi:10.1080/15401383.2014.959679
Shepard, D. S., ve Brew, L. (2005). Teaching theories of couples counseling: The use of popular movies. The
family journal, 13(4), 406-415. doi:10.1177/1066480705278470
Sims, P. A. (2003). Working with metaphor. American journal of psychotherapy, 57(4), 528-536.
doi:10.1176/appi.psychotherapy.2003.57.4.528
Snider, M. (1992). Processfamily therapy. Boston, MA: Allyn & Bacon.
Stinchfield, T. A. (2006). Using popular films to teach systems thinking. The Family Journal, 14(2), 123-128.
doi:10.1177/1066480705285559
Şenol-Durak, E., ve Fışıloğlu, H. (2007). Film analizi yöntemi ile Virginia Satir aile terapisi yaklaşımına bir bakış.
Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 43-62.
Turns, B., & Macey, P. (2015). Cinema narrative therapy: utilizing family films to externalize children's
‘problems’. Journal of Family Therapy, 37(4), 590-606. doi:doi.org/10.1111/1467-6427.12098
Tyler, J. M., ve Guth, L. J. (1999). Using media to create experiential learning in multicultural and diversity
issues. Journal of Multicultural Counseling and Development, 27(3), 153-169. doi:10.1002/j.2161-
1912.1999.tb00221.x
Tyler, J. M., ve Reynolds, T. (1998). Using feature films to teach group counseling. Journal for specialists in
group work, 23(1), 7-21. doi:10.1080/01933929808411378
Uçak-Simsek, E. (2003). Bilissel davranisçi yaklasimla ve rol degistirme teknigiyle bütünlestirilmis film
terapisi uygulamasinin islevsel olmayan düsüncelere ve iyimserlige etkisi. Yayimlanmamis doktora tezi.
Ankara Üniversitesi, Ankara.
Ülker Tümlü, G. ve Voltan Acar, N. (2014). “Issız Adam” filminin gerçeklik terapisine dayalı incelenmesi. İnsan
ve İnsan, 2, 62-73. doi:10.29224/insanveinsan.279983
Villalba, J. A., ve Redmond, R. E. (2008). Crash: Using a popular film as an experiential learning activity in a
multicultural counseling course. Counselor Education and Supervision, 47(4), 264-276. doi:10.1002/j.1556-
6978.2008.tb00056.x
Vinton, L., ve Harrington, P. (1994). An evaluation of the use of videotape in teaching empathy. Journal of
Teaching in Social Work, 9(1-2), 71-84. doi:10.1300/J067v09n01_06
Wedding, D., ve Niemiec, R. M. (2003). The clinical use of films in psychotherapy. Journal of clinical
psychology, 59(2), 207-215. doi:10.1002/jclp.10142
Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, T. E. (2011). Pedagojik korku sineması: Vampir ve Kurt Adam filmlerine psikoseksüel ve psikososyal
gelişim basamakları açısından bir bakış. G.Ü. İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 32, 227-
242
Yıldız, M. (2017). Yapısal aile terapisi’nin temel kavramlarıyla gelin filminin incelenmesi. OPUS Uluslararası
Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(12), 157-176. doi:10.26466/opus.285054
Bayram, F., & Özkamalı, E. (2020). Sinema Terapi: Aile Danışmanlığı Alanında Sinema Terapi Çalışmalarının İncelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 16(28), 1319-1341. https://doi.org/10.26466/opus.687535