Kocaeli İlinde Çalışan Lisanslı Taekwondocuların Saldırganlık ve Mutluluk Düzeylerinin Belirlenmesi

Year 2020, Volume: 16 Issue: 29 Ekim Özel Sayısı, 3456 - 3473, 31.10.2020

İnanç Kahveci Elif Karagün , Müge Sarper

https://doi.org/10.26466/opus.728250

Cited By: 4

Abstract

Amaç Kocaeli İlinde lisanslı çalışan Taekwondo sporcularının saldırganlık ve mutluluk düzeylerini belirlemektir. Etik onay alındıktan sonra Kocaeli ilinde bulunan kulüplerde lisanslı çalışan 254 Taekwondo sporcusuna araştırma hakkında bilgi verildikten sonra gönüllü katılmak isteyenlere; Argyle ve arkadaşları tarafından geliştirilen Oxford Mutluluk Ölçeği ile Buss ve Perry tarafından geliştirilen Saldırganlık Ölçeği uygulanmıştır. Veriler normal dağılım gösterdiği için parametrik testlerden ikili küme karşılaştırmaları için bağımsız gruplar için t testi, ikiden fazla küme karşılaştırmaları için varyans analizi (One way Anova) ve Pearson Korelasyon testi kullanılmıştır. Sonuçta;; yaş, cinsiyet ve anne eğitim durumu açısından saldırganlık ve mutluluk düzeylerinde bir fark bulunmamıştır. Mutluluk düzeyi sadece spor yapma amacına gore anlamlı bulunurken; saldırganlık seviyesi; eğitim düzeyine göre tüm alt boyutlarda; ekonomik duruma göre sözel saldırganlık; baba eğitim durumuna göre fiziksel ve sözel saldırganlık alt boyutlarında anlamlı farklılıklar bulunmuştur. Ayrıca mutluluk artarken saldırganlığın azaldığı görülmüştür. Spor yapma amacı yaşam kalitesine katkı sağlamak ve sevdiği işi yapmak olduğunda mutluluğun arttığı, bir şey kazanmaya yönelik sonuç odaklı çalışıldığında da mutluluğun azaldığı görülmüştür. Ayrıca babalarının eğitim seviyeleri düştükçe fiziksel ve sözel saldırganlığın; gelir durumu orta ve iyi seviyede olanlarda ise sözel saldırganlığın arttığı bulunmuştur.

Keywords

Sporcu, Taekwondo, Saldırganlık, Mutluluk, Spor kulübü

Determination of Aggressiveness and Happiness Levels of Licensed Taekwondo Athletes in Kocaeli Province

Abstract

The aim is to determine the aggressiveness and happiness levels of licensed working Taekwondo athletes. After receiving ethical approval, 254 taekwondo athletes who were licensed in Kocaeli province clubs were informed about the research, and the Oxford Happiness Scale developed by Argyle et al. and Buss Perry aggression scale were applied to those who wanted to participate voluntarily. The data were analyzed by parametric tests (t test,variance analysis) and Pearson correlation test because the showed normal distribution. As a result, there was no difference in the lecels of aggression and happiness in terms of age, gender and maternal educational status. While the level of happiness was found to be significant only according to the purpose of sports; the level of aggression; all lower dimensions according to educational level; verbal aggression according to economic situation; and the lower dimensions of physical and verbal aggression according to father education status were found significant differences. It has also been seen that aggression decreases while happiness increases. It has been observed that happiness increases when the goal of sports is to contribute to the quality of life and to do the job that he loves, and happiness decreases when results-oriented efforts towards winning something are made. It was also found that physical and verbal aggression increased as their fathers' education levels decreased, while verbal aggression increased in those with moderate and good income status.

Keywords

Athlete, Taekwondo, Aggressiveness, Happiness, Sport club

References

• Abdullah, M. ve Kahraman, M. (2018). Ortaokul öğrencilerinin aile ilişkileri ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(3), 1070-1081.
• Akın, H. B. ve Şentürk, E. (2012). Bireylerin mutluluk düzeylerinin ordinal lojistik regresyon analizi ile incelenmesi- Analysing levels of happiness of individuals with ordinal logistic analysis. Öneri Dergisi, 10(37), 183-193.
• Akil, A. M. (2018). Üniversite öğrencilerinde saldırganlığın bazı demografik özelliklerle ilişkisinin incelenmesi. The Journal of Social Science, 3(2), 29-37.
• Aksu, M. (2013). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
• Akyüz, H., Yaşartürk, F. ve Karataş, İ. (2018). Rekreasyon bölümünde öğrenim gören öğrencilerin serbest zaman motivasyonlarının mutluluk düzeyi üzerine etkisi. Journal of Human Science, 15(2), 1086-1096.
• Alikaşifoğlu, M., Ercan, O., Erginöz, E., ve Kaymak, D. A. (2004). Violent behavior among Turkish high school students and correlate of physical fighting. European Journal of Public Health, 14(2), 173-177.
• Arslan, S.S., Alemdaroğlu, İ., Öksüz, Ç., Karaduman, A.A. ve Yılmaz, Ö.T. (2018). Genç bireylerde fiziksel aktivitenin akademik başarı ve depresyon üzerine etkisi. Ergoterapi ve Rehabilitasyon Dergisi, 6(1), 37-41.
• Ayan, S. (2007). Aile içinde şiddete uğrayan çocukların saldırganlık eğilimleri. Anatolian Journal of Psychiatry, 8(3), 206-214.
• Balcıoğlu, Y.H., Yıldırım, E. ve Balcıoğlu, İ. (2016). Spor bilimleri alanında öfke duygusu ve saldırganlığın farklı açılardan değerlendirilmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 6(1), 1303-1414.
• Bostancı, Ö., Oda, B., Şebin, K. ve Erail, S. (2017). 11–13 Yaş grubundaki spor yapan ve yapmayan öğrencilerin iyimserlik ile saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 19(4), 205-217.
• Bülbül, Ş. ve Giray, S. (2011). Sosyodemografik özellikler ile mutluluk algısı arasındaki ilişki yapısının analizi. Ege Academic Review, 11(5), 113-123.
• Canan, F. ve Ataoğlu, A. (2010). Anksiyete, depresyon ve problem çözme becerisi algısı üzerine düzenli sporun etkisi. Anatolian Journal of Psychiatry, 11(38), 38-43.
• Cashdan, E. (2003). Hormones and competitive aggression in women. Aggressive Behavior: Official Journal of the International Society for Research on Aggression, 29(2), 107-115.
• Cihangir Çankaya, Z. ve Meydan, B. (2018). Ergenlik döneminde mutluluk ve umut. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(65), 207-222.
• Croom, A.M. (2014). Embodying martial arts for mental health: Cultivating psychological wellbeing with martial arts practice. Archives of Budo Science of Martial Arts and Extreme Sports, 10, 59-70.
• Çalışkan, Ş. (2007). Eğitim - işsizlik ve yoksulluk ilişkisi. SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 7(13), 285-308.
• Daniels, K. ve Thornton, E. (1992). Length of training, hostility and the martial arts, a comparison with other sporting groups. British Journal of Sports Medicine, 26(3), 118-120.
• Demirtaş Madran, H. A. (2012). Buss Perry Saldırganlık Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. Türk Psikiyatri Dergisi, 24(2), 1-6.
• Dervent, F. (2007). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ve sportif aktivitelere katılımla ilişkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Dilekmen, M., Ada, Ş. ve Alver, B. (2011). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin saldırganlık özellikleri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 927-944.
• Doğan, E., Yılmaz, A.K. ve Kabadayı, M., (2018). Spor bilimleri öğrencileri ile farklı fakültelerde okuyan öğrencilerin sosyalleşme ve mutluluk düzeylerinin incelenmesi. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 403-411.
• Doğan, İ., Karacan Doğan, P. ve Kayışoğlu, N.B. (2017). Beden eğitimi öğretmen adaylarının saldırganlık düzeylerinin incelenmesi: Batı Karadeniz örneği. Gaziantep Üniversitesi Spor Bil Dergisi Sci, 2(3), 1-16.
• Doğan, T., Akıncı Çötok, N. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36),165-172.
• Donat-Bacıoğlu, S. ve Özdemir, Y. (2012). İlköğretim öğrencilerinin saldırgan davranışları ile yaş, cinsiyet, başarı durumu ve öfke arasındaki ilişkiler. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi - Journal of Educational Sciences Research, 2(2), 169–187.
• Downward, P. ve Raciute, S. (2011). Does sport make you happy? An analysis of the well‐being derived from sports participation. International Review of Applied Economics, 5(3), 331-348.
• Eroğlu, S. E. (2009). Saldırganlık davranışının boyutları ve ilişkili olduğu faktörler: lise ve üniversite öğrencileri üzerine karşılaştırmalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 205-221.
• Giles, J. W. ve Heyman, G. D. (2005). Young children's beliefs about the relationship between gender and aggressive behaviour. Child Development, 76(1), 107-121.
• Goldstein, S. E. ve Tisak, M. S. (2004). Adolescents’ outcome expectancies about relational aggression within acquaintanceships, friendships, and dating relationships. Journal of Adolescence, 27(3), 283–302.
• Habibzadeh, S. ve Allahvirdiyani, K. (2011). Effects of economic and non economic factors on happiness on primary school teachers and urmia university professors. Procedia Social and Behavioral Sciences, 30, 2050-2051.
• Hills, P., ve Argyle, M. (2002). The oxford happiness questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and individual differences, 33(7), 1073-1082.
• Kang, S.H. ve So, W.Y. (2018). Effect of competitive and non-competitive exercise on serotonin levels in adolescents with various levels of internet gaming addiction. Iran J Public Health, 47(7), 1047-1049.
• Kangal, A. (2013). Mutluluk üzerine kavramsal bir değerlendirme ve Türk hanehalkı için bazı sonuclar. Electronic Journal of Social Sciences, 12(44), 214-233.
• Kiyani, R., Mohammadi, A. ve Sattarzadeh,L. (2011). The survey compares mental health and happiness of athlete and non-athlete employed people. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 30, 1894 – 1896.
• Kuśnierz, C. ve Bartik, P. (2014). The impact of practice of selected combat sports on signs of aggression ın players ın comparison with their non-training peers. Journal of Combat Sports and Martial Arts MEDSPORTPRESS, 1(2), 5,17-22. (DOI: 10.5604/20815735.1127448).
• Lee, K. Baillargeon, R.H. ve Vermunt, J.K. (2007). Age differences in tfhe prevalence of physical aggression among 5-11-year old canadian boys and girls. Aggressive Behavior, 33(1), 26-37.
• Lök, S. ve Lök, N. (2016). Kronik psikiyatri hastalarına uygulanan fiziksel egzersiz programlarının etkinliği: sistematik derleme. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 8(4), 354-366.
• Madden, M. E. (1995). Perceived vulnerability and control of martial arts and physical fitness students. Perceptual and Motor Skills, 80(3), 899-910.
• Moeller, T. (2001). Youth agression and violence. New Jersey: Lawrance Erlbaum Associates. Inc. USA.
• Mohammadi, E., Batvandi, Z. ve Saberi, A. (2015). Relationship between happiness and different levels of physical activity. Trends in Sport Sciences, 1(22), 47-52.
• Owens, L. Shute, R. ve S1ee, P. (2000). Guess what I just heard!: indirect aggression among teenage girls in Australia aggressive behavior. Official Journal of the International Society for Research on Aggression, 26(l), 67-83.
• Ölçücü, B., Vatansever, Ş., Özcan, G., Çelik, A. ve Paktaş, Y. (2015). Üniversite öğrencilerinde fiziksel aktivite düzeyi ile depresyon ve anksiyete ilişkisi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4), 294 – 303.
• Özdemir, N. ve Akabay, U. (2017). Kadin voleybol ve futbolcularda iletişim becerileri ve saldirganlik düzeylerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 41-52.
• Özdevecioğlu, M. ve Yalçin, Y. (2010). Spor tatmininin sporcularin stres ve saldirganlik düzeyleri üzerindeki etkisi. Beden Egitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 48-61.
• Özgün A., Yaşartürk F., Ayhan B. ve Bozkuş T. (2017). Hentbolcuların spora özgü başarı motivasyonu ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS), 3(SI), 83-94.
• Öztürk, N. (2005). İktisadi kalkınmada eğitimin rolü. Sosyoekonomi, 1(1), 27-44.
• Ramazanoğlu, F., Canikli, A. ve Saygın, Ö. (2002). Futbolcular ile taekwondocuların saldırganlık düzeylerinin karşılaştırılması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4(2), 37-39.
• Ramirez, J.M, Andreu, J. M. ve Fujihara, T. (2001). Cultural and sex differences in aggression: A comparison between Japanese and Spanısh students using two different inventories. Aggressive Behavior, 27(4), 313-22.
• Tutkun, E., Çobanoğlu Güner, B., Ağaoğlu, S.A. ve Soslu, R. (2010). Takım sporları ve bireysel sporlar yapan sporcuların saldırganlık düzeylerinin değerlendirilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 1(1), 23-29.
• Tuzgöl, M. (2016). Ana-baba tutumları farklı lise öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(14), 39-48.
• Yıldız, Y. ve Ekici, S. (2017). Sporun üniversite öğrencileri üzerinde mutluluk ve sosyalleşme düzeylerine etkisinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 11(2), 181-187.
• Yücel, A. S., Atalay, A. ve Gürkan, A. (2015). Sporda şiddet ve saldirganliği etkileyen unsurlar. Uluslararası Hakemli Psikiyatri Ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi, 2(2), 68-90.