Childhood sociology has started to be noticed only in recent years and is on the way to become an independent discipline within the discipline of sociology. The dominance of family sociology in the discipline of sociology, and the development of psychology and socialization in the field of psychology, delayed the emergence of childhood sociology. Historically, children experienced discrimination and being pushed to the second plan caused this discipline to appear only after the Second World War. This study is based on critical reflexive method. New childhood sociology in Turkey has been interpreted with a critical reflection by classifying it with concepts such as Orientalism, Occidentalism and modernization within the framework of dualism and continuity paradigms by the researcher. It is emphasized that the new childhood sociology should be based on continuity and process. In addition, it has been argued that children should play a critical and transformative role in the face of neoliberal policies by opposing market culture. It has also been discussed that Turkish society can open up the possibilities of a new field of childhood sociology by deconstructing the discursive West by going beyond the Orientalist and Occidentalist ways of thinking. New childhood sociology, as an independent discipline, can create areas of resistance through an interdisciplinary method with children that emphasize continuity, value the process, open new discourse areas, take participatory roles and create transformation.
Çocukluk sosyolojisi alanı son yıllarda fark edilmeye başlanması ile birlikte sosyoloji disiplini içerisinde bağımsız bir disiplin olma yolunda ilerlemektedir. Sosyoloji disiplini içerisinde aile sosyolojisinin hâkim olması, psikoloji alanında ise gelişimsel psikolojinin ve sosyalizasyon kavramının alan yazına hakim olması çocukluk sosyolojisinin ortaya çıkışını geciktirmiştir. Tarihsel olarak da çocukların ayrımcılık yaşaması ve ikinci plana itilmesi bu disiplinin ancak İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu çalışma, eleştirel refleksif yöntemi temeline dayanmaktadır. İkilikçi ve süreklilik paradigmaları çerçevesinde araştırmacı Türkiye’deki çocukluk sosyolojisini oryantalizm, oksidentalizm, modernleşme, yeni çocukluk sosyolojisi gibi kavramlarla sınıflandırarak eleştirel bir refleksiyon ile yorumlamıştır. Türkiye’de yeni çocukluk sosyolojisinin sürekliliğe ve sürece dayalı ilerlemesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca, neoliberal politikalar karşısında çocukların piyasa kültürüne karşı çıkarak eleştirel ve dönüştürücü rol almaları gerektiği savunulmuştur. Türk toplumu oryantalist ve oksidentalist düşünce tarzlarının dışına çıkarak söylemsel Batı’yı yapıbozuma uğratarak yeni bir çocukluk sosyolojisi alanının imkanlarını açabileceği tartışılmıştır. Yeni çocukluk sosyolojisi, sürekliliğe vurgu yapan, sürece önem veren, yeni söylem alanları açabilen, katılımcı roller alabilen ve dönüşüm yaratabilen çocuklar ile birlikte, bu alanın bağımsız bir disiplin olarak disiplinlerarası bir yöntemle direnme alanlarını oluşturabileceği tartışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociology |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | November 30, 2020 |
Acceptance Date | September 6, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 16 Issue: 31 |