Research Article
BibTex RIS Cite

An Effort for Motivation in Health Communication: An Analysis of Self-Efficacy Beliefs and Persuasion of People to Diet

Year 2021, Volume: 18 Issue: 40, 2085 - 2115, 01.08.2021
https://doi.org/10.26466/opus.871362

Abstract

That a preventive and protective health framework can be established for individuals through effective health communication is obvious. The perspective dealing with public health within this conjuncture demonstrates that it will make a great contribution to the national economy before the disease phase starts. While this study makes an analysis on the person’s thoughts about healthy nutrition, it also aims to examine them from the perspectives of their education, living conditions, and life style. The sample of this study consisted of a total of a 100 individuals, 24 men and 76 women over the age of 18 living in Maltepe-Yalı and Kadıköy-Fenerbahçe districts of İstanbul province who were reached over the snowball method in the non-probability sampling method. The research on the study was conduct-ed from 2020 September to 2020 December after obtaining permission from the Marmara University Institute of Health Sciences Ethics Committee. The research consisted of the individual information form, Self-efficacy Belief Scale, Persuasion Scale. The results taken from the questionnaire were summed up in charts in percentage and in frequency calculations. The research design was based on quantitative method. Findings and discussion sections were written according to the results. Cronbach Alpha reliability coefficient was used to determine the reliability of the scales used in this study. The analysis of the data was done in the SPSS 23.0 package program. As a result, it is understood that education level, age, income level, profession, marital status differ significantly in terms of self-efficacy and persuasion.

References

  • Anık, C. (2006). Siyasal ikna. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Bandura, A. (1977). Self-eficacy. Toward a unifying theoryof behavior change. Psychological Review, 84, 191-125.
  • Box, J. E. (2004). Placebos and the UK Medical reserach council and the consumer perspective. Science and Enginerring Ethics, 10(1), 98.
  • Çınarlı, İ. (2008). Sağlık iletişimi ve medya. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Dökmen, Ü. (2008). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çalışmaları ve empati. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Grix, J. (2010). The foundations of research. London: Palgrave Mac Millan.
  • Karadoğan, E., (2003). Kişilererası iletişim sürecinde güven unsuru: Güven ve ikna ölçeği örneği. (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi. (140923).
  • Krebs, J.R. and Davies, N.B. (1993). An introduction to behavioural ecology. [3rd Ed.] Oxford: Blackwell Scientific.
  • Marshall, M. (1996). Sampling for qualitative research. Family Practice, 13(6), 522-526.
  • Narula, U. (2006). Handbook of communication: Models, perspectives, strategies. Delhi: Atlantic.
  • Norris, S. L., Engelgau, M. M. and Narayan, V. K. (2001). Effectiveness of Self management training in Type-2 diabetes. Diabetes Care, 24(3), 561-587.
  • Okay, A. (2016). Sağlık iletişimi. İstanbul: Derin yayınları.
  • Özerkan, Ş. ve İnceoğlu, Y. (1997). İletişimde etkileme süreci. İstanbul: Pan Yayınları.
  • Patton, M. (2005). Qualitative research. New York: John Wiley and Sons Ltd.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M.Bütün ve S.B. Demir, çev.). Ankara: Pegem Akademi.
  • Raithel, J., Dollinger, B. and Hormann, G. (2007). Einführung padagogik begriffe. Wiesbaden: VS Verlag Für Sozialwissenschaften.
  • Reddi, C. (2009). Effective public relations and media strategy. Delhi: PHI Learning.
  • Sabırcan, F. (2012). Sağlık iletişimi kapanyalarının davranış değişikliği oluşturmadaki rolü: Türkiye'de son 15 yılda yapılmış olan kampanayalardan örnekler çerçevesinde bir değerlendirme . (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Schwartzer, R. and Fuchs, R. (1996). Self efficacy. The exercise of control; self efficacy and health behaviors; predicting health behavior. (M. Conner and P. Norman, Eds.), UK: Open University Press.
  • TDK Türk Dil Kurumu. Türk Dil Kurumu Sözlükleri. 3 Eylül 2020 tarihinde sozluk.gov.tr. adresinden alındı
  • Terris, M. (1995). The contributions of Henry E. sigerist to health service organization. . J Public Health Policy,16(2),3-5.
  • Trost, S., Owen, N., Bauman, A., Sallis, J. F. and Brown, W. (2002). Correlates of adults' participation and physical activity: Review and update. Medicine Science and Sports Exercises, 34, 1996-2001.
  • United Nations World Health Organization Interim Commision. (1948). Summary Report on proceedings minutes and final acts of the international health conference. New York: WHO.
  • Yüksel, D. ve Sertel Berk, Ö. (2014). Sağlık psikolojisinde tedavi motivasyonu açısından diyet davranışları: Diyet öz yeterlilik inançları ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Sağlık İletişiminde Motivasyona Yönelik Bir Çaba: Öz Yeterlilik İnancının ve Kişilerin Diyete İkna Edilmesi Sürecinin Analizi

Year 2021, Volume: 18 Issue: 40, 2085 - 2115, 01.08.2021
https://doi.org/10.26466/opus.871362

Abstract

Etkin sağlık iletişimi ile bireyler için önleyici ve koruyucu sağlık çerçevesi çizilebileceği aşikârdır. Bu konjonktür içindeki kamu sağlığını gözeten perspektif, henüz hastalık evresi başlamadan ülke ekonomisine büyük katkı sağlayacağını göstermektedir. Bu araştırma, kişinin sağlıklı beslenmeye yönelik düşüncelerinin analizini yaparken, bu analiz perspektifinde kendisinin eğitiminin, yaşam koşullarının, hayat biçiminin de incelenmesini amaçlamaktadır. Bu araştırmanın örneklemi İstanbul ili Maltepe ilçesi Yalı mahallesi ve Kadıköy İlçesi Fenerbahçe mahallesinde yaşayan, olasılıksız örnekleme içinde kartopu yöntemi ile ulaşılmış 18 yaş üstü 24 erkek ve 76 kadın birey olarak toplam 100 kişiden oluşmaktadır. Araştırma, Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Etik Kurulu’ndan izin alındıktan sonra 2020 yılı Eylül ve Aralık ayları arasında yapılmıştır. Araştırma, Kişisel bilgi formu, Diyet Öz etkinlik İnanç Ölçeği ve İkna Ölçeğinden oluşmaktadır. Bulgular ve tartışma bölümü sahadan elde edilen veriler sonucunda anket formunda yer alan sorular yüzde ve frekansları hesaplanarak tablolar halinde özetlenmiştir. Araştırma deseni nicel araştırma üzerine yapılanmıştır. Bulgular ve tartışma bölümü bu sonuca göre oluşmuştur. Bu araştırmada kullanılan ölçeklerin güvenilirliği belirlemek amacıyla Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 23.0 paket programında yapılmış-tır. Sonuç olarak, eğitim düzeyinin, yaşın, yaşanılan yerin, mesleğin, medeni durumunun öz yeterlik ve ikna açısından anlamlı farklılık gösterdiği anlaşılmıştır.

References

  • Anık, C. (2006). Siyasal ikna. Ankara: Vadi Yayınları.
  • Bandura, A. (1977). Self-eficacy. Toward a unifying theoryof behavior change. Psychological Review, 84, 191-125.
  • Box, J. E. (2004). Placebos and the UK Medical reserach council and the consumer perspective. Science and Enginerring Ethics, 10(1), 98.
  • Çınarlı, İ. (2008). Sağlık iletişimi ve medya. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Dökmen, Ü. (2008). Sanatta ve günlük yaşamda iletişim çalışmaları ve empati. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Grix, J. (2010). The foundations of research. London: Palgrave Mac Millan.
  • Karadoğan, E., (2003). Kişilererası iletişim sürecinde güven unsuru: Güven ve ikna ölçeği örneği. (Doktora Tezi). YÖK Tez Merkezi. (140923).
  • Krebs, J.R. and Davies, N.B. (1993). An introduction to behavioural ecology. [3rd Ed.] Oxford: Blackwell Scientific.
  • Marshall, M. (1996). Sampling for qualitative research. Family Practice, 13(6), 522-526.
  • Narula, U. (2006). Handbook of communication: Models, perspectives, strategies. Delhi: Atlantic.
  • Norris, S. L., Engelgau, M. M. and Narayan, V. K. (2001). Effectiveness of Self management training in Type-2 diabetes. Diabetes Care, 24(3), 561-587.
  • Okay, A. (2016). Sağlık iletişimi. İstanbul: Derin yayınları.
  • Özerkan, Ş. ve İnceoğlu, Y. (1997). İletişimde etkileme süreci. İstanbul: Pan Yayınları.
  • Patton, M. (2005). Qualitative research. New York: John Wiley and Sons Ltd.
  • Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri (M.Bütün ve S.B. Demir, çev.). Ankara: Pegem Akademi.
  • Raithel, J., Dollinger, B. and Hormann, G. (2007). Einführung padagogik begriffe. Wiesbaden: VS Verlag Für Sozialwissenschaften.
  • Reddi, C. (2009). Effective public relations and media strategy. Delhi: PHI Learning.
  • Sabırcan, F. (2012). Sağlık iletişimi kapanyalarının davranış değişikliği oluşturmadaki rolü: Türkiye'de son 15 yılda yapılmış olan kampanayalardan örnekler çerçevesinde bir değerlendirme . (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Halkla İlişkiler ve Tanıtım Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Schwartzer, R. and Fuchs, R. (1996). Self efficacy. The exercise of control; self efficacy and health behaviors; predicting health behavior. (M. Conner and P. Norman, Eds.), UK: Open University Press.
  • TDK Türk Dil Kurumu. Türk Dil Kurumu Sözlükleri. 3 Eylül 2020 tarihinde sozluk.gov.tr. adresinden alındı
  • Terris, M. (1995). The contributions of Henry E. sigerist to health service organization. . J Public Health Policy,16(2),3-5.
  • Trost, S., Owen, N., Bauman, A., Sallis, J. F. and Brown, W. (2002). Correlates of adults' participation and physical activity: Review and update. Medicine Science and Sports Exercises, 34, 1996-2001.
  • United Nations World Health Organization Interim Commision. (1948). Summary Report on proceedings minutes and final acts of the international health conference. New York: WHO.
  • Yüksel, D. ve Sertel Berk, Ö. (2014). Sağlık psikolojisinde tedavi motivasyonu açısından diyet davranışları: Diyet öz yeterlilik inançları ölçeğinin geliştirilmesi ve psikometrik özellikleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
There are 24 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Sociology (Other)
Journal Section Articles
Authors

Ayşe Müge Yazgan 0000-0002-5909-5791

Publication Date August 1, 2021
Acceptance Date March 9, 2021
Published in Issue Year 2021 Volume: 18 Issue: 40

Cite

APA Yazgan, A. M. (2021). Sağlık İletişiminde Motivasyona Yönelik Bir Çaba: Öz Yeterlilik İnancının ve Kişilerin Diyete İkna Edilmesi Sürecinin Analizi. OPUS International Journal of Society Researches, 18(40), 2085-2115. https://doi.org/10.26466/opus.871362