PANAS-C (Çocuk) ve PANAS-C-P (Ebeveyn) Ölçeklerinin Türk Kültürü’ne Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Year 2021, Volume: 18 Issue: 41, 3204 - 3236, 01.09.2021

Derya Sarı , Aslı Uz Baş

https://doi.org/10.26466/opus.880621

Cited By: 1

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Çocuklar İçin 10 Maddeli Pozitif ve Negatif Duygu Listesi Ebeveyn Formu (PANAS-C-P) ve Çocuklar İçin Kısa Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği’nin (PANAS-C) Türk Kültürü’ne uyarlanması, geçerlik ve güvenirliklerinin incelenmesidir. Okul öncesinde okuyan 5-6 yaş grubu 312 öğrenciye Çocuklar İçin Kısa Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği ve okul öncesinde öğrencisi bulunan 301 ebeveyne ölçeğin ebeveyn formu uygulanmıştır. Çocuklar İçin Kısa Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği doğrulayıcı faktör analizi (DFA) sonucu kabul edilebilir uyum iyiliği katsayıları elde edilmiştir. Ebeveyn Formu için doğrulayıcı faktör analizi ve madde analizi sonucu bir madde ölçekten çıkarılmıştır. Ebeveyn Formunun yapı geçerliği DFA ile incelenmiş ve kabul edilebilir uyum iyiliği katsayıları elde edilmiştir. Cronbach Alpha ve Spearman iki yarı test korelasyon değerleri çocuk ölçeği için sırasıyla α=.70 ve S=.80; ebeveyn formu için sırasıyla α=.78 ve S=.79 olarak hesaplanmıştır. Ayrıca ölçeklerin madde analizi ve faktörler arası korelasyon analizi hesaplanmıştır. Sonuç olarak ölçeklerin Türkçe formlarının geçerli ve güvenilir olduğu ve bilimsel çalışmalarda kullanılabileceği görülmektedir.

Keywords

Pozitif Duygu, Negatif Duygu, Okul Öncesi, Geçerlik, Güvenirlik

Adaptation of PANAS-C (Child) and PANAS-C-P (Parent) Scales to Turkish Culture: Validity and Reliability Study

Abstract

The purpose of this study is to adapt The Parent Version of the 10-Item Positive and Negative Affect Schedule for Children (PANAS-C-P) and The Shortened Positive and Negative Affect Scale for Children (PANAS-C) to Turkish Culture, and to examine their validity and reliability. The Shortened Posi-tive and Negative Affect Scale for Children was applied to a total of 312 preschool students, including 5-6 age group and The Parent Form was applied to 301 parents who had students in preschool. As a result of the confirmatory factor analysis (CFA) of The Short Positive and Negative Affect Scale for Children, acceptable goodness of fit coefficients were obtained. The Parent Form, one item was removed from the scale, as a result of the confirmatory factor analysis and item analysis. The construct validity of the Parent Form was examined by CFA and acceptable goodness of fit coefficients were obtained. Cronbach Alpha and Spearman two-half correlation values of the child scale was calculated as α =.70 and S =.80 and the parent form was calculated as α =.78 and S =.79 respectively. In addition, item analysis of the scales and correlation analysis between factors were calculated. As a result, it is seen that the Turkish forms of the scales are valid and reliable and can be used in scientific studies.

Keywords

Positive Affect, Negative Affect, Preschool, Validity, Reliability

References

• Alford, Z. ve Mathew, A. W. (2015). Positive School Psychology. M. A. White ve A. S. Murry (Der.). Evidence-Based Approaches in Positive Education; Implementing a Strategic Framework For Well-being in Schools içinde (s.93-107). Australia: Springer.
• Altan, Ö. (2006). The effects of maternal socialization and temperament on children’s emotion regulation. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Koç Üniversitesi, İstanbul.
• Arda, T. B. (2011). Alternatif düşünme stratejilerinin desteklenmesi programının okul öncesi çocuklarının sosyal becerileri üzeri etkililiğinin değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Ben-Porath, Y. S. (1990). Cross-cultural assessment of personality: The case for replicatory factor analysis. In J. N. Butcher ve C. D. Spielberger (Ed.). Advances in personality assessment içinde (Cilt.8, s.1-26). Hillsdalc, NJ:Lawrence Erlbaum Associates, Inc.
• Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. (18. bs.). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Çapık, C., Gözüm, S. ve Aksayan, S. (2018). Kültürlerarası ölçek uyarlama aşamaları, dil ve kültür uyarlaması: Güncellenmiş rehber. FNJN Florence Nightingale Journal of Nursing, 26(3), 199-210. https://doi.org/10.26650/FNJN397481.
• Casuso, L., Gargurevich, R., Van den Noortgate, W. ve Van den Bergh, O. (2016). Psychometric properties of the Positive and Negative Affect Scale for Children (PANAS-C) in Peru. Interamerican Journal of Psychology, 50(2), 170-185.
• Çelik, E., Tuğrul, B. ve Yalçın, S. S. (2002). Dört-altı yaşlar arasındaki anaokulu çocuklarının duygusal yüz ifadesiyle kendilerini, anne-babalarını ve öğretmenlerini algılaması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 29-39.
• Crawford, J. R. and Henry, J. D. (2004). The Positive and Negative Affect Schedule (PANAS): Construct validity, measurement properties and normative data in a large non-clinical sample. British Journal of Clinical Psychology, 43, 245–265.
• Dama´sio, B. F., Pacico, J. C., Poletto, M. and Koller, S. H. (2012). Refinement and Psychometric Properties of the Eight-Item Brazilian Positive and Negative Affective Schedule for Children (PANAS-C8). Journal of Happiness Studies, 14(4), 1363-1378. DOI: 10.1007/s10902-012-9383-x.
• Damon, W. and Eisenberg, N. (2006). Handbook of child psychology: social, emotional, and personality development. (5. bs.). Kanada: John Wiley&Sons, Inc.
• Demirci, İ. ve Ekşi, F. (2015). Ergenler için beş boyutlu iyi oluş modeli:EPOCH Ölçeği’nin Türkçe Formu’nun geçerliği ve güvenirliği. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 3(3), 9-30.
• Demirci, İ., Ekşi, H., Dinçer, D. ve Kardaş, S. (2017). Beş boyutlu iyi oluş modeli: PERMA Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. The Journal of Happiness & Well-Being, 5(1), 60-77.
• Díaz-García, A., González-Robles, A., Mor, S., Mira, A., Quero, S., García-Palacios, A., and Botella, C. (2020). Positive and Negative Affect Schedule (PANAS): Psychometric properties of the online Spanish version in a clinical sample with emotional disorders. BMC Psychiatry, 20(1), 56. doi: 10.1186/s12888-020-2472-1.
• Ebesutani, C., Okamura, K., Higa-McMillan, C. and Chorpita, B. F. (2011). A Psychometric analysis of the Positive and Negative Affect Schedule for Children – Parent Version in a school sample. Psychological Assessment, 23(2), 406-16.
• Ebesutani, C., Regan, J., Smith, A., Reise, S., Higa-McMillan, C. and Chorpita, B. F. (2012). The 10-Item positive and negative affect schedule for children, child and parent shortened versions. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 34(2), 191–203. doi: 10.1007/s10862-011-9273-2.
• Ecirli, H. ve Ogelman, H. G. (2015). Beş-Altı Yaş Çocukları İçin Duygu Düzenleme Stratejileri Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Uluslararası Hakemli Beşeri ve Akademik Bilimler Dergisi, 4(13), 85-100.
• Erdoğan, Ş. (2016). Duygusal Yüz İfadelerinin ve Uyarıcı Sunum Süresinin Zaman Algısına Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ersan, C. (2018). Okul Öncesi Dönem Çocukları için Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği: Bir Uyarlama Çalışması. INES Education and Social Science Congress, Antalya, 270.
• Filliozat, I., Limousin, V. and Veille, E. (2020). Duygularım-Oynuyorum ve Kendimi Tanıyorum. (Çev. B. Targaç). (4. bs.). İstanbul: Domingo. (Orjinal eserin yayın tarihi 2016).
• Forbes, E. E. and Dahl, E. D. (2005). Neural systems of positive affect: relevance to understanding child and adolescent depression?. Development and Psychopatology, 17(3), 827-850.
• Fowler, J. H., & Christakis, N. A. (2008). Dynamic spread of happiness in a large social network: longitudinal analysis over 20 years in the Framingham Heart Study. BMJ (Clinical research ed.), 337, a2338. https://doi.org/10.1136/bmj.a2338.
• Fredrickson, B. (2009). Positivity: Groundbreaking research reveals how to embrace the hidden strength of positive emotions, overcome negativity, and thrive. Crown Publishers/Random House.
• Fredrickson, B. L. (1998). What good are positive emotions? Review of General Psychology, 2, 300-319.
• Fredrickson, B. L. (2000). Cultivating positive emotions to optimize health and well-being. Prevention & Treatment, 31, 1-25.
• Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emotions in positive psychology: The broaden-and-build theory of positive emotions. American psychologist, 56(3), 218-226. DOI: 10.1037/0003-066X.56.3.218.
• Gençöz, T. (2000). Pozitif ve Negatif Duygu Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46), 19-26.
• Giacomoni, C. H. and Hutz, C. S. (2006). Escala de Afeto Positivo e Negativo para crianc¸as: Estudo de construc¸a˜o e validac¸a˜o (Positive and Negative Affect Scale for Children: Construction and validation study). Revista Semestral da Associac¸a˜o Brasileira de Psicologia Escolar e Educacional (ABRAPEE), 10(2), 235–245.
• Goleman, D. (2004). Duygusal zeka, neden IQ’dan daha önemlidir?. (Çev. B. Seçkin Yüksel). İstanbul: Varlık Yayınları. (Orjinal eserin yayın tarihi 1995).
• Güngör, D. (2016). Psikolojide ölçme araçlarının geliştirilmesi ve uygulanması kılavuzu. Türk Psikoloji Yazıları, 19(38), 104-112.
• Hefferon, K. and Boniwell, I. (2018), Pozitif Psikoloji Kuram, Araştırma ve Uygulamalar. (Çev. T. Doğan). Ankara: Nobel Yayınları. (Orjinal eserin yayın tarihi2011).
• Hyman, S. (2013). Fear and Anxiety. New York:Routledge.
• Izard, C. E. (2002). Translating emotion theory and research into preventive interventions. Psychology Bulletin, 128(5), 796-824.
• Izard, C. E. and Harris, P. (1995). Emotional development and developmental psychopathology. D. Cicchetti ve D. J. Cohen (Der.)., Wiley series on personality processes. Developmental psychopathology, Theory and methods içinde (Cilt 1, s.467–503). John Wiley & Sons.
• Jovanović, V. and Gavrilov-Jerković, V. (2015). The structure of adolescent affective well-being: The case of the PANAS among Serbian adolescents. Journal of Happiness Studies: An Interdisciplinary Forum on Subjective Well-Being, 17(5), 2097–2117. https://doi.org/10.1007/s10902-015-9687-8.
• Karaırmak, Ö. ve Siviş-Çetinkaya, R. (2011). Benlik saygısının ve denetim odağının psikolojik sağlamlık üzerine etkisi: Duyguların aracı rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(35),30-43.
• Karim, J., Weisz, R. and Rehman, S. U. (2011). International positive and negative affect schedule short-form (I-PANAS-SF): Testing for factorial invariance across cultures. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 2016–2022.
• Kercher, K. (1992). Assessing subjective well-being in the old-old: The PANAS as a measure of orthogonal dimensions of positive and negative affect. Research on Aging, 14(2), 131–168. https://doi.org/10.1177/0164027592142001.
• Kırlıoğlu, M. ve Karakuş, Ö. (2019). Sosyal Hizmet Uzmanlarının Kişisel ve Mesleki Güç Algıları Ölçeğinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Toplum ve Sosyal Hizmet, 30(1), 88-120.
• Kline, R.B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling. New York: The Guilford Press.
• Laurent, J., Catanzaro, S. J., Joiner, T. E., Jr., Rudolph, K. D., Potter, K. I., Lambert, S., and Gathright, T. (1999). A measure of positive and negative affect for children: Scale development and preliminary validation. Psychological Assessment, 11(3), 326–338. https://doi.org/10.1037/1040-3590.11.3.326.
• Lim, YJ., Yu, BH., Kim, DK. and Kim, JH. (2010). The positive and negative affect schedule: Psychometric properties of the korean version. Psychiatry Investig, 7(3), 163-9. doi: 10.4306/pi.2010.7.3.163.
• Liman, B. (2020). Cinsiyet ve anne-baba eğitim düzeyinin 66-77 aylık okul öncesi çocukların duygu tanıma ve duygu düzenleme becerilerine etkisinin incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 24(1),209-222.
• Morrison, M. K. (2008). Using humor to maximize learning: the links between positive emotions and education. United States of America: Rowman & Littlefield Education.
• Oktay, A. (1999). Yaşamın sihirli yılları: Okul öncesi dönem. (1. bs.). İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Özdamar K. (2002). Paket programlarla istatistiksel veri analizi. (4. bs.). Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özyürek, A. (2017). Okul öncesi çocukların duyguları tanıma ile duyguları yönetme ve arkadaşlık becerileri arasındaki ilişki. Akademik Bakış Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 59, 128-140.
• Pronin, E. and Jacobs, E. (2008). Thought, speed, mood, and the experience of mental motion. Perspectives on Psychological Science, 3, 461-485.
• Ribes, R., Bisquerra, R., Agullo, M., J., Filella, G. and Soldevilla, A. (2005). An emotional curriculum proposal for early childhood education (3 to 6 years). Cultura y Educación, 17(1), 5-17.
• Sanmartín, R., Vicent, M., Gonzálvez, C., Inglés, CJ., Díaz-Herrero, Á., Granados, L. and García-Fernández, JM. (2018). Positive and Negative Affect Schedule-Short Form: Factorial Invariance and Optimistic and Pessimistic Affective Profiles in Spanish Children. Front. Psychol, 9, 392. doi: 10.3389/fpsyg.2018.00392.
• Sarı, T. ve Kermen, U. (2015). Ergenlerde barışa yönelik tutumların yordayıcısı olarak öznel iyi oluş. International Journal of Human Sciences, 12(2), 532-546.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. and Müler, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive Goodness-Of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
• Shoshani, A. and Slone, M. (2017). Positive education for young children: Effects of a positive psychology intervention for preschool children on subjective well being and learning behaviors. Frontiers of Psychology, 8, 1866. Doi:10.3389/fpsyg.2017.01866.
• Siegel, D. J. and Bryson, T. P. (2015). Bütün-beyinli çocuk. (Çev. H. Ünlü Haktanır) İstanbul: Koridor Yayınları. (Orjinal eserin yayın tarihi 2011).
• Southam-Gerow, M. A. (2014). Çocuklarda ve ergenlerde duygusal düzenleme uygulayıcının rehberi. (Çev. Ed., M. Şahin ve Çev. M. Artıran). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık. (Orjinal eserin yayın tarihi 2013).
• Tabachnick, B. G. and Fidell, L. S. (2015). Çok değişkenli istatistiklerin kullanımı. (Çev. M. Baloğlu). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Tarhan, N., Gümüşel, O. ve Sayım, A. (2013). Pozitif psikoloji çoklu zeka uygulamaları. İstanbul: Timaş Yayınları. Thompson, E. R. (2007). Development and Validation of an Internationally Reliable Short-Form of the Positive and Negative Affect Schedule (PANAS). Journal of Cross-Cultural Psychology, 38(2), 227–242.
• Vorkapić, S. T. and Šikić, A. B. (2019). What pre-school children think about happiness, hope, gratitude, wisdom, justice, and optimism? The positive conceptual thinking development study. Journal of Positive School Psychology, 3(1), 1-25.
• Watson, D., & Clark, L. A. (1994). The PANAS-X: Manual for the Positive and Negative Affect Schedule - Expanded Form (p.24). University of Iowa. https://doi.org/10.17077/48vt-m4t2.
• Watson, D., Clark, L. A. and Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scales. Journal of Personality and Social Psychology, 104, 15-25.
• Weiten, W., Hammer, E. Y. and Dunn, D. S. (2016). Psikoloji ve çağdaş yaşam insan uyumu. (Çev. Ed. E. İkiz). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Wróbel, M., Finogenow, M., Szymańska, P. and Laurent, L. (2019). Measuring positive and negative affect in a school-based sample: A polish version of the PANAS-C. Journal of Psychopathology and Behavioral Assessment, 41, 598–611.
• Yerlisu Lapa, T. ve Haşıl Korkmaz, N. (2017). Fiziksel aktivite düzeyinin pozitif ve negatif duygu durumuna etkisinin cinsiyete göre karşılaştırılması: Akdeniz ve Uludağ Üniversiteleri örneği. Journal of HFuman Sciences, 14(4), 3177- 3187. doi:10.14687/jhs.v14i4.4478.