Research Article
BibTex RIS Cite

The Impact of Organizational Intelligence Level on Teachers’ Innovative Work Behavior

Year 2021, Volume: 18 Issue: 43, 6790 - 6805, 07.11.2021
https://doi.org/10.26466/opus.937986

Abstract

This study was conducted to determine the impact of the organizational intelligence level of schools on teachers' innovative work behaviours. The study group of the study is 328 branch teachers working in public secondary schools and imam hatip secondary schools affiliated to the Ankara province Sincan District National Education Directorate in the 2020-2021 academic year, determined by the appropriate sampling method. Multidimensional Organizational Intelligence Scale and Innovative Work Behavior Scale were used in the study. Descriptive statistics were used in the analysis of the research data, and multiple linear regression analysis was used to determine whether the organizational intelligence level of the schools where teachers work was a significant predictor of teachers' innovative working behaviors. As a result of the study, according to the opinions of the teachers, it was determined that the organizational intelligence levels of the schools they work in are at a high level. In addition, it has been determined that teachers exhibit innovative work behaviors at a high level. The results of the study show that there is a highly significant positive correlation between the total organizational intelligence levels of the schools where teachers work and the total innovative work behavior levels. In this direction, it was concluded that the organizational intelligence level of the schools where teachers work has a high effect on innovative working behavior.

References

  • Abstein, A., Heidenreich, S. ve Spieth, P. (2014). Innovative work behaviour: The impact of comprehensive HR system perceptions and the role of work–life conflict. Industry and Innovation, 21(2), 91-116.
  • Akbaşlı, S. (2010). The Views of elementary supervisors on teachers' competencies. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 13-36.
  • Akbaşlı, S. (2007). Ortaöğretim okullarındaki okul aile birliklerinin görevlerini gerçekleştirme düzeyleri. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Akbaşlı, S. ve Tura, B. (2019). Okul aile birlikleri okullara ne getirdi? Neyi Değiştirdi? OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 1747-1768.
  • Albrecht, K. (2003). The power of minds at work. Organizational intelligence in action. New York: Amacom Books.
  • Allee, V. (1997). The knowledge evolution: Expanding organizational intelligence. Boston: Butterworth-Heinemann.
  • Altıntaş Yüksel, E. (2019). Sınıf öğretmenlerinin mesleki yenilikçilik eğilimleri ve öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Azma, F., Mostafapour, M. ve Rezaei, H. (2012). The application of information technology and its relationship with organizational intelligence. Procedia Technology, 1, 94-97.
  • Blader, S. ve Tyler, T. (2009). Testing and extending the group engagement model: linkages between social identity, procedural justice, economic outcomes, and extrarole behavior. Journal of Applied Psychology, 94(2), 445-464.
  • Bos-Nehles, A., Bondarouk, T. ve Nijenhuis, K. (2017). Innovative work behaviour in knowledge-intensive public sector organizations: The case of supervisors in the netherlands fire services. The International Journal of Human Resource Management, 28(2), 379-398.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çevik Tekin, İ. (2019). Psikolojik güçlendirmenin yenilikçi iş davranışına etkisinde örgütsel bağlılığın aracılık rolü: Türkiye otomotiv üreticileri araştırması (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Çıtak, S. (2017). Duygusal zekâ ile yenilikçi iş anlayışı arasındaki ilişki üzerine bir araştırma Mersin İli örneği (Yüksek Lisans Tezi). Toros Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk , Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dorenbosch, L., Engen, M. ve Verhagen, M. (2005). On‐the‐job innovation: The impact of job design and human resource management through production ownership. Creativity and Innovation Management, 14(2), 129-141.
  • Erçetin, Ş., Çetin, B. ve Potas, N. (2007). Multi-dimensional organizational intelligence scale (Muldimorins). World Applied Sciences Journal, 2(3), 151-157.
  • Erçetin, Ş. (2001). Örgütsel zeka. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Erçetin, Ş. (2004). Örgütsel zeka ve örgütsel aptallık. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Erçetin, Ş., Potas, N. ve Koç, İ. (2016). Organizational intelligence scale for business organizations in chaotic situations. Ş. Erçetin ve H. Bağcı (Ed.). Handbook of Research on Chaos and Complexity Theory in the Social Sciences içinde (s.133-152). Hershey, ABD: IGI Global.
  • Erçetin, Ş., Potas, N., Hamedoğlu, M. ve Kısa, N. (2011). Using multi-dimensional organizational intelligence measurements to determine the institutional and managerial capacities of technical education institutions for girls. African Journal of Business Management, 5(27), 11256-11264.
  • Farr, J. ve Ford, C. (1990). Individual Innovation. M. West ve J. Farr (Ed.). Innovation and creativity at work: psychological and organisational strategies içinde (s.63-80). Chichester: John Wiley.
  • Glynn, M. (1996). Innovative genius: A framework for relating individual and organizational intelligences to innovation. Academy of Management Review, 21(4), 1081-1111.
  • Hsiao, H., Chang, J., Tu, Y. ve Chen, S. (2011). The impact of self-efficacy on innovative work behavior for teachers. International Journal of Social Science and Humanity, 1(1), 31-36.
  • İmamoğlu Akman, G. ve Akman, Y. (2019). Investigation of organizational intelligence level of schools according to teachers’ opinion. Ş. Erçetin ve N. Potas (Ed.). Chaos, Complexity and Leadership 2017. Explorations of Chaos and Complexity Theory içinde (s.459-468). Cham, Switzerland: Springer.
  • Ismail, A. ve Mydin, A. (2019). The impact of transformational leadership and commitment on teachers’ innovative behaviour. Advances in Social Science, Education and Humanities Research (ASSEHR) In 4th ASEAN Conference on Psychology, Counselling, and Humanities (ACPCH 2018) (s. 426-430). Atlantis Press.
  • Janssen, O. (2000). Job demands, perceptions of effort–reward fairness and innovative work behaviour. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73(3), 287-302.
  • Kalkan, V. (2005). Organizational intelligence: Antecedents and consequences. Journal of Business & Economics Research, 3(10), 43-54.
  • Kheng, Y., Mahmood, R. ve Beris, S. (2013). A conceptual review of innovative work behavior in knowledge intensive business services among knowledge workers in Malaysia. International Journal of Business, Humanities and Technology, 3(2), 91-99.
  • Liebowitz, J. (2000). Building Organizational intelligence. A knowledge management primer. Boca Raton, Florida: CRC Press.
  • Mertler, C. ve Vannatta Reinhart, R. (2017). Advanced and multivariate statistical methods. practical application and interpretation (6 b.). New York: Taylor & Francis.
  • Messmann, G. ve Mulder, R. (2011). Innovative work behaviour in vocational colleges: understanding how and why innovations are developed. Vocations and Learning, 4, 63-84. doi: doi.org/10.1007/s12186-010-9049-y.
  • Neuman, W. (2016). Toplumsal Araştırma yöntemleri (Cilt 2). (Çev. S. Özge) Ankara: Yayınodası.
  • Neyişci, N. (2015). Sosyal ağ etkileşiminin örgütsel zeka düzeyine etkisi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı, Ankara.
  • Neyişci, N., Potas, N. ve Erçetin, Ş. (2018). Örgütsel zeka algısı ve ortak değişkenlerin etkisi: ANCOVA analizi ile incelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 8(4), 300-318.
  • Potas, N., Erçetin, Ş. ve Bayrakçeken, S. (2009). Organizational Intelligence Scale II (University Version) and its application (The Example of Kazım Karabekir Faculty of Education, Atatürk University. Ş. Erçetin (Ed.). Organizational Intelligence in Question içinde (s.23-58). Charleston, South Carolina: BookSurge Publishing.
  • Potas, N., Erçetin, Ş. ve Koçak, S. (2010). Multi dimensional organizational intelligence measurements for determining the institutional and managerial capacity of girls’ technical education institution (Diyarbakır, Şanliurfa and Konya/Turkey). African Journal of Business Management, 4(8), 1644-1651.
  • Sanders, K., Moorkamp, M., Torka, N., Groeneveld, S. ve Groeneveld, C. (2010). How to support innovative behaviour? The role of lmx and satisfaction with hr practices. Technology and Investment, 1(1), 59-68.
  • Scott, S. ve Bruce, R. (1994). Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace. Academy of Management Journal, 37(3), 580-607.
  • Senge, P. (2007). Beşinci disiplin. (Çev. A. İldeniz ve A. Doğukan) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Töre, E. (2017). Entelektüel sermayenin yenilikçi davranışına etkisinin bilgi paylaşımı, öz-yeterlilik ve iç denetim odağı perspektifinden incelenmesi üzerine bir araştırma (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Töre, E. (2019). Öğretmenlerin yenilikçi iş davranışı düzeylerinin belirlenmesi ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Studies - Educational Sciences, 14(4), 1761-1773.
  • Tura, B. ve Akbaşlı, S. (2021). Öğretmen yenilikçiliğini etkileyen faktörler. Uluslararası Temel Eğitim Çalışmaları Dergisi, 2(1), 15-28.
  • Turan, S. (2017). Okul yöneticilerinin kuantum liderlik davranışlarının örgütsel zeka düzeyine etkisi (Zonguldak İli Örneği). (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı, Ankara.
  • Tüysüz, H. (2019). Eğitim yöneticilerinin örgütsel destek algısı, örgütsel hafıza ve yenilikçi iş davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Bilim Dalı, İstanbul.
  • Uzunbacak, H., Akçakanat, T. ve Çarıkçı, İ. (2018). Lider-üye etkileşimi ile yenilikçi iş davranışı arasındaki ilişkide algılanan örgütsel desteğin ve işe adanmışlığın rolü. 6. Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (s.17-29). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Van de Ven, A. (1986). Central problems in the management of innovation. Management Science, 32(5), 590-607.
  • Veryard, R. (2018). Building organizational intelligence. Leanpub Book. Erişim adresi https://leanpub.com/orgintelligence. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020.

Örgütsel Zekâ Düzeyinin Öğretmenlerin Yenilikçi Çalışma Davranışları Üzerindeki Etkisi

Year 2021, Volume: 18 Issue: 43, 6790 - 6805, 07.11.2021
https://doi.org/10.26466/opus.937986

Abstract

Bu araştırma, okulların örgütsel zekâ düzeyinin öğretmenlerin yenilikçi çalışma davranışları üzerindeki etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, uygun örnekleme yöntemi ile tespit edilen, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Ankara ili Sincan İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı kamu ortaokulu ve imam hatip ortaokullarında görevli 328 branş öğretmenidir. Araştırmada, Çok Boyutlu Örgütsel Zekâ Ölçeği ve Yenilikçi Çalışma Davranışı Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde betimsel istatistikler ile öğretmenlerin görev yaptıkları okulların örgütsel zekâ düzeyinin yenilikçi çalışma davranışlarının anlamlı bir yordayıcısı olup olmadığının belirlenmesi için çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda öğretmenlerin görüşlerine göre, görev yaptıkları okulların örgütsel zekâ düzeylerinin yüksek düzeyde olduğu belirlenmiştir. Aynı zamanda öğretmenlerin yenilikçi çalışma davranışlarını yüksek düzeyde sergiledikleri tespit edilmiştir. Araştırmanın sonuçları, öğretmenlerin görev yaptıkları okulların örgütsel zekâ düzeyleri toplamı ve yenilikçi çalışma davranış düzeyleri toplamı arasında pozitif yönlü yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki bulunduğunu göstermektedir. Bu doğrultuda araştırma ile öğretmenlerin görev yaptıkları okulların örgütsel zekâ düzeyinin yenilikçi çalışma davranışını yüksek düzeyde etkilediği sonucuna ulaşılmıştır.

References

  • Abstein, A., Heidenreich, S. ve Spieth, P. (2014). Innovative work behaviour: The impact of comprehensive HR system perceptions and the role of work–life conflict. Industry and Innovation, 21(2), 91-116.
  • Akbaşlı, S. (2010). The Views of elementary supervisors on teachers' competencies. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 13-36.
  • Akbaşlı, S. (2007). Ortaöğretim okullarındaki okul aile birliklerinin görevlerini gerçekleştirme düzeyleri. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Akbaşlı, S. ve Tura, B. (2019). Okul aile birlikleri okullara ne getirdi? Neyi Değiştirdi? OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 14(20), 1747-1768.
  • Albrecht, K. (2003). The power of minds at work. Organizational intelligence in action. New York: Amacom Books.
  • Allee, V. (1997). The knowledge evolution: Expanding organizational intelligence. Boston: Butterworth-Heinemann.
  • Altıntaş Yüksel, E. (2019). Sınıf öğretmenlerinin mesleki yenilikçilik eğilimleri ve öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Azma, F., Mostafapour, M. ve Rezaei, H. (2012). The application of information technology and its relationship with organizational intelligence. Procedia Technology, 1, 94-97.
  • Blader, S. ve Tyler, T. (2009). Testing and extending the group engagement model: linkages between social identity, procedural justice, economic outcomes, and extrarole behavior. Journal of Applied Psychology, 94(2), 445-464.
  • Bos-Nehles, A., Bondarouk, T. ve Nijenhuis, K. (2017). Innovative work behaviour in knowledge-intensive public sector organizations: The case of supervisors in the netherlands fire services. The International Journal of Human Resource Management, 28(2), 379-398.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2019). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Çevik Tekin, İ. (2019). Psikolojik güçlendirmenin yenilikçi iş davranışına etkisinde örgütsel bağlılığın aracılık rolü: Türkiye otomotiv üreticileri araştırması (Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Çıtak, S. (2017). Duygusal zekâ ile yenilikçi iş anlayışı arasındaki ilişki üzerine bir araştırma Mersin İli örneği (Yüksek Lisans Tezi). Toros Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk , Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
  • Dorenbosch, L., Engen, M. ve Verhagen, M. (2005). On‐the‐job innovation: The impact of job design and human resource management through production ownership. Creativity and Innovation Management, 14(2), 129-141.
  • Erçetin, Ş., Çetin, B. ve Potas, N. (2007). Multi-dimensional organizational intelligence scale (Muldimorins). World Applied Sciences Journal, 2(3), 151-157.
  • Erçetin, Ş. (2001). Örgütsel zeka. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Erçetin, Ş. (2004). Örgütsel zeka ve örgütsel aptallık. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Erçetin, Ş., Potas, N. ve Koç, İ. (2016). Organizational intelligence scale for business organizations in chaotic situations. Ş. Erçetin ve H. Bağcı (Ed.). Handbook of Research on Chaos and Complexity Theory in the Social Sciences içinde (s.133-152). Hershey, ABD: IGI Global.
  • Erçetin, Ş., Potas, N., Hamedoğlu, M. ve Kısa, N. (2011). Using multi-dimensional organizational intelligence measurements to determine the institutional and managerial capacities of technical education institutions for girls. African Journal of Business Management, 5(27), 11256-11264.
  • Farr, J. ve Ford, C. (1990). Individual Innovation. M. West ve J. Farr (Ed.). Innovation and creativity at work: psychological and organisational strategies içinde (s.63-80). Chichester: John Wiley.
  • Glynn, M. (1996). Innovative genius: A framework for relating individual and organizational intelligences to innovation. Academy of Management Review, 21(4), 1081-1111.
  • Hsiao, H., Chang, J., Tu, Y. ve Chen, S. (2011). The impact of self-efficacy on innovative work behavior for teachers. International Journal of Social Science and Humanity, 1(1), 31-36.
  • İmamoğlu Akman, G. ve Akman, Y. (2019). Investigation of organizational intelligence level of schools according to teachers’ opinion. Ş. Erçetin ve N. Potas (Ed.). Chaos, Complexity and Leadership 2017. Explorations of Chaos and Complexity Theory içinde (s.459-468). Cham, Switzerland: Springer.
  • Ismail, A. ve Mydin, A. (2019). The impact of transformational leadership and commitment on teachers’ innovative behaviour. Advances in Social Science, Education and Humanities Research (ASSEHR) In 4th ASEAN Conference on Psychology, Counselling, and Humanities (ACPCH 2018) (s. 426-430). Atlantis Press.
  • Janssen, O. (2000). Job demands, perceptions of effort–reward fairness and innovative work behaviour. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73(3), 287-302.
  • Kalkan, V. (2005). Organizational intelligence: Antecedents and consequences. Journal of Business & Economics Research, 3(10), 43-54.
  • Kheng, Y., Mahmood, R. ve Beris, S. (2013). A conceptual review of innovative work behavior in knowledge intensive business services among knowledge workers in Malaysia. International Journal of Business, Humanities and Technology, 3(2), 91-99.
  • Liebowitz, J. (2000). Building Organizational intelligence. A knowledge management primer. Boca Raton, Florida: CRC Press.
  • Mertler, C. ve Vannatta Reinhart, R. (2017). Advanced and multivariate statistical methods. practical application and interpretation (6 b.). New York: Taylor & Francis.
  • Messmann, G. ve Mulder, R. (2011). Innovative work behaviour in vocational colleges: understanding how and why innovations are developed. Vocations and Learning, 4, 63-84. doi: doi.org/10.1007/s12186-010-9049-y.
  • Neuman, W. (2016). Toplumsal Araştırma yöntemleri (Cilt 2). (Çev. S. Özge) Ankara: Yayınodası.
  • Neyişci, N. (2015). Sosyal ağ etkileşiminin örgütsel zeka düzeyine etkisi. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı, Ankara.
  • Neyişci, N., Potas, N. ve Erçetin, Ş. (2018). Örgütsel zeka algısı ve ortak değişkenlerin etkisi: ANCOVA analizi ile incelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 8(4), 300-318.
  • Potas, N., Erçetin, Ş. ve Bayrakçeken, S. (2009). Organizational Intelligence Scale II (University Version) and its application (The Example of Kazım Karabekir Faculty of Education, Atatürk University. Ş. Erçetin (Ed.). Organizational Intelligence in Question içinde (s.23-58). Charleston, South Carolina: BookSurge Publishing.
  • Potas, N., Erçetin, Ş. ve Koçak, S. (2010). Multi dimensional organizational intelligence measurements for determining the institutional and managerial capacity of girls’ technical education institution (Diyarbakır, Şanliurfa and Konya/Turkey). African Journal of Business Management, 4(8), 1644-1651.
  • Sanders, K., Moorkamp, M., Torka, N., Groeneveld, S. ve Groeneveld, C. (2010). How to support innovative behaviour? The role of lmx and satisfaction with hr practices. Technology and Investment, 1(1), 59-68.
  • Scott, S. ve Bruce, R. (1994). Determinants of innovative behavior: A path model of individual innovation in the workplace. Academy of Management Journal, 37(3), 580-607.
  • Senge, P. (2007). Beşinci disiplin. (Çev. A. İldeniz ve A. Doğukan) İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Töre, E. (2017). Entelektüel sermayenin yenilikçi davranışına etkisinin bilgi paylaşımı, öz-yeterlilik ve iç denetim odağı perspektifinden incelenmesi üzerine bir araştırma (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Töre, E. (2019). Öğretmenlerin yenilikçi iş davranışı düzeylerinin belirlenmesi ve çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Studies - Educational Sciences, 14(4), 1761-1773.
  • Tura, B. ve Akbaşlı, S. (2021). Öğretmen yenilikçiliğini etkileyen faktörler. Uluslararası Temel Eğitim Çalışmaları Dergisi, 2(1), 15-28.
  • Turan, S. (2017). Okul yöneticilerinin kuantum liderlik davranışlarının örgütsel zeka düzeyine etkisi (Zonguldak İli Örneği). (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Bilim Dalı, Ankara.
  • Tüysüz, H. (2019). Eğitim yöneticilerinin örgütsel destek algısı, örgütsel hafıza ve yenilikçi iş davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Bilim Dalı, İstanbul.
  • Uzunbacak, H., Akçakanat, T. ve Çarıkçı, İ. (2018). Lider-üye etkileşimi ile yenilikçi iş davranışı arasındaki ilişkide algılanan örgütsel desteğin ve işe adanmışlığın rolü. 6. Örgütsel Davranış Kongresi Bildiriler Kitabı içinde (s.17-29). Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi.
  • Van de Ven, A. (1986). Central problems in the management of innovation. Management Science, 32(5), 590-607.
  • Veryard, R. (2018). Building organizational intelligence. Leanpub Book. Erişim adresi https://leanpub.com/orgintelligence. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020.
There are 47 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Other Fields of Education
Journal Section Articles
Authors

Belgin Tura 0000-0001-9120-7928

Sait Akbaşlı 0000-0001-9406-8011

Publication Date November 7, 2021
Acceptance Date July 2, 2021
Published in Issue Year 2021 Volume: 18 Issue: 43

Cite

APA Tura, B., & Akbaşlı, S. (2021). Örgütsel Zekâ Düzeyinin Öğretmenlerin Yenilikçi Çalışma Davranışları Üzerindeki Etkisi. OPUS International Journal of Society Researches, 18(43), 6790-6805. https://doi.org/10.26466/opus.937986