Research Article
BibTex RIS Cite

HATAY-ANTAKYA’DA YAŞAYAN SURİYELİ SIĞINMACILARIN SOSYAL UYUMUNUN ÖLÇÜLMESİ

Year 2022, Volume: 12 Issue: 2, 378 - 426, 31.12.2022
https://doi.org/10.31834/ortadoguvegoc.1193810

Abstract

Bu çalışmada en fazla Suriyeli sığınmacının yaşadığı şehirlerden birisi olan Hatay-Antakya’daki sosyal uyum sürecinin analiz edilmesi hedeflenmektedir. Bu çalışma kapsamında Hatay’da yaşayan Suriyeli sığınmacıların sosyal uyumu uygulanan anket vasıtasıyla ölçülmüştür. Anket çalışması, Antakya’daki Suriyeli sığınmacılar ve yerel halkın kaygıları, endişeleri ve Suriyeli sığınmacıların ne kadar uyum sağladıklarını anlamak için hazırlanmıştır. Anket formu son hali ile toplam 410 kişiye (205 Türk, 205 Suriyeli katılımcı) uygulanmıştır. Veriler SPSS Programı kullanılarak frekans, Anova testleri, t-testleri, Regresyon, tablo ve grafik olarak kategorize edilmiştir. Uygulanan anket sonuçlarına göre Türk katılımcıların cinsiyetleri ile Suriyelilere ilişkin algıladıkları duygular arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (H1a). Türk katılımcıların eğitim durumu, meslekleri, yaşları ve medeni durumları ile Suriyelilere ilişkin algıladıkları duygular arasında farklılık bulunduğu tespit edilmiştir (H1b, H1c, H1d ve H1e). Öte yandan Suriyeli katılımcıların cinsiyetleri, eğitimleri, meslekleri, yaşları ve medeni durumları ile Türk halkına ilişkin algıladıkları duygular arasında anlamlı bir farklılık bulunmamaktadır (H2a, H2b, H2c, H2d ve H2e). Türk halkının algılanan kaygıları arttıkça Suriyelilere ilişkin olumlu duygularının azaldığı görülmüştür (H3). Suriyeli ve Türk katılımcıların Türk kaygılarını algılamalarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur (H4). Suriyeli katılımcıların Türkiye’ye geliş yılları ile Türklerin kaygılarını algılamaları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (H5). Son olarak Suriyeli katılımcıların Türkiye’ye geliş yılları ile Türk halkına ilişkin algıladıkları duygular arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olduğu tespit edilmiştir (H6). Bu çalışma Hatay-Antakya örneğinde Suriyeli sığınmacıların sosyal uyum sorununu irdeleyerek, sığınmacıların varlığını toplumsal boyutlarıyla doğru anlamak ve karşılaşılan sorunlara doğru çözümler üretebilmek gerektiğini göstermeyi amaçlamaktadır.

Supporting Institution

Bu çalışma Atatürk Üniversitesi BAP birimi tarafından desteklenmiştir.

Project Number

9723

References

  • Alaluf, M., 1999. Séminaire: Evolutions Démographiques et Rôle de la Protection Sociale: Le Concept de Cohésion Sociale.
  • Balcı, A., 2009. Sosyal bilimlerde araştırma (7. basım). Pegem Akademi, Ankara.
  • BMMYK: Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (2022). https://www.unhcr.org/tr/
  • Braaten, Leif J., 1991. Group Cohesion: A New Multidimensional Model. Group, 1 (15), 39-55.
  • Cengiz, D., 2015. Zorunlu Göçün Mekânsal Etkileri ve Yerel Halkın Algısı: Kilis Örneği. Electronic Turkish Studies, 10 (2), 101-122.
  • Cengiz, D., 2020. Antakya’daki Suriyeli Mültecilerin Mekânsal Toplanması/Ayrışması: Örüntüler, Süreçler ve Sonuçlar. Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Demireva, N., 2017. Briefing: Immigration, Diversity and Social Cohesion. University of Oxford: The Migration Observatory.
  • Dikmen, N. 2017. Ekonometriye Giriş, 3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Dinçer, O. B., Federici, V., Ferris, E., Karaca, S., Kirişçi, K., Özmenek Çarmıklı, E., 2013. Suriyeli Mülteciler Krizi ve Türkiye Sonu Gelmeyen Misafirlik. Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu & Brookings Enstitüsü, Ankara.
  • Durkheim, E., 1897. Le Suicide: Etude de Sociologie. Hachette Livre-Bnf, New York.
  • Ekici, S. ve Tuncel, G., 2016. Göç ve İnsan. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (1), 9-22.
  • Erdoğan, M. M., 2014. Türkiye’deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Göç ve Siyaset Araştırmaları Merkezi, Ankara.
  • Erdoğan, M. M., 2019. Suriyeliler Barometresi: Suriyelilerle Uyum İçinde Yaşamın Çerçevesi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Erkan, R., Bağlı, M., 2005. Diyarbakır’da Seçmen Davranışı ve Seçmen Davranışının Oluşmasında Yerel Medyanın Rolü. Selçuk İletişim, 3 (4), 181-196.
  • Festinger, L, Kurt W. Back, and Stanley Schachter. 1950., Social Pressures in Informal Groups: A Study of Human Factors in Housing. Lincoln: Stanford University Press.
  • GİB: Göç İdaresi Başkanlığı (2022), Göç İstatistikleri: Geçici Koruma, https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638.
  • Güçtürk, Y., 2014. Sürgün ile Savaş Arasında Suriyeli Mülteciler, Siyaset. Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA), Ankara.
  • Gündoğmuş, B., Gayırnal, A., 2019. Toplumsal Kabul ve Uyum Süreci Bağlamında Suriyeli Göçmenler. Journal of Academic Value Studies, 5(5), 859-860.
  • Harunoğulları, M., 2016. Suriyeli sığınmacıların Kilis şehrindeki mekânsal, kültürel ve ekonomik etkileri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (45), 373-396.
  • Houissa, A. Arab Spring: A Research & Study Guide., 2017. Cornel University, https://guides.library.cornell.edu/arab_spring/syria . (23. 09. 2021).
  • Jeannotte, M. S., 2003. Singing Alone? The Contribution of Cultural Capital to Social Cohesion and Sustainable Communities. International Journal of Cultural Policy 9, 35–49.
  • Karasu, M., 2017. Göç ve Uyum Sorunu. Uluslararası Göç ve Mülteci Sorununun Çözümünde Kamu Yönetiminin Rolü, Editör: Y. A. 11. Kamu Yönetimi Sempozyumu, Elâzığ, 631- 649.
  • Oytun, O. ve Gündoğar, S. S., 2015. Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri Raporu, ORSAM- TESEV Rapor No: 195, Ankara.
  • Parsons, T., 2013. Social System. London: Routledge.
  • Peterson, N., A., Joseph H., 2004. Social Cohesion and İntrapersonal Empowerment, Gender As Moderator, Health Education Research.
  • Schiefer, D., Van der Noll, J., 2017. The essentials of Social Cohesion: A Literature review. Social Indicators Research.
  • Stanley, D., 2003. What Do We Know About Social Cohesion: The Research Perspective of The Federalgovernment’s Social Cohesion Research Network. The Canadian Journal of Sociology/Cahiers Cana-diens de Sociologie,28(1), 5–17.
  • Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S., 2013. Using multivariate statistics. Boston: Pearson. Dikmen, N. 2017. Ekonometriye Giriş, 3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Tunç, A., 2015. Mülteci Davranışı ve Toplumsal Etkileri: Türkiye’deki Suriyelilere İlişkin Bir Değerlendirme. TESAM Akademi Dergisi, 2 (2), 29-63.
  • Uyanık, G. K., and Güler, N., 2013. A Study on Multiple Linear Eegression Analysis. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 106, 234-240.
  • Uzunsakal, E., Yıldız, D., 2018. Alan Araştırmalarında Güvenilirlik Testlerinin Karşılaştırılması ve Tarımsal Veriler Üzerine bir Uygulama. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (1), 14-28.
  • Yacoubian, M., 2019. Syria Timeline: Since the Uprising Against Assad. United States Istıtute Of Peace, https://www.usip.org/syria-timeline-uprising-against-assad. (01. 01. 2021).
Year 2022, Volume: 12 Issue: 2, 378 - 426, 31.12.2022
https://doi.org/10.31834/ortadoguvegoc.1193810

Abstract

Project Number

9723

References

  • Alaluf, M., 1999. Séminaire: Evolutions Démographiques et Rôle de la Protection Sociale: Le Concept de Cohésion Sociale.
  • Balcı, A., 2009. Sosyal bilimlerde araştırma (7. basım). Pegem Akademi, Ankara.
  • BMMYK: Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (2022). https://www.unhcr.org/tr/
  • Braaten, Leif J., 1991. Group Cohesion: A New Multidimensional Model. Group, 1 (15), 39-55.
  • Cengiz, D., 2015. Zorunlu Göçün Mekânsal Etkileri ve Yerel Halkın Algısı: Kilis Örneği. Electronic Turkish Studies, 10 (2), 101-122.
  • Cengiz, D., 2020. Antakya’daki Suriyeli Mültecilerin Mekânsal Toplanması/Ayrışması: Örüntüler, Süreçler ve Sonuçlar. Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Demireva, N., 2017. Briefing: Immigration, Diversity and Social Cohesion. University of Oxford: The Migration Observatory.
  • Dikmen, N. 2017. Ekonometriye Giriş, 3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Dinçer, O. B., Federici, V., Ferris, E., Karaca, S., Kirişçi, K., Özmenek Çarmıklı, E., 2013. Suriyeli Mülteciler Krizi ve Türkiye Sonu Gelmeyen Misafirlik. Uluslararası Stratejik Araştırmalar Kurumu & Brookings Enstitüsü, Ankara.
  • Durkheim, E., 1897. Le Suicide: Etude de Sociologie. Hachette Livre-Bnf, New York.
  • Ekici, S. ve Tuncel, G., 2016. Göç ve İnsan. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (1), 9-22.
  • Erdoğan, M. M., 2014. Türkiye’deki Suriyeliler: Toplumsal Kabul ve Uyum Araştırması. Hacettepe Üniversitesi Göç ve Siyaset Araştırmaları Merkezi, Ankara.
  • Erdoğan, M. M., 2019. Suriyeliler Barometresi: Suriyelilerle Uyum İçinde Yaşamın Çerçevesi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
  • Erkan, R., Bağlı, M., 2005. Diyarbakır’da Seçmen Davranışı ve Seçmen Davranışının Oluşmasında Yerel Medyanın Rolü. Selçuk İletişim, 3 (4), 181-196.
  • Festinger, L, Kurt W. Back, and Stanley Schachter. 1950., Social Pressures in Informal Groups: A Study of Human Factors in Housing. Lincoln: Stanford University Press.
  • GİB: Göç İdaresi Başkanlığı (2022), Göç İstatistikleri: Geçici Koruma, https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638.
  • Güçtürk, Y., 2014. Sürgün ile Savaş Arasında Suriyeli Mülteciler, Siyaset. Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı (SETA), Ankara.
  • Gündoğmuş, B., Gayırnal, A., 2019. Toplumsal Kabul ve Uyum Süreci Bağlamında Suriyeli Göçmenler. Journal of Academic Value Studies, 5(5), 859-860.
  • Harunoğulları, M., 2016. Suriyeli sığınmacıların Kilis şehrindeki mekânsal, kültürel ve ekonomik etkileri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9 (45), 373-396.
  • Houissa, A. Arab Spring: A Research & Study Guide., 2017. Cornel University, https://guides.library.cornell.edu/arab_spring/syria . (23. 09. 2021).
  • Jeannotte, M. S., 2003. Singing Alone? The Contribution of Cultural Capital to Social Cohesion and Sustainable Communities. International Journal of Cultural Policy 9, 35–49.
  • Karasu, M., 2017. Göç ve Uyum Sorunu. Uluslararası Göç ve Mülteci Sorununun Çözümünde Kamu Yönetiminin Rolü, Editör: Y. A. 11. Kamu Yönetimi Sempozyumu, Elâzığ, 631- 649.
  • Oytun, O. ve Gündoğar, S. S., 2015. Suriyeli Sığınmacıların Türkiye’ye Etkileri Raporu, ORSAM- TESEV Rapor No: 195, Ankara.
  • Parsons, T., 2013. Social System. London: Routledge.
  • Peterson, N., A., Joseph H., 2004. Social Cohesion and İntrapersonal Empowerment, Gender As Moderator, Health Education Research.
  • Schiefer, D., Van der Noll, J., 2017. The essentials of Social Cohesion: A Literature review. Social Indicators Research.
  • Stanley, D., 2003. What Do We Know About Social Cohesion: The Research Perspective of The Federalgovernment’s Social Cohesion Research Network. The Canadian Journal of Sociology/Cahiers Cana-diens de Sociologie,28(1), 5–17.
  • Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S., 2013. Using multivariate statistics. Boston: Pearson. Dikmen, N. 2017. Ekonometriye Giriş, 3. Baskı, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
  • Tunç, A., 2015. Mülteci Davranışı ve Toplumsal Etkileri: Türkiye’deki Suriyelilere İlişkin Bir Değerlendirme. TESAM Akademi Dergisi, 2 (2), 29-63.
  • Uyanık, G. K., and Güler, N., 2013. A Study on Multiple Linear Eegression Analysis. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 106, 234-240.
  • Uzunsakal, E., Yıldız, D., 2018. Alan Araştırmalarında Güvenilirlik Testlerinin Karşılaştırılması ve Tarımsal Veriler Üzerine bir Uygulama. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (1), 14-28.
  • Yacoubian, M., 2019. Syria Timeline: Since the Uprising Against Assad. United States Istıtute Of Peace, https://www.usip.org/syria-timeline-uprising-against-assad. (01. 01. 2021).
There are 32 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Sociology
Journal Section ARAŞTIRMA MAKALELERİ
Authors

Rawan Alaeddın 0000-0003-4589-0310

Tuna Batuhan 0000-0001-7662-3405

Project Number 9723
Publication Date December 31, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 12 Issue: 2

Cite

APA Alaeddın, R., & Batuhan, T. (2022). HATAY-ANTAKYA’DA YAŞAYAN SURİYELİ SIĞINMACILARIN SOSYAL UYUMUNUN ÖLÇÜLMESİ. Ortadoğu Ve Göç, 12(2), 378-426. https://doi.org/10.31834/ortadoguvegoc.1193810