Education in Ottoman society had a religious and traditional character until the Tanzimat period. The first step taken to change the Ottoman education system and modernize education was the establishment of the Mekâtib-i Rüşdiye Nezareti in 1838. During the reign of Mahmut II, the first secondary schools were opened in 1838 to train civil servants for state positions. In 1845, the Muvakkat Maârif Meclisi recognized that secondary schools were secondary schools that trained students for the Darülfünûn above the sıbyan schools. In 1846, with the establishment of Mekâtib-i Umûmiye Nezareti, the secondary schools, whose status was clarified, began to be opened. The biggest and last step taken in the reform of Ottoman education was undoubtedly the Maârif-i Umûmiye Nizamnâmesi published in 1869. The Nizamnâme, which constituted an important turning point in the modernization of Ottoman education, determined the place of secondary schools in the education system in detail. After 1869, there was a considerable increase in the number of scondary schools across the country. While there were 87 secondary schools in the country when the regulation was published, according to the official statistics of 1875, there were 351 boys' secondary schools.
In this study, Tavas Boys' Secondary School, which was opened in 1874 in Tavas District of Denizli Sanjak of Aydın Province, will be discussed. In the light of archival documents and education salnâmes, information will be given about the education staff of Tavas Boys' Secondary School between 1874-1912, its curriculum, the number of teachers and students according to the hülasa tables, and the success of the students in the exams according to the exam tables.
Osmanlı toplumunda eğitim, Tanzimat dönemine kadar dinî ve geleneksel bir nitelik taşımıştır. Osmanlı eğitim-öğretim sisteminin değişmesi ve eğitimin modernleşmesi hususunda atılan ilk adımı 1838 yılında Mekâtib-i Rüşdiye Nezareti’nin kurulması teşkil etmiştir. II. Mahmut devrinde devlet kademelerine memur yetiştirmek için 1838 yılında ilk rüşdiye mektepleri açılmıştır. 1845 yılında toplanan Muvakkat Maârif Meclisi tarafından rüşdiyelerin, sıbyan mektepleri üstünde Darülfünûn’a talebe yetiştiren orta dereceli okullar olduğu kabul edilmiştir. Durumları netleşen rüşdiyeler esasen, 1846 yılında Mekâtib-i Umûmiye Nezareti’nin kurulmasıyla açılmaya başlanmıştır. Osmanlı eğitim reformuna dair atılmış en büyük ve son adım şüphesiz 1869 yılında yayınlanan Maârif-i Umûmiye Nizamnâmesi’dir. Osmanlı eğitiminin modernleşmesi anlamında önemli bir dönüm noktası teşkil eden nizamnâme ile rüşdiyelerin eğitim sistemindeki yeri ayrıntılı bir şekilde belirlenmiştir. 1869 nizamnâmesi sonrası ülke çapında rüşdiye mekteplerinin sayısında bir hayli artış olmuştur. Nizamnâme yayınlandığında ülkede 87 rüşdiye bulunurken, 1875 yılı resmî istatistiklerine göre 351 erkek rüşdiyesinin mevcut olduğu bilinmektedir.
Çalışmada Aydın Vilâyeti Denizli Sancağı’na bağlı Tavas Kazası’nda 1874 yılında açılan Tavas Erkek Rüşdiye Mektebi ele alınacaktır. Arşiv belgeleri ve maârif salnâmeleri ışığında 1874-1912 yılları arasında Tavas Erkek Rüşdiye Mektebi’nin eğitim kadrosu, müfredatı, hülasa cetvellerine göre muallim ve talebelerin mevcudu, sınav cetvellerine göre öğrencilerin sınavlardaki başarı durumları hakkında malûmat verilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | History of Ottoman Education |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | September 9, 2023 |
Publication Date | September 15, 2023 |
Submission Date | June 21, 2023 |
Acceptance Date | September 4, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Issue: 18 - September, 2023 |
Indexes
SCOPUS, TÜBİTAK/ULAKBİM TR DİZİN [SBVT]
INDEX COPERNİCUS [ICI], ISAM, SOBIAD and Scilit.
Unless otherwise stated, the articles published in our magazine are licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) license. All authors and translators who submit texts for publication in the journal are expected to be the sole copyright holders of the submitted text or to have obtained the necessary permissions. By submitting texts to the journal, authors and translators implicitly accept that these texts will be licensed under CC BY 4.0 unless explicitly stated otherwise to the editors at the outset.