“Derin Avrupa” olarak Balkanlar ve bu yarımadanın
fatihleri Türklerle ilgili uzun bir yazım geleneği olmasına rağmen, Türkler ile
Balkanlar arasındaki ilişkiler yeterince araştırılmış değildir. Bu alanda
gerçekleştirilmiş çalışmalar 18. ve 19. yüzyıldaki Türklerle ilgili “vahşet ve
hedonism” vurgusunu öne çıkarmaktadır. İki savaş arası dönem “iç Diğer” in
İngiliz ve Amerikan sunumlarına yeni bir imaj, aniden gelişen son bir tersine
değişim, dönüşüm ve tutarsız bir de kopuş getirmiştir. Türkiye Cumhuriyeti 1923
yılında Avrupa eğilimlerini kabul etmiş ve yeni bir kültür desenleri
politikasını gündeme getirmiştir. Bu dönüşüm, Balkan halkını olduğu ölçüde
Türkleri de etkilemiştir. Balkanlar’daki Türklere ilişkin yeniden çok sayıda
klişe üretilmesine rağmen, özellikle 19. yüzyılda Balkan halkının
Doğulaştırılması “vahşet”, “savaş yanlısı”, “tembellik” gibi farklı özellikler
engel teşkil eder hale gelmiştir. Türklerin İngilizce seyahatnamelerdeki
sunumları, Balkan Savaşlarına kadar iki katına ulaşmıştır. Türkler, Balkan
Hristiyanlarına karşı medeni olmalarının yanı sıra modernliğin mağduru şeklinde
de tanınmaktadırlar. Bu çalışmanın amacı iki dünya savaşı arasında İngiliz ve
Amerikan seyahatnamelerindeki “Türk” imajının değişim ve dönüşümü ve aynı
zamanda bunun Balkan algısı üzerindeki etkisini incelemektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 2 |