Abstract
Özet
Anadolu’da siyasi, askeri, idari, sosyo-ekonomik ve iklimsel faktörler gibi sebeplerle Celâli isyanları adı verilen büyük eşkıyalık hareketleri ortaya çıktı. Derinleşen isyan hareketlerinin neticesinde XVII. yüzyılın başında özellikle 1603-1608 arasında Büyük Kaçgun olarak adlandırılan dönemde Anadolu halkının önemli bir kısmı toprağını bırakıp, rahat ve güvenli yaşayabilecekleri yerlere göç ettiler veya güçlü asi liderler etrafında birleştiler. İsyanlara liderlik edenler içerisinde devlet hizmetinde yer alanların yanı sıra bölgede yaşayan güçlü kişiler de vardı. Zaman zaman bu asiler devlete yararlılık gösterip iltifata mazhar olurken, gün gelip zorba olarak nitelendirilmekteydi. Bununla birlikte, onları bertaraf etmekle görevlendirilen veya bölgede muhtelif hizmette olan memurların halka daha da beter zulüm yaptıkları ile ilgili şikâyetler de sıkça gündeme gelmekteydi. Bu minvalde, Konya ve çevresi isyanların odağında olan önemli bir bölge olarak karşımıza çıkar. XVII. yüzyılın ilk çeyreğine odaklandığımız bu çalışmada, birçok eşkıyanın Konya ve çevresinde ele geçirildiğini ve etkisiz hale getirildiğini görüyoruz. Bu isyan hareketlerinin bir an evvel durdurulması için birçok paşa görevlendirilmekle birlikte, bunlar içinde en güçlü ve dirayetlisi olan Kuyucu Murad Paşa döneminde etkin bir mücadele ile isyanlar büyük ölçüde bastırıldı. Bu çalışmada, Murad Paşa’nın mücadelesi ve faaliyetleri odağında XVII. yüzyılın ilk çeyreğinde Konya ve çevresinde yaşanan eşkıyalıklar hakkında Osmanlı kroniklerinin yanı sıra ilgili dönemin Mühimme Defterleri’nde yer alan kayıtlar ışığında bilgiler verilmeye çalışılacaktır.
Abstract
The great banditry movements called Celali revolts emerged in Anatolia for reasons such as political, military, administrative, socio-economic and climatic factors. As a result of the deepening rebellion movements, a significant part of the Anatolian people had to migrate to places where they could live in comfort and security, or united around strong rebel leaders, especially in the period called the Great Escape, between 1603 and 1608. Among those who led the revolts, there were also those who took part in the state service, as well as others who somehow became stronger in the region. From time to time, these rebels were useful to the state and were complimented, but while the day came, they were described as tyrants. However, complaints were frequently raised that the officials who were assigned to eliminate them or who were serving in the region were even worse persecuting the people. In this respect, Konya and its surroundings appear as an important region at the center of the uprisings. In this study, which focuses on the first quarter of XVIIth century, we see that many bandits were captured and neutralized in Konya and its surroundings. Although many pashas were appointed to stop these rebellion movements as soon as possible, the struggle of Kuyucu Murad Pasha, who was the strongest and most proficient among them, draws attention in terms of suppressing banditry in a short time and violently. In this study, in the focus of the struggle and activities of Murad Pasha it will be tried to give information about the banditry in Konya and its surroundings in the first quarter of the XVIIth. century, in the light of archive records as well as Ottoman chronicles.