Predictability of Re-rupture After Arthroscopic Repair of Medium Rotator Cuff Tears, a Retrospective Study

Yıl 2021, Cilt: 43 Sayı: 4, 388 - 395, 18.05.2021

Vedat Biçici , Emre Nalbant , İzzet Bingöl

https://doi.org/10.20515/otd.895350

Öz

Tears of the rotator cuff (RC), which is one of the shoulder joint stabilizers, are among the most important causes of shoulder pathologies. Patients who do not benefit from conservative treatment usually require surgical treatment, and arthroscopic repair is generally preferred. Re-rupture after RC repair is one of the most common complications. The purpose of this study was to examine the relationship of rotator cuff re-rupture (RCR) with preoperative muscle atrophy and to evaluate whether it is possible to predict its occurrence. Eighty-seven patients who underwent arthroscopic repair due to medium (1–3 cm) full-thickness RC tears and were followed for at least 1 year were evaluated. Demographic data of the patients such as age, gender, affected side, and history of diabetes mellitus, hypertension, hyperlipidemia, and smoking were collected. The repair method (singlerow or doublerow) was recorded. The Constant–Murley Shoulder Score and Oxford Shoulder Score were calculated in preoperative and final controls. In the postoperative 1st year, improvements in the RC and re-rupture were evaluated by ultrasonography (USG). Supraspinatus (SS) atrophies were classified using the modified tangent grading method based on the preoperative magnetic resonance imaging (MRI) results of the patients. On USG, 19 (21.8%) patients had re-rupture and 68 (78.2%) had healing. According to the preoperative MRI results of the patients, 48 (55.2%) patients were found to have first-degree SS muscle atrophy, 29 (33.3%) patients second-degree SS muscle atrophy, and 10 (11.5%) patients third-degree SS muscle atrophy. The atrophy degrees of re-ruptured patients on preoperative MRI were higher than those of healed patients(P<0.001). There was a statistically significant difference in terms of re-rupture according to the preoperative MRI grade of the patients (P<0.001). While re-rupture occurred in all of the third-degree cases by MRI, 24.1% of the second-degree patients and 4.2% of the first-degree patients had re-rupture. The highest rate of re-rupture was seen in third-degree cases and the lowest in first-degree cases. Regarding RCR, we can say that SS muscle atrophy is a risk factor, its probability increases as its degree increases, and it can be predicted preoperatively. We believe that these findings will guide practitioners in determining the most appropriate treatment and predicting the prognosis of patients in the postoperative period.

Anahtar Kelimeler

Rotator cuff rupture, rotator cuff re-rupture, supraspinatus muscle atrophy

Medium Rotator Manşet Yırtıklarının Artroskopik Onarımı Sonrası Yeniden Yırtılmanın Öngörülebilirliği, Retrospektif bir Çalışma

Öz

Omuz eklemi stabilizatörlerinden olan rotator manşet (RM)' in yırtıkları omuz patolojilerinin en önemli nedenlerinden biridir. Konservatif tedaviden fayda göremeyen hastalara genellikle cerrahi tedavi gerekmektedir ve genelde artroskopik tamir tercih edilir. RM onarımı sonrası yeniden yırtılma en sık karşılaşılan komplikasyonlardandır. Çalışmamızın amacı; rotator manşet yeniden yırtılmanın preoperatif kas atrofisi ile olan ilişkisini incelemek ve yeniden yırtılma oluşumunu tahmin etmenin mümkün olup olmadığını değerlendirmektir. Medium (1-3 cm) boyutunda tam kat rotator manşet yırtıkları nedeni ile artroskopik tamir yapılan, en az 1 yıllık takipte olan 87 hasta değerlendirildi. Hastaların yaş, cinsiyet, etkilenen taraf, diabetes mellitus, hipertansiyon, hiperlipidemi ve sigara kullanımı gibi demografik verileri toplandı. Tamir yöntemi (tek sıra ve çift sıra) kaydedildi. Preoperatif ve son kontrolde Constant Murley Shoulder Score ve Oxford Shoulder Score kullanıldı. Postoperatif 1. yılda rotator manşette iyileşme ve yeniden yırtılma açısından Ultrasonografi (USG) ile değerlendirildi. Hastaların, preoperatif çekilen Manyetik Rezonans (MR) görüntülerinden modifiye tanjant derecelendirme yöntemi ile supraspinatus (SS) atrofileri sınıflandırıldı. USG' de 19 (21,8%) hastada yeniden yırtılma, 68 'inde (78,2%) iyileşme saptandı. Hastaların preoperatif çekilen MR' larında; 48 (55,2%) hasta 1. derece, 29 (33,3%) hasta 2. derece ve 10 (11,5%) hasta 3. derece SS kas atrofisi olduğu saptandı. Preoperatif MR' da yeniden yırtılma olanların sağlam olanlara göre dereceleri daha yüksek saptandı (p<0.001). Hastaların preoperatif MR derecesine göre yeniden yırtılma açısından istatistiksel olarak anlamlı farklılık vardı (p<0.001). MRI 3. derece olanların tamamında tekrar yırtılma yaşanırken 2. derece olanların % 24,1' inde, 1. derece olanların ise % 4,2' sinde yeniden yırtılma oluşmuştur. En çok yırtılma oranı 3. derece, en az 1. derece olgularda görülmüştür. Rotator manşet yeniden yırtılma açısından; SS kas atrofisinin risk faktörü olduğunu, derecesi arttıkça olma ihtimalinin arttığını ve preoperatif tahmin edilebileceğini söyleyebiliriz. Bu durum hastaya en uygun tedavinin belirlenmesinde ve postoperatif dönemde prognozu belirlemek açısından yol gösterici olacağı kanaatindeyiz.

Anahtar Kelimeler

Rotator manşet yırtığı, rotator manşet yeniden yırtığı, supraspinatus kas atrofisi

Kaynakça

• Referans1. Jeong HY, Kim HJ, Jeon YS, Rhee YG. Factors Predictive of Healing in Large Rotator Cuff Tears: Is It Possible to Predict Retear Preoperatively? Am J Sports Med. 2018;46(7):1693-1700. Referans2. Boileau P, Brassart N, Watkinson DJ, Carles M, Hatzidakis AM, Krishnan SG. Arthroscopic repair of full-thickness tears of the supraspinatus: does the tendon really heal? J Bone Joint Surg Am. 2005;87(6):1229-1240.