Öz
Prediyaliz eğitim programı uyguladığımız son dönem böbrek yetmezliği tanısı ile takip edilen hastaların verileri incelenerek renal replasman tedavisi seçimini etkileyen faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. Kliniğimizde takip edilen renal replasman tedavisi başlanan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Renal replasman tedavisi hemodiyaliz, periton diyalizi ve böbrek transplantasyonu olmak üzere üç gruba ayrılarak bu gruplar arasında hastalar klinik ve demografik özelliklerine göre karşılaştırıldı. Hastaların komorbidite düzeyleri 'modifiye charlson komorbidite indeksi' skoru kullanılarak hesaplandı. Çalışmada 330'u (%71,1) hemodiyaliz, 65'i (%14) periton diyalizi ve 69'u (%14,9) böbrek nakli grubunda olmak üzere toplam 464 hasta vardı. Gruplar arasında yaş anlamlı olarak farklıydı (p<0,001). Böbrek nakli yapılan hastaların hemodiyaliz hastalarına göre; üniversite mezunu oranının (p<0,001) ve hiç evlenmemiş (p=0,004) olma oranlarının daha yüksek olduğu bulunmuştur. Renal transplantasyon hastalarında kentsel alanda yaşama oranı (p=0,021) ve çalışan hasta oranı (p=0,031) daha yüksekti. Renal transplantasyon hastalarında böbrek hastalığı etiyolojisinin diyabetik nefropati olma oranı daha düşüktü. Grupların modifiye charlson komorbidite indeksi skorları incelendiğinde en yüksek değerlerin hemodiyaliz grubunda olduğu ve en düşük değerlerin ise transplantasyon grubunda olduğu tespit edilmiştir (p<0.001).Hastarın sosyodemografik özelliklerinin ve komorbid durumlarının renal replasman tedavi modalitesinin seçiminde etkili olduğu görülmüştür. Seçim öncesi verilen eğitimin yanında bu özellikler de dikkate alınarak en uygun tedavi modalitesi seçilmelidir.