For accurate evaluation of body temperature in children, the correct technique and appropriate site for measurement must be used. This study examined the current attitudes of medical students on temperature measurement methods and definition of fever in children. A 10-item questionnaire was administered to 96 medical school students in face-to-face interviews. Four (1-4) questions were about the temperature measurement methods, 5 questions (5-9) were about the definition of fever and 1 question (10) was about to first approach to febrile children. Forty three (44.8%), 10 (10.4%) and 10 of participants would use digital, mercury-in-glass and infrared (forehead) thermometers, respectively, for measurement of body temperature. Thirty one students believed that digital thermometers were more accurate for measurement; however, 24 students considered the infrared and 16 students considered the mercury-in-glass thermometers to be accurate type. Nineteen participants had no idea about accurate type of thermometers. Almost half of the students (42.8%) considered a temperature of more than 37.5 °C to be a fever in children. Twenty (20.8%), 15 (15.6%) and 12 (12.5%) persons believed that 37 °C, 38 °C and 36.5 °C, respectively, were the upper limit of normal body temperature. Body temperature varies at different sites of temperature measurement according to 76% of the students, however, 18.8% believed that it is constant in all sites. Although more than 80% of students suggested removing clothes, warm water bath or tepid sponging on forehead and axilla as a first step in the management of a febrile child, almost no one was suggesting to give antipyretics or cold water bath. In conclusion, the majority of medical school students had inadequate knowledge and attitudes on temperature measurement methods, and evaluation and management of fever in children.
Çocuklarda vücut sıcaklığı farklı
tekniklerle ve farklı yerlerden ölçülmekte ve bu da değerlendirmeyi
etkilemektedir. Biz bu çalışmada, tıp fakültesi öğrencilerinin çocuklardaki
ateş ölçüm yöntemleri ve bunların değerlendirilmesiyle ilgili bilgi ve tutumlarını
değerlendirmeyi amaçladık. Tıp Fakültesi’nde öğrenim gören 96 öğrenciye ikili
görüşmeyle 10 soruluk bir anket uygulandı. İlk 4 soru vücut sıcaklığı ölçüm
metotlarıyla, sonraki 5 soru ateş tanımı ile, son soru da ateşli çocuğa
yapılacak ilk girişimle ilgili idi. Öğrencilerin % 44,8’i (43 kişi) çocuklarda
vücut sıcaklığını ölçerken dijital termometre kullandığını belirtirken, 10 (% 10,4) öğrenci civalı, 10 öğrenci
infrared (alından) termometre kullandığını ifade etti. Hangi termometrenin vücut
ısısını daha doğru ölçtüğü sorusuna öğrencilerin 31’i dijital, 24’ü infrared ve
16’sı civalı termometre cevabını verirken 19’u bu konuda fikri olmadığını
söyledi. Öğrencilerin yarıya yakını (% 42,8) ateş demek için çocuklarda vücut
sıcaklığının üst sınırı olarak 37.5 °C’yi kabul etmekteydi. Yirmi kişi (%20,8)
37 °C, 15 kişi (%15,6) 38 °C ve 12 kişi de (%12,5) 36.5 °C’yi ateş sınırı
olarak belirtmişti. Katılanların %76’sı vücut sıcaklığının ölçüldüğü yere göre
değiştiğini, %18,8’i ise değişmediğini belirtmekteydi.Yüksek ateş saptanan
çocuğa ilk müdahale olarak öğrencilerin % 80’den fazlası giysileri çıkarma,
ılık suyla duş veya alın-koltuk altına pansuman önerirken, antipiretik ilaç
veren veya soğuk suyla duş öneren hemen hemen yoktu.Sonuç olarak, tıp fakültesi öğrencilerinin
önemli bir kısmının çocuk hastalarda vücut sıcaklığının ölçüm tekniği,
değerlendirilmesi ve yönetimi konusundaki bilgi ve tutumlarının yetersiz olduğu
gözlendi.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research article |
Authors | |
Publication Date | March 31, 2019 |
Submission Date | August 15, 2018 |
Acceptance Date | October 20, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 4 Issue: 1 |