Abstract
Amaç: Tüberküloz, tek bir bulaşıcı ajanın neden olduğu ölüm nedenlerinde ilk sırada gelen bir hastalıktır. Çalışmamızın amacı, bir verem savaş dispanseri kayıtlarını retrospektif olarak inceleyerek, Mycobacterium tuberculosis komplekste antitüberküloz ilaçlara karşı gelişen direnci belirlemek ve böylece konu hakkında her düzeyde yapılacak çalışmalara kaynak olabilecek verileri sunmaktır.
Materyal ve Metot: Çalışmamızda Ocak 2002 - Aralık 2019 dönemi incelenmiştir. Toplamda 296 ilaç duyarlılık testi (İDT) sonucuna ulaşılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı ve analitik istatistikler kullanılmıştır.
Bulgular: İzoniyazid, rifampisin, etambutol ve streptomisin ilaçlarının her birine karşı direnç sırası ile %7,4, %2,4, %1 ve %5,4 bulunmuştur. İDT yapılmış vakalardan %11,1’inde en az bir birinci basamak antitüberküloz ilaca direnç olduğu tespit edilmiştir. Çok İlaca Direnç (ÇİD) %2,4 olarak hesaplanmıştır.
Sonuç: Çalışma grubumuzda, bir ya da daha fazla sayıda birinci basamak anti-tüberküloz ilaca direnç gelişmiş hastalarda tedavi başarısı, direnç gelişmemiş hastalara göre daha düşük bulunmuştur. Ayrıca, nüks vakalarda da direnç görülme sıklığı, yeni vakalara göre yüksektir. Bu bulgular birlikte değerlendirildiğinde, hastalığın nüks etmesinin engellenmesi açısından tüm önlemlerin alınması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.