Okuma Becerileri Dersinin PISA Okuduğunu Anlama Yeterlilikleri Açısından İncelenmesi

Year 2014, Volume: 2 Issue: 1, 22 - 30, 08.07.2014

Zekerya Batur , Ozan Alevli

Abstract

Günümüzde bilgiler yalnız basılı metinler aracılığıyla değil görsel ve elektronik
metinler aracılığıyla da sunulmaya başlanmış ve bu durum okuma becerilerinin
yeniden tanımlanmasını gerektirmiştir. Bu bağlamda 2012-2013 eğitim-öğretim
yılından itibaren ortaokullarda seçmeli olarak haftada iki ders saati olmak üzere
Okuma Becerileri dersi konmuştur. Okuma Becerileri dersinin kazanımlarına
baktığımızda özellikle eleştirel okumayla ilgili kazanımların PISA 2009-2012 Beşinci Düzey ve Altıncı Düzey Okuma Yeterlilikleriyle örtüştüğü görülmektedir.
Araştırmanın amacı Okuma Becerileri dersinin öğretim programının uygulanabilirliğini
eleştirel bir bakışla değerlendirmek ve bu dersin uygulanmasında
yaşanan sorunları incelemektir. Araştırma, betimsel tarama modelinde planlanmıştır.
Araştırmaya Uşak il merkezi ve Eşme, Sivaslı ilçelerindeki ortaokullarda
çalışan ve Okuma Becerileri dersine giren on Türkçe öğretmeni katılmıştır. Elde
edilen veriler içerik analizine tabi tutulmuş, ulaşılan bulgular yorumlanmıştır.
Elde edilen sonuçlara göre, öğrencilerin okuduğunu anlama ve anlatma yeterliliklerinin
arttırılması konusunda Okuma Becerileri dersinin hem Türkçe dersinin
okuma becerileriyle ilgili eksik kalan yönlerini tamamlaması hem de PISA’daki
üst düzey okuma becerilerine hizmet etmesi bakımından ortaokullarda beşinci sınıftan itibaren zorunlu ders olarak okutulması, bunun için de öncelikle
programın gözden geçirilip daha ayrıntılı bir şekilde hazırlanması, etkinliklerin
zenginleştirilmesi, Türkçe öğretmenlerine dersle ilgili hizmetiçi eğitim verilmesi,
ders ve kılavuz kitaplarının hazırlanması, Bilişim Teknolojileri sınıflarının
gözden geçirilmesi, sınıf kitaplıklarının zenginleştirilmesi gerektiği söylenebilir

Keywords

Okuma becerileri, PISA, Türkçe Dersi Öğretim Programı

References

• Anılan, H. (2004). Bazı değişkenler açısından Türkçe dersinde okuduğunu anlama, AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 89-102.
• Akyol, H. (2006), “Okuma”, A. Kırkkılıç ve H. Akyol (Editör), İlköğretimde Türkçe öğretimi, (s. 15-48), Ankara: Pegem A.
• Aytaş, G. (2005). Okuma eğitimi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4) 461-470.
• Baydık, B. (2011). Okuma güçlüğü olan öğrencilerin üstbilişsel okuma stratejilerini kullanımı ve öğretmenlerinin okuduğunu anlama öğretim uygulamalarının incelenmesi, Eğitim ve Bilim, 36(162), 301-319.
• Batur, Z. ve Ulutaş, M. (2013). Pisa ile Türkçe Öğretim Programındaki okuduğunu anlama kazanımlarının örtüşme düzeylerinin incelenmesi, The Journal of Academic Social Science Studies, Volume 6 Issue 2, p. 1549-1563, February.
• Berberoğlu, G. ve Kalender, İ. (2005). Öğrenci başarısının yıllara, okul türlerine, bölgelere göre incelenmesi: ÖSS ve PISA analizi, Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 4(7), 21-35.
• Çaycı, B. ve Demir, M. K. (2006). Okuma ve anlama sorunu olan öğrenciler üzerine karşılaştırmalı bir çalışma, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Güz 2006, 4(4), 437-456.
• Demirel, Ö. (2003), Türkçe öğretimi (5. Baskı), Ankara: Pegem A.
• EARGED (2005). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA-2003), Ulusal nihai rapor, Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
• EARGED (2010a). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA-2006), Ulusal nihai rapor , Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
• EARGED (2010b). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA-2009), Ulusal ön raporu, Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
• Epçaçan, C. (2009). Okuduğunu anlama stratejilerine genel bir bakış, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 207-223.
• MEB (2012). Ortaokul ve İmam Hatip Ortaokulu Okuma Becerileri Dersi Öğretim Programı, Ankara.
• MEB (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı ve Kılavuzu, Ankara.
• OECD (2005). PISA 2003 technical report. Organisation for Economic Co-Operation and Development.
• Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri:1 Okuma eğitimi, Ankara: Öncü Kitap.
• Özbay, M. (2007). Türkçe özel öğretim yöntemleri II (2. Baskı), Ankara: Öncü Kitap.
• Savran, N. Z. (2004). PISA projesinin Türk eğitim sistemi açısından değerlendirilmesi, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi-Gazi Üniversitesi, 2(4), 397-412.
• Temizkan, M. ve Sallabaş, M. E. (2011). Okuduğunu anlama becerisinin değerlendirilmesinde çoktan seçmeli testlerle açık uçlu yazılı yoklamaların karşılaştırılması, Dumlupınar Sosyal Bilimler Dergisi, 30, 207-220.
• Topuzkanamış, E. ve Maltepe, S.(2010). Öğretmen adaylarının okuduğunu anlama ve okuma stratejilerini kullanma düzeyleri, TÜBAR-XXVII, 655-677.
• YEĞİTEK (2013). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı (PISA-2012), PISA 2012 Ulusal Ön Raporu, Milli Eğitim Bakanlığı Yenilik ve Eğitim Teknolojileri Genel Müdürlüğü, Ankara. http://pisa.meb.gov.tr/wp-content/uploads/2013/12/pisa2012-ulusal-on-raporu.pdf Erişim:10.05.2014
• Yıldırım A. ve Şimşek, H. (2006), Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, 5.Baskı, Ankara: Seçkin.
• http://yegitek.meb.gov.tr/dosyalar/pisa/PISA_Brosur.pdf Erişim:10.05.2014