Çelik
fiber katkılı betonarme elemanların kullanımı son yıllarda artmakla birlikte bu
elemanların yapısal davranışlarının modellenmesinde mevcut analitik yöntemler
yetersiz kalmakta ve doğrusal olmayan sonlu elemanlar yöntemi gibi sayısal
yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada üç noktalı statik yükleme
altında davranışı deneysel olarak belirlenmiş çelik fiber katkılı iki kiriş ile
çelik fiber katkısı olmayan bir kiriş Değiştirilmiş Basınç Alanı Teorisi'ne
dayanan bir doğrusal olmayan sonlu elemanlar yöntemi ile analiz edilmiş ve
sonuçlar irdelenmiştir Kullanılan yöntemde çatlamış betonda çatlak yüzeyleri
arasında çelik fiberlerin ilettiği çekme gerilmelerinin modellenmesinde
Basitleştirilmiş Kapsamlı Gömülme Modeli seçilmiştir. Analiz sonuçları deney
sonuçlarıyla karşılaştırıldığında kullanılan sonlu elemanlar yönteminin
kirişlerin eğilme kapasitelerini ve oluşan ana çatlakları yüksek hassasiyetle
belirlediği, ancak kirişlerin deplasman kapasitelerini olduğundan çok daha
düşük bulduğu görülmüştür. Modelin ana çatlakları doğru tespit etmekle birlikte
oluşan çok sayıda küçük çatlakları doğru tespit edememesi ve bunun sonucu
olarak ana çatlaklarda donatı kopmasının olduğundan erken gerçekleşmesi sonucu
kirişin düşük deplasmanlarda göçtüğü değerlendirilmiştir. Daha hassas çözümler
için çelik fiber katkısının modellenmesinde daha gelişmiş modellere ihtiyaç
olduğu görülmüştür.
Although
the use of steel fiber reinforced concrete elements is on the rise in recent
years, present analytical models to determine the structural behavior of these
members are inadequate, requiring numerical methods such as nonlinear finite
element method. In this study, two steel fiber reinforced concrete beam and one
ordinary reinforced concrete beam tested under static three-point bending were
modeled with a Modified Compression Field Theory based nonlinear finite element
method and results were investigated. In the method, Simplified Diverse
Embedment Model was selected to model the tensile stresses transmitted between
crack faces in cracked concrete. When analysis results were compared with
experimental results, it was observed that the bending capacities and major
cracks were captured with high accuracy, whereas displacement capacities were
highly underpredicted. Although the major cracks were predicted with high
accuracy, the fact that the model could not predict smaller cracks accurately
and, as a result, the occurrence of a premature reinforcing bar failure at
major cracks is believed to be the major reason for earlier failure of beams.
More advanced models are needed for modeling the steel fiber reinforcement in
order to obtain more accurate solutions.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Engineering |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 29, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 24 Issue: 3 |