Purpose: In this study, it was aimed to
compare the frequency of significant bacteriuria and antibiotic resistance
characteristics in children with myelodysplasia-neurogenic bladder in whom
clean intermittent catheterization (CIC) and children with normal bladder and recurrent urinary tract
infection.
Material-Methods: Children with neurogenic bladder in whom CIC
group were divided into two subgroups as taking antibiotic prophylaxis and not.
Children with normal bladder and recurrent urinary tract infection group were
divided in to two subgroups as with vesicoureteral reflux and without. Renal scar, vesicoureteral reflux,
microorganism types, antibiotic resistance in urine culture antibiogram was compared in all
groups.
Results: The neurogenic bladder group was
composed 99 cultures of 26 patients (mean age:6.01±4.00 years 18 girls) who were
found to have significant bacteriuria
and the normal bladder group was composed of 352 cultures of 75 children
(mean age:7.2±4.34 years 56 girls). Growth of Escherichia coli was
found with the highest rate in children with neurogenic bladder and children with normal bladder. However ESBL producing
microorganisms were found highest
rate in children with neurogenic bladder than children with normal bladder. A
significant increase resistance to ampicillin and piperacillin
tazobactam was found in
children with neurogenic bladder than children with normal bladder. Non E. Coli microorganisms such as Klebsiella were found highest rate in
children with neurogenic bladder who were using prophylactic antibiotic. A
significant increase resistance to ampicillin, ceftriaxone and gentamicin
resistance was also found in the patients who received prophylactic antibiotic
compared to the patients who did not receive prophylactic antibiotic in
children with neurogenic bladder. A
significant increase resistance
to ampicillin, gentamicin, trimethoprim-sulfamethoxazole,
aztreonam,
cefepime, ceftazidime, fosfomycin was also found in the patients with vesicoureteral reflux than without.
Conclusion: Early and correct treatment as CIC may easily
prevent renal damage in children with myelodysplasia-neurogenic bladder. The
use of prophylactic antibiotics may lead to the development of drug-resistance
in patients with neurogenic bladder. Therefore use of prophylactic
antibiotics this group may not be necessary. Highest antibiotic resistance was
found in the patients with normal bladder and vesicoureteral reflux. Also a
significant increase renal scar incidence in same group. Although, it was concluded that prophylactic antibiotic use
should be continued as the scar ratio is high in patients with normal bladder
and vesicoureteral reflux.
drug-resistance prophylactic antibiotic neurogenic bladder myelosyplasia clean intermittent catheterization
Giriş: Bu çalışmada spinal
disrafizme bağlı nörojen mesane nedeni ile temiz aralıklı kateterizasyon (TAK) uygulayan
hastalar ile nörojen mesanesi olmayan ve tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu
olan hastaların idrar kültürlerindeki mikroorganizmaların tipleri, sıklıkları,
antibiyotik dirençleri ve direnç gelişimine etki eden faktörler ayrımlanmaya
çalışıldı.
Gereç-Yöntem: Spinal
disrafizm nedeni ile nörojen mesanesi olan ve TAK uygulamakta olan hastalar
grup 1, nörojen mesanesi olmayıp tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu ile takip
edilen hastalar grup 2 olarak adlandırıldı. Ayrıca grup 1 antibiyotik
proflaksisi alan ve almayan olmak üzere, grup 2‘deki hastalar ise
vezikoüreteral reflü olup olmamasına göre iki alt gruba ayrıldı ve
mikroorganizma türleri ve antibiyotik dirençlerine göre karşılaştırıldı.
Bulgular: Nörojen mesane nedeni ile temiz aralıklı
kataterizasyon yapılan 26 (ortalama yaş 6,01±4 yıl, 18 kız) hastanın 1 yıl
içinde alınan idrar kültürlerinin 99’unda, nörojen mesane olmayan tekrarlayan
idrar yolu enfeksiyonu tanısı ile izlenen 76 (ortalama yaş 7,2±4,34 yıl, 56 kız)
hastanın 352 idrar kültüründe anlamlı üreme saptandı. Her iki hasta grubunda en
sık görülen mikroorganizma türü E. Coli
olup görülme sıklıkları açısından fark saptanmadı. Nörojen mesane grubunda
genişletilmiş spektrumlu beta laktamaz mikroorganizma (ESBL+) normal mesane
grubuna göre daha yüksekti. İki grup arasında antibiyotik direnç oranları
karşılaştırıldığında nörojen mesane grubunda piperasilin tazobaktam ve
ampisilin dirençleri anlamlı yüksek saptandı. Nörojen mesanesi olup antibiyotik
proflaksisi alan grupta (16 hasta, % 61) E.
Coli dışı mikroorganizma ile Klebsiella
üreme sıklığı ve ampisilin, seftriakson, gentamisin dirençleri anlamlı yüksek
saptandı. Normal mesaneli grupta; VUR olan hastalarda üreyen mikroorganizmalar
ve ESBL+ liği açısından anlamlı fark saptanmazken, ampisilin, trimetoprim/sulfametoksazol,
aztreonam, sefepim, seftazidim, gentamisin, fosfomisin dirençleri anlamlı
yüksek saptandı. Gruplar arasında en yüksek skar oranı normal mesaneli VUR+
hastalarda saptandı.
Sonuç:
TAK
yapılan hastalarda ESBL+ dirençli mikroorganizmaların yüksek görülmesi TAK
yapılmasının dirençte risk faktörü olduğunu göstermektedir. Çalışmada hem en yüksek
antibiyotik direnci hem de en yüksek skar oranı normal mesaneli VUR+ hastalarda
saptandı. TAK yapılan nörojen mesaneli hastalarda, mikroorganizmalarda
antibiyotik direnci gelişmesi nedeni profilaksi kullanılmamalı iken normal
mesaneli VUR+ hastalarda skar oranı yüksek olduğu için profilaktik antibiyotik
kullanımına devam edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 18, 2019 |
Submission Date | October 19, 2018 |
Acceptance Date | December 17, 2018 |
Published in Issue | Year 2019 |