Purpose: Our aim was to share our oral treatment experience in multiple sclerosis and how
we decided to choose the right treatment for our patients.
Materials and methods: We analyzed multiple sclerosis patients
who were admitted to neurology clinic between 2012-2018. Demographic features,
treatments that were used before initiating oral therapies, in which conditions
the treatments were changed to oral therapies (increased relaps rate,
progression, activation on magnetic resonance imaging, patient’s choice,
adverse events with the previous treatment), the duration of the disease and
the oral treatment, Expanded Disability Status Scale (EDSS) scores were all recorded.
Results: 550 patients with a definite clinical
diagnosis of MS according to the 2010 McDonald
criteria were
enrolled. 108 (19.6%) patients were receiving oral treatment for multiple
sclerosis. 53 patients (49.1%) were receiving fingolimod, 34 patients (31.5%)
were receiving dimethylfumarate, 21 patients (19.4%), were receiving
teriflunomide. The most evident cause for changing the treatment was the
increased relaps rate.
Conclusion: Although the ratio (19.6%) seemed to be
lower than the ratio from whole Turkey (41%), the timing of the treatment
change have been shown to be in therapeutic window.
Amaç: Bu çalışmanın amacı Sağlık Bilimleri
Üniversitesi Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi multipl skleroz (MS)
polikliniğinin oral tedavi deneyimini paylaşmak, hastalar için uygun tedaviyi
seçmenin önemini vurgulamaktır.
Gereç ve yöntem: 2012-2018 yılları arasında MS
polikliniğinde en az 6 aydır düzenli takip edilen 550 hastanın dosyası
retrospektif olarak incelendi. Demografik veriler, daha öncesinde kullanmakta
olduğu tedaviler ve hangi sebeple (relaps sıklığında artış, progresyon, MR aktivasyonu,
hasta isteği, önceki ilaca bağlı yan etki) oral tedavi tercih edildiği,
hastalık süreleri ve ne kadar süredir oral tedavi kullanmakta oldukları,
hastalık dizabilitesini ölçen Expanded Disability Status Scale (EDSS) skorları kaydedildi.
Bulgular: 2010 McDonald kriterlerine göre kesin MS
tanısı alan 550 hasta çalışmaya dahil edildi. 108 (%19,6) hasta oral
tedavilerden (fingolimod, dimetilfumarat ya da teriflunomid) birini
kullanmaktaydı. 53 hasta (%49,1) fingolimod, 34 hasta (%31,5) dimetilfumarat,
21 hasta (%19,4) teriflunomid kullanmaktaydı. En fazla atak sıklığında artış
nedeniyle oral tedavi tercih edildiği saptandı.
Sonuç: Oral tedavi kulanım oranımız Türkiye
ortalamasının altında olsa da bulgularımız, tedavi değişimi yaptığımızda tedavi
penceresi içinde kaldığımızı göstermektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | May 28, 2019 |
Submission Date | December 21, 2018 |
Acceptance Date | February 1, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 |