A Scale On Teachers’ Pedagogical Values: A Reliability and Validity Analysis

Year 2014, Volume: 36 Issue: 36, 215 - 227, 01.07.2014

Ekber Tomul , Kazım Çelik

Abstract

This
study aimed to develop a measuring tool with the aim of determining pedagogical
values of teaching profession. The item pool for the scale of pedagogical
values consisted of 42 items which were determined in the study of Husu and
Tirri (2007). The participants were 317 primary school and subject matter
teachers who work at the primary schools in the city centers of Burdur and
Denizli. After KMO values and Bartlett test results were analyzed for the
Pedagogical Values Scale, the data set seemed to be suitable for factor
analysis based on the statistically significant findings [KMO: 0.971 x2=12939,275, sd = 820, p < .001]. The
exploratory factor analysis was used to evaluate the construct validity for
the Pedagogical Values Scale. The construct validity was analyzed in three
factors based on the theoretical explanations. As a result of the exploratory
factor analysis, three factors were found as “individual, social and
relational”. These three factors accounted for 68.253% of total variance. The
results indicated that the Pedagogical Values Scale is a valid and reliable
instrument in order to determine the pedagogical values of teachers. 

Keywords

pedagogical values, scale development, values, professional values

Öğretmen Eğitsel Değerler Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Analizi

Abstract

Bu
çalışma, öğretmenlik mesleğinin eğitsel değerlerini belirlemek için geçerli ve
güvenilir bir ölçme aracını geliştirilmeyi amaçlamaktadır. Eğitsel değerler
ölçeğinin madde havuzu Husu ve Tirri (2007)’nin belirledikleri 42 maddeden
oluşturulmuştur. Eğitsel değerler ölçeği Denizli ve Burdur il merkezinde
bulunan ilköğretim okullarında görev yapan 317 sınıf ve branş öğretmenine
uygulanmıştır. Eğitsel Değerler Ölçeği’nin (EDÖ) KMO değeri ve Bartlett testi
sonuçları incelenmiş, değerlerin istatistiksel olarak anlamlı olması [KMO:
0.971 x²=12939,275, sd = 820, p < .001] bulgularına
dayanarak veri setinin faktörleştirmeye uygun olduğuna karar verilmiştir. Eğitsel
Değerler Ölçeğinin yapı geçerliliği açımlayıcı faktör analizi ile
belirlenmiştir. Yapı geçerliliği kuramsal açıklamalar doğrultusunda üç faktörlü
olarak analiz edilmiştir. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçek “bireysel, sosyal
ve ilişkisel” eğitsel değerleri içeren üç boyuttan oluşmaktadır. Bu üç boyut toplam
varyansın %68,253’ünü açıklamaktadır. Eğitsel Değerler Ölçeği’nin güvenirliği
ise Cronbach Alfa katsayısı ve madde toplam korelasyonları incelenmiş ve
güvenirlik katsayılarının oldukça yüksek olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmadan
elde edilen bulgular, Eğitsel Değerler Ölçeğinin, öğretmenlerinin eğitsel değerlerinin
belirlenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu
söylenebilir.

Keywords

eğitsel değerler, ölçek geliştirme, değerler, mesleki değerler

References

• Akbaş, O. (2009). İlköğretim okullarında görevli branş öğretmenlerinin değer öğretimi yaparken kullandıkları etkinlikler: 2004 ve 2007 yıllarına ilişkin bir karşılaştırma. Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 17 (2): 403-414.
• Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları (sık kullanılan istatistiksel analizler ve açıklamalı spss çözümleri). İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
• Aktepe, V. & Yel, S. (2009). İlköğretim öğretmenlerinin değer yargılarının betimlenmesi: Kırsehir ili örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (3), 607-622.
• Altun, A. S. (2003). Eğitim yönetimi ve değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1:7-18.
• Aşçı, M. (2009).Kişisel ve sosyal bir değer olarak okuryazarlık. Değerler Eğitimi Dergisi, 7(17) 9-26.
• Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Campbell, E. (2003). The ethical teacher. London: Open University Press.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Doğanay, A. & Sarı, M. (2004). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerine temel demokratik değerlerin kazandırılma düzeyi ve bu değerlerin kazandırılması sürecinde açık örtük programın etkilerinin karşılaştırılması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 10 (39), 355-383.
• Ekşi, H. (2003). Temel insanî değerlerin kazandırılmasında bir yaklaşım: Karakter eğitimi programları. Değerler Eğitimi Dergisi,1(1), s.79-96.
• Husu ve Tirri (2007). Developing whole school pedagogical values—A case of going through the ethos of ‘‘good schooling’’ Teaching and Teacher Education 23: 390–401
• Kjellin, MS., Mansson, N. &Vestman, OK (2009). Values in student teachers educational practice. Research in Higher Education Journal, 4,1-13.
• Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3): 217-239.
• Sağnak, M. (2005).İlköğretim okullarında görevli yönetici ve öğretmenlerin örgütsel değerlere ilişkin algıları, Eğitim ve Bilim, 30, 31 – 38.
• Sarı, E. (2005). Öğretmen adaylarının değer tercihleri: Giresun Eğitim Fakültesi örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 3 (10), 73-88.
• Slattery, P., & Rapp, D. (2003). Ethics and the foundations of education: Teaching convictions in a postmodern world. Boston, MA: Allyn & Bacon.
• Taşdan, D. (2008). Türkiye’deki kamu ve özel ilköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel değerleri ile okulun örgütsel değerleri arasındaki uyum düzeyi, iş doyumu ve algılanan sosyal destek ile ilişkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Tirri, K., & Husu, J. (2006). The pedagogical values behind teachers’ reflection on school ethos. In M. B. Klein (Ed.), New teaching and teacher issues (pp. 163–182). New York: Nova Publishing.
• Tirri, K., Campbell, E., Gearon, L.& Lovat, TJ. (2012). The Moral core of teaching, Education Research International, (2012), Article ID 716268, 1-2, doi:10.1155/2012/716268
• Tomul, E. (2014). Sınıfta öğretmen-öğrenci iletişimi. (ed. Hüseyin Kıran). Etkili Sınıf Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık, 2014
• Tunca, N. & Sağlam, M. (2013). İlköğretim öğretmenlerine yönelik mesleki değerler ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri Araştırma Dergisi, 3(1):139-164
• Uyan, G. (2002). Öğretmenlerin iş değerleri, kişilik özellikleri ve iş tatminleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi: MEB’na bağlı resmi ve özel eğitim kurumlarında gerçekleştirilen bir çalışma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Vurgun, L. & Öztop, S. (2011). Yönetim ve örgüt kültüründe değerlerin önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3): 217-230
• Yılmaz, K. (2006). İlköğretim okulu yönetici ve öğretmenlerinin görüşlerine göre resmi ilköğretim okullarının örgütsel değerleri ve bu değerleri okul yöneticilerinin yönetme durumu. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.