DIGITAL MEDIA LITERACY SKILLS: A COMPARATIVE APPLICATION FOR UNDERGRADUATE AND ASSOCIATE STUDENTS IN COMMUNICATIONS

Year 2022, , 1 - 19, 28.10.2022

Ayhan Yiğiter , Fırat Ata

https://doi.org/10.30794/pausbed.1117617

Abstract

Digital media literacy skills are a necessity in order to use the new media fields and tools that are in question to be used in many ways correctly and in moderation. The aim of this study is to determine the new media literacy levels of students studying in the field of communication science and to examine them according to some demographic characteristics. The method of the study is a screening method, and the study group consists of 285 students identified by an easily accessible sample technique. In the analysis of the data, “T-test, One-Way Analysis of Variance, Kruskal-Wallis, Mann Whitney U” tests were used. The results of the analysis show that the new media literacy levels of the students studying in the field of communication science are high. In the study, no significant differences were found according to gender and place of residence variables. In the study, a significant difference was found in favor of associate degree students in the learning status variable and in favor of groups with less income in the functional production sub-dimension if it is in the monthly income variable. In addition, it was observed that there was a significant difference in favor of the groups with more than 4 hours of use for critical consumption, functional production dimension and the whole scale according to daily digital media usage time.

Keywords

Digital media, media literacy, digital media literacy, new media literacy, multiple literacy.

DİJİTAL MEDYA OKURYAZARLIĞI BECERİSİ: İLETİŞİM ALANINDA EĞİTİM GÖREN LİSANS VE ÖN LİSANS ÖĞRENCİLERİNE YÖNELİK KARŞILAŞTIRILMALI BİR UYGULAMA

Abstract

Yeni medya alan ve araçlarını doğru ve ölçülü kullanabilmek için dijital medya okuryazarlığı becerisi bir gereklilik olmaktadır. Bu çalışmanın amacı, iletişim bilim dalında eğitim gören öğrencilerin yeni medya okuryazarlık düzeylerini belirlemek ve bazı demografik özelliklere göre incelemektir. Çalışmanın yöntemi, tarama yöntemi olup çalışma grubunu kolay ulaşılabilir örneklem tekniği ile belirlenen 285 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerinin analizinde “T testi, Tek Yönlü Varyans Analizi, Kruskal-Wallis, Mann Whitney U” testleri kullanılmıştır. Analiz sonuçları, iletişim bilim dalında eğitim gören öğrencilerin yeni medya okuryazarlık düzeylerinin yüksek olduğunu göstermektedir. Çalışmada, cinsiyet ve yaşam yeri değişkenlerine göre anlamlı farklılık tespit edilmemiştir. Çalışmada, öğrenim durumları değişkeninde ön lisans öğrencilerinin lehine ve aylık gelir değişkenindeyse fonksiyonel üretim alt boyutunda geliri daha az olan gruplar lehine anlamlı bir farklılık saptanmıştır. Ayrıca günlük dijital medya kullanım süresine göre eleştirel tüketim, fonksiyonel üretim boyutu ve ölçeğin tamamı için kullanım süresi 4 saatten fazla olan gruplar lehine anlamlı farklılığın olduğu görülmüştür.

Keywords

Dijital medya, medya okuryazarlığı, dijital medya okuryazarlığı, yeni medya okuryazarlığı, çoklu okuryazarlık.

References

• Andersen, N. (2002). New Media and New Media Literacy. Thinking Critically About Media: Schools And Families İn Partnership. Cable in The Classroom, 30-35.
• Asrak Hasdemir, T. (2014). Gelenekselden Yeni Medya Okuryazarlığına: Türkiye Örneğinde Bir Değerlendirme. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 23-40.
• Ata, F. & Karakuyu, A. (2021). Yeni Medya Okuryazarlığı: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Değerlendirme, International Academic Social Resources Journal, 6(30), 1524-1532.
• Aytaş, G. & Kaplan, K. (2017). Medya Okuryazarlığı Bağlamında Yeni Okuryazarlıklar. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 291-310.
• Bal, H. (2017). Sosyolojide Yöntem ve Araştırma Teknikleri. Sentez Yayıncılık, İstanbul.
• Barut Tuğtekin, E. (2021). Üniversite Öğrencilerinin Yeni Medya Okuryazarlığı Düzeylerinin İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(3), 2431-2459.
• Bayer, H. & Bulut Özek, M. (2021). Yeni Medya Eğitimi ve Önemi. İletişim Bilimi Araştırmaları Dergisi, 1(2), 127-138.
• Binark, M. & Bek, M. G. (2007). Eleştirel Medya Okuryazarlığı. Kalkedon Yayınları, İstanbul.
• Büyüköztürk, S. (2017). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabi İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum. Pegem Yayınları.
• Castells, M. (2005). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür: Ağ Toplumunun Yükselişi. (Çev: E. Kılıç). İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Cebeci, S. (2014). Bilimsel Araştırma Ve Yazma Teknikleri. Alfa Basım Yayın, İstanbul.
• Chen, D. T., Wu, J., & Wang, Y. M. (2011). Unpacking New Media Literacy. Journal of Systemics, Cybernetics and Informatics, 9(2), 84-88.
• Çepni, O., Palaz, T. & Ablak, S. (2015). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Medya ve Televizyon Okuryazarlık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(11), 431-446.
• Çizmeci, S. & Karabağ Köse, E. (2021). Uzaktan Eğitim Sürecinde Öğretmenlerin Yeni Medya Okuryazarlığı Üzerine Bir İnceleme. Gençlik Araştırmaları Dergisi, Salgın ve Gençlik, 126-146.
• Forgo, S. (2013). New Media, New Media Literacy, New Methods İn Education. IEEE 63rd Annual Conference International Council for Education Media (ICEM), 1-9.
• Geray, H. (2003). İletişim ve Teknoloji. Ütopya Yayınevi. Konya.
• Gillmor, D. (2009). Principles For A New Media Literacy, 1-9.
• Göksel, A. G. & Caz, Ç. (2020). Yeni Medya Okuryazarlığı: Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 6(2), 692-700.
• Graber, D. & Mendoza, K. (2012). New Media Literacy Education (NMLE): A Developmental Approach. Journal of Media Literacy Education 4(1), 82-92.
• Güngör, Ö. (2018). Bilimsel Araştırmalar Süreçleri. Grafiker Yayınlar, Ankara.
• Hobbs, R. (2010). Digital And Media Literacy: A Plan Of Action. The Aspen Institute Publication, Washington.
• Işık, F. & Aytop, Y. (2021). Hedonik Tüketimle Yeni Medya Okuryazarlığı Arasındaki İlişki: Ampirik Bir Araştırma. Kayseri Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 74-91.
• İlhan, E. & Aydoğdu, E. (2015). Medya Okuryazarlığı Dersi ve Yeni Medya Algısına Etkisi. Erciyes İletişim Dergisi, 4(1), 52-68.
• Jenkins H. (2013) From New Media Literacies To New Media Expertise. (Ed: P. Fraser & J. Wardle). Current Perspectives in Media Education, 110-127.
• Karaduman, S. (2019). Yeni Medya Okuryazarlığı: Yeni Beceriler/Olanaklar/Riskler. Erciyes İletişim Dergisi, 6(1), 683-700.
• Karakuyu, A. & Uyar, A. (2019). Ön Lisans Öğrencilerinin Mobil Öğrenme Tutumlarının Düzeyi ve Bazı Değişkenlerce İncelenmesi, Route Educational and Social Science Journal, 6(8), 101-110.
• Karasar, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi (20.baskı). Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
• Kellner, D. (2014). Yeni Medya ve Yeni Okuryazarlık: Yeni Binyılda Eğitimin Yeniden Yapılandırılması (Çev: M. Akif Barış). (Ed: Mukadder Çakır). Yeni Medyaya Eleştirel Yaklaşımlar, 411-442.
• Kılınç, B. & Kılınç, E. P. (2014). Yeni Medya Ortamında Çocuk Birey: Yeni İletişim Teknolojileri Ve Medya Pedagojisinin Önemi, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22, 9-23.
• Koç, M. & Barut, E. (2016). Development and Validation Of New Media Literacy Scale (NMLS) For University Students. Computers in Human Behavior, 63, 834-843.
• Köktener, A. (2018). Gelenekselden Yeni Medya Okuryazarlığına Geçişte Bilgi Güvenilirliği ve Yalan Haber. (Ed: O. Uçak). Dijital medya ve gazetecilik. Eğitim Yayınevi, 275-290.
• Kress, G. (2003). Literacy in The New Media Age. Routledge.
• Lee, L., Chen, D. T., Li, J. Y., & Lin, T. B. (2015). Understanding New Media Literacy: The Development Of A Measuring lnstrument. Computers & Education, 85, 84-93.
• Lister, M. Dovey, J. Giddings, S. Grant, I. & Kelly, K. (2009). New Media: A Critical Introduction. Routledge.
• Livingstone S. (1999). New Media, New Audiences? New Media & Society. 1(1), 59-66.
• Livingstone, S. (2004) Media Literacy and The Challenge Of New Information And Communication Technologies, The Communication Review, 7(1), 3-14.
• Luke, C. (2007). As Seen On TV Or Was That My Phone? New Media Literacy. Policy Futures in Education, 5(1), 50-58.
• Manovich, L. (2002). The Language Of New Media. MIT Press, ABD.
• Olmanson, J. & Falls, Z. (2016). New Media Literacies. Faculty Publications: Department of Teaching, Learning and Teacher Education. 245, 1-8.
• Özsevinç, N. & Yengin, D. (2021). Dijital Dünyada Medya Okuryazarlığı Olgusu: Gelişim Evi Spor Kulübü. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 5(1), 35-48.
• Posos Devrani, A. E. (2020). Yeni Medya Okuryazarlığının Eğitim Sistemindeki Yeri: İlkokul Ve Ortaokul Öğretmenlerinin Yaklaşımı. Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Medya ve İletişim Araştırmaları Hakemli E-Dergisi, (6), 23-38.
• Saunders, M. Lewis, P. Thornill A. & Wang C. (2019). Analysing Data Quantitatively. (Edts: M. Saunders, P. Lewis & A. Thornhill) Research methods for business students (8th Edition). Pearson education, 564-635.
• Solmaz, O. (2017). Adapting New Media Literacies To Participatory Spaces: Social Media Literacy Practices Of Multilingual Students. Journal of Media Literacy Education, 9(1), 36-63.
• Tuğtekin, U. & Mercimek, B. (2022). Genç Yetişkinlerin Yeni Medya Okuryazarlık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (49), 519-537.
• Uslu, S., Yazıcı, K. & Çetin, M. (2016). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Medya Okuryazarlık Düzeyleri, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(23): 756-778.