Caryl Churchill'in Owners Oyununda Cinsiyet Rollerinin İhlal Edilmesi

Year 2018, , 59 - 68, 13.07.2018

Ayça Berna Ülker Erkan

https://doi.org/10.30794/pausbed.424927

Abstract

Bu çalışma, Caryl Churchill’in Owners adlı oyununu cinsiyet rollerindeki karmaşa ve kapitalist endişeler terimlerini sosyalist feminizm eleştiri ile tartışmaktır. Oyun, annelik, sosyal kontrol, sahiplik ve maddi kaygılar üzerine kuruludur. Marion’nun aşırı sahip olma ve güç isteği, hırs ve şiddeti getirerek onun feminen kimliğini alt üst etme yoluyla cinsiyet rollerini sorgular. Erkek karakterler, Marion’nun tersine itaatkardır. Batı kültürünün tersine Budist ve Taoizm felsefesi Alec karakterinin kendi eril rollerini aşması yoluyla ifade edilir. Marion karakterinin tasviri geleneksel ataerkil normlarını çökertir, gene de kadınlar açısından toplu bir ilerleme sağlamaz. Marion, bir kadın olarak sınırlarını aştığında ve diğer kadını baskıladığında bireysel bir başarı elde eder. Bu noktada oyunu sosyalist feminist bir gözle eleştirmek Churchill’in Marion gibi egoist tiplemelerin ortaya çıkarmasında kadınların sosyal durumlarına hiçbir gelişme sağlamayacak olduğunu vurgulamak anlamlı olur.

Keywords

sosyalist feminizm, sahipler, sahiplik ve güç, cinsiyet rollerini aşmak

References

• Aston, E. (1997). Caryl Churchill, Northcote House, London. - - - . (2003). Feminist Views on the English Stage: Women Playwrights, 1990-2000, Cambridge University Press, Cambridge. Brown, M. T. (1989). “’Constantly Coming Back’: Eastern Thought and the Plays of Caryl Churchill”, Caryl Churchill: A Case Book, (Ed. P. R. Randall), Garland Publishing, London, 25-47 Churchill, C. (1985). Plays:1, Bloomsbury Methuen, London. Dworkin, A. (1981). Our Blood: Prophecies and Discourses on Sexual Politics, Perigee Books, New York. Hall J. (1989) Interviewed with Caryl Chrurchill, in “Close Up” The Guardian, 12 Dec. 1972. File on Churchill, (Comp. L. Fitzsimmons), Methuin Drama Book, London. Solomon, A. (1981). “Witches, Ranters and the Middle Class: The Plays of Caryl Churchill”, Theatre 12. 2 (Spring): 49-55. Keyssar, H. (1983). “The Dreams of Caryl Churchill: The Politics of Possibility.” Massachusetts Review 24: 198-216. - - - (1984), Feminist Theatre, Palgrave, London. Komporaly, J (2006). Staging Motherhood: British Women Playwrights, 1956 to the Present. Plagrave Macmillan, New York. Mandle, J. D. (2016). “How Political is the Personal?: Identity Politics, Feminism and Social Change”, <https://userpages.umbc.edu/~korenman/wmst/identity_pol.html> March 5, 2016. Merrill, L.(1988). “Monsters and Heroines: Caryl Churchill’s Women”, Caryl Churchill: A Casebook, (Ed. P. R. Randall), Garland Publishing, New York, 71-89. Innes, C. (1996). Modern British Drama 1890-1990, Cambridge University Press, Cambridge. Roberts, P. (2008). About Churchill: The Playwright and the Work, Faber and Faber, London. Wandor M. (2000). “Women Playwrights and the Challenge of Feminism in the 1970s”, The Cambridge Companion to Modern British Women Playwrights, (Eds. E. Aston and J. Reinelt), Cambridge University Press, Cambridge 53-68. - - - (1987) Look Back in Gender: Sexuality and the Family in Post-war British Drama, Methuen, New York.