“Bir sabah beyaz bir adam olan Anders uyandığında koyu ve inkâr edilemez bir kahverengiye dönüştüğünü fark eder... Mohsin Hamid’in Son Beyaz Adam’ı (2022) böyle başlar. Metamorfozunun hemen ardından kabus dolu günler geçiren koyu kahverengi/beyaz bir adamın portresini çiziyor. Bu ani metamorfoz, Anders’i, genellikle toplumsal çalkantı ve trajik olayların eşlik ettiği yaygın benzer dönüşümlere tanık olduğu, kendi kendine empoze ettiği bir izolasyon dönemine iter. Roman, toplumsal ahlakın ve baskı altındaki yakın ilişkilerin kırılganlığını hızlı bir şekilde ortaya koyarken, özellikle 11 Eylül sonrası yabancı düşmanlığıyla yankılanan ırkçılık ve ayrımcılığın ebedi dönüşünü ön plana çıkarıyor. Bu makale, Hamid’in romanının 21. yüzyılın yabancı düşmanı yansımaları için güçlü bir metaforik benzetme işlevi gördüğünü ve mülteci krizi, Black Lives Matter ve COVID-19 salgını gibi çağdaş krizlerle paralellikler kurduğunu savunmaktadır. Franz Kafka’nın Metamorfoz’unu yankılayan Hamid, sorunsallaştırılmış ‘ötekiliği’ ve ‘beyazlığın’ ayrıcalıklı statüsünü sorguluyor. Nihayetinde bu analiz, Son Beyaz Adam’ın kutuplaştırıcı ulusal tanımlar, Küresel Kuzey’in üstünlüğü iddiası, salgınla ilgili komplo teorileri ve ısrarcı kültürel önyargılar arasında uzun süredir uykuda olan yabancı düşmanlığının yeniden ortaya çıkışını nasıl aydınlattığını keşfedecektir.
“One morning Anders, a white man, woke up to find he had turned a deep and undeniable brown …”. Thus starts Mohsin Hamid’s The Last White Man (2022). He portrays a dark brown/white man who is going through nightmarish days just after his metamorphosis. This sudden metamorphosis thrusts Anders into a period of self-imposed isolation, during which he witnesses widespread similar transformations, often accompanied by societal upheaval and tragic events. The novel swiftly exposes the fragility of societal morality and intimate relationships under duress, foregrounding an eternal return of racism and discrimination, particularly resonant with post-9/11 xenophobia. This paper argues that Hamid’s novel serves as a powerful metaphorical analogy for the xenophobic reflections of the 21st century, drawing parallels with contemporary crises such as the Refugee Crisis, Black Lives Matter, and the COVID-19 pandemic. By echoing Franz Kafka’s Metamorphosis, Hamid interrogates the problematized ‘Otherness’ and the privileged status of ‘whiteness.’ Ultimately, this analysis will explore how The Last White Man illuminates the resurfacing of long-dormant xenophobia amidst polarizing national definitions, the assertion of Global North superiority, pandemic-related conspiracy theories, and persistent cultural prejudices.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | British and Irish Language, Literature and Culture, Postcolonial Literature |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | October 16, 2025 |
Publication Date | October 18, 2025 |
Submission Date | July 1, 2025 |
Acceptance Date | August 30, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 71 |