Social expenditure as a Universal Basic Income Practices in Turkey

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 1, 129 - 149, 30.06.2019

Şehit Muksit Kaya

https://doi.org/10.30586/pek.516465

Cited By: 3

Öz

Social expenditures are expenditures made by the government to eliminate the negative impacts on individuals and to increase the level of social welfare. Universal Basic Income, as a social spending method, is guaranteed by the state to ensure that all individuals in the country earn a level of income that can meet their basic human needs. Universal Basic Income is an important issue due to its potential to prevent the effects of problems such as poverty and unemployment. Nowadays, the need for human labour with the developing technology reveals the need for Universal Basic Income application. In this study, Universal Basic Income will be explained, and the examples applied in the world will be examined. A possible application of Turkey is intended to assess the impact of public expenditure in social spending axis.

Anahtar Kelimeler

Universal Basic Income, Social Expenditures, Poverty

Türkiye’de Bir Sosyal Harcama Olarak Evrensel Temel Gelir Uygulaması

Öz

Sosyal harcamalar, bireyleri olumsuz yönde etkileyen durumları ortadan kaldırmak ve toplumsal refah seviyesini
yükseltmek amacıyla devlet tarafından yapılan harcamalardır. Bir sosyal harcama yöntemi olarak Evrensel Temel
Gelir (Universal Basic Income) ise, ülkedeki tüm bireylerin temel insanî ihtiyaçlarını karşılayabilecek düzeyde
gelir elde etmelerinin devlet tarafından garanti altına alınmasıdır. Evrensel Temel Gelir, yoksulluk ve işsizlik gibi
sorunların etkilerinin önüne geçme potansiyelinden dolayı önemli bir konudur. Günümüzde gelişen teknoloji ile
insan emeğine daha az ihtiyaç duyulması, Evrensel Temel Gelir uygulamasına olan ihtiyacı ortaya koymaktadır.
Çalışmada Evrensel Temel Gelir açıklanacak ve dünyada uygulanan örnekleri incelenecektir. Olası bi r Türkiye
uygulamasının kamu harcamalarına etkisini sosyal harcamalar ekseninde değerlendirmek amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Evrensel Temel Gelir, Sosyal Harcamalar, Yoksulluk

Kaynakça

• Arslan, A. (2002). Kamu Harcamalarında Verimlilik, Etkinlik ve Denetim. Maliye Dergisi, 140(2), 1-14.
• Avrupa Birliği'nde Asgari Gelir Programları Raporu. (2012). Sosyal Güvenlik Kurumunun Kapasitesinin Artırılması için Teknik Destek Projesi. AB-Türkiye Cumhuriyeti.
• Bedir, E. (2012). Yoksullukla Mücadelede Yeni Bir Tartışma Alanı: Vatandaşlık Geliri. Sosyal Güvenlik Dergisi, 1(1), 92-116.
• Bruce, A., Alstott, A., & Parij , P. V. (2003). Redesigning Distribution: Basic İncome and Stakeholder Grants Als Alternative Cornerstones for a More Egalitarian Capitalism. London Google Scholar.
• Bulut, C. (2013). Kamu Sektörü Ve Harcamalarının Ekonomik Etkileri. 11 20, 2018 tarihinde https://ssrn.com/abstract=2227225 adresinden alındı
• Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğü. (2018). Sosyal Yardımlar. 11 22, 2018 tarihinde http://www.bumko.gov.tr: http://www.bumko.gov.tr/TR,8110/sosyal-yardimlar.html adresinden alındı
• Da Costa, A. B. (2003). Minimum Guaranteed İncome and Basic İncome in Portugal. G. Standing (Dü.) içinde, Minimum İncome Schemes in Europe (s. 73-103). Switzerland: İnternatianal Labour Office.
• Davutoğlu, A. (2011). Sosyal Politika ve Alternatif Toplum Modeli Arayışları: Temel Gelir Önerisinin Ütopya Kavramı Çerçevesinde Okunması. Sosyal Haklar Uluslararası Sempozyumu (s. 205-221). Ankara: Petrol-İş Yayını.
• Erdoğdu, M. M., & Yenigün, E. (2008). Türkiye'de Sosyal Bütçe. (A. Buldam, Dü.) Tesev Yayınları.
• Guibentif, P., & Bouget, D. (1997). Minimum Income Policies in the European Union.
• Güler, B. A. (2006). Sosyal Devlet ve Yerelleşme. Memleket Siyaset Yönetim 2, 29-43.
• Gümüş, A. T. (2010). Sosyal Devlet Anlayışının Gelişimi ve Dönüşümü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Güneş, S., Çoşkun, S., & Ortakaya, F. (2011). Asgari Gelir Desteği ve Türkiye’de Uygulanabilirliği: Bir Model Denemesi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(3), 129-158.
• ILO. (2005). Newsletter. Ankara: İnternational Labour Office.
• İnternational Federation of Robotics. (2016). 11 20, 2018 tarihinde İnternational Federation of Robotics: https://ifr.org/ifr-press-releases/news/robot-density-rises-globally adresinden alındı
• Kirmanoğlu, H. (2017). Kamu Ekonomisi Analizi (6. Baskı b.). İstanbul: Beta Basım.
• Koca , M. (2015). Sosyal Dışlanma Sorunu ve Asgari Gelir Desteğinin Gerekliliği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(39), 501-510.
• Metin, B. (2012). Yoksullukla Mücadelede Asgari Gelir Güvencesi: Türkiye’de Sosyal Yardım ve Hizmet Sisteminde Mevcut Durum Asgari Gelir Güvencesi İhtiyacı. Sosyal Güvenlik Dergisi, 2(1), 117-151.
• OECD. (2016). Social Expenditure Database (SOCX). 11 21, 2018 tarihinde http://www.oecd.org: http://www.oecd.org/social/expenditure.htm adresinden alındı
• Öncel, T. (1982). Gelirin Yeniden Dağılım Politikası Aracı Olarak Negatif Gelir Vergisi. Maliye Araştırma Merkezi Konferansları 28 , (s. 1-14).
• Özaydın, M. M. (2014). Yoksullukla Mücadelede Sosyal Yardımlara Vatandaşlık Temelli Bir Alternatif: Temel Gelir. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 51(589), 93-108.
• Pehlivan, O. (2014). Kamu Maliyesi. Trabzon: Celepler Matbaacılık.
• Servantie, D. (2017). AB ve Dünyadaki Temel Gelir Tartışmaları. İktisadi Kalkınma Vakfı.
• T.C. Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. (2018). Kamu Kesimi Sosyal Harcama İstatistikleri. 11 20, 2018 tarihinde http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/10/Kamu-Kesimi-Sosyal-Harcama-%C4%B0statistikleri.pdf adresinden alındı
• Topateş, H. (2012). Çalışma ve Yurttaşlık İlişkisi Bağlamında Temel Gelir. Çalışma İlişkileri Dergisi, 3(2), 131-153.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2017). 11 22, 2018 tarihinde www.tuik.gov.tr: http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist# adresinden alındı
• Ulusoy, A. (2018). Maliye Politikası. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
• Unescap. (2018). Universal Basic İncome. (66). MPFD Policy Brief .