The Impact of Economic Growth on Carbon Emissions in The Context Of Green Economy: The Case of OECD Countries

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 4, 1248 - 1263, 23.12.2024

Fidan Abdulameer Hussein Albayati , Ali Konak

https://doi.org/10.30586/pek.1542517

Öz

Green growth is a term that describes economic growth that is environmentally sustainable and is based on the understanding that economic growth should be decoupled from resource use and negative environmental impacts. One of the most important negative consequences of the production process occurs on the environment. It is highly likely that increases in production volume will cause environmental pollution. In this context, it is extremely important to take measures to reduce the negative effects of production activities on the environment by developing new production methods. Therefore, it is possible to say that green growth is closely related to the concepts of green economy and low-carbon or sustainable development. Moreover, It is also possible to say that the main driving force of green growth is the transition to sustainable energy systems, where necessary precautions are taken carefully to prevent damage to nature. In this prepared study, the effect of economic growth on carbon emissions was analyzed by panel data analysis method, using annual data obtained from the World Bank database for the period 1997-2018 in 31 OECD countries (USA, Germany, Australia, Austria, Belgium, United Kingdom, Czech Republic, Denmark, Estonia, Finland, France, Ireland, Spain, Israel, Sweden, Switzerland, Italy, Iceland, Japan, Luxembourg, Canada, Hungary, Norway, Poland, Portugal , Slovakia, Slovenia, Chile, Turkey, New Zealand, Greece). As a result of the analysis, it was determined that a 1 unit increase in economic growth increased carbon emissions by 0.101 units, in other words, as economic growth increased in the 31 OECD countries included in the analysis, carbon emissions increased and the environment became more polluted.

Anahtar Kelimeler

Green Economy, Economic Growth, OECD Countries, Carbon Emission

Ekonomik Büyümenin Yeşil Ekonomi Bağlamında Karbon Emisyonu Üzerindeki Etkisi: OECD Ülkeleri Örneği

Öz

Yeşil büyüme, çevresel açıdan sürdürülebilir nitelikteki ekonomik büyümeyi tanımlayan bir terimdir ve ekonomik büyümenin, kaynak kullanımından ve olumsuz çevresel etkilerden ayrıştırılması gerektiği anlayışına dayanmaktadır. Üretim sürecinin en önemli olumsuz sonuçlarından biri çevre üzerinde ortaya çıkmaktadır. Üretim hacmindeki artışların çevre kirliliğine neden olması kuvvetle muhtemeldir. Bu bağlamda yeni üretim yöntemleri geliştirmek suretiyle üretim faaliyetlerinin çevre üzerindeki olumsuz etkilerini azaltacak tedbirlerin alınması son derece önemlidir. Bu nedenle yeşil büyümenin, yeşil ekonomi ve düşük karbonlu veya sürdürülebilir kalkınma kavramlarıyla yakından ilişkili olduğunu söylemek mümkündür. Ayrıca yeşil büyümenin ana itici gücünün, doğanın zarar görmemesi için gerekli tedbirlerin özenle alındığı sürdürülebilir enerji sistemlerine geçiş ile mümkün olabileceğini söylemek de mümkündür. Hazırlanmış olan bu çalışma ile 31 OECD ülkesinde (ABD, Almanya, Avustralya, Avusturya, Belçika, Birleşik Krallık, Çekya, Danimarka, Estonya, Finlandiya, Fransa, İrlanda, İspanya, İsrail, İsveç, İsviçre, İtalya, İzlanda, Japonya, Lüksemburg, Kanada, Macaristan, Norveç, Polonya, Portekiz, Slovakya, Slovenya, Şili, Türkiye, Yeni Zelanda, Yunanistan) 1997-2018 dönemine ait Dünya Bankası veri tabanından elde edilen yıllık veriler kullanılarak panel veri analiz yöntemiyle ekonomik büyümenin karbon emisyonu üzerine etkisi analiz edilmiştir. Yapılan analiz neticesinde ekonomik büyümedeki 1 birimlik artışın karbon emisyonunu 0.101 birim arttırdığı, bir diğer ifadeyle analize dahil edilen 31 OECD ülkesinde ekonomik büyüme arttıkça karbon emisyonunun artış gösterdiği ve çevrenin daha fazla kirlendiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yeşil Ekonomi, Ekonomik Büyüme, OECD Ülkeleri, Karbon Emisyonu

Kaynakça

• Akgüç, Z. ve Ar, L. (2020). Firma büyüklüğünün belirleyicileri: metal ana sanayi firmaları üzerine panel veri analizi. Uygulamalı Ekonomi, Finans ve Bankacılık Dergisi, 1(1): 1-22
• Ateş, S. A., & Ateş, M. (2015). Sosyo-ekolojik dönüşüm karşısında Türkiye: Bir alternatif olarak yeşil büyüme. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 69-94.
• Allen, C. & Clouth, S. (2012). A guidebook to the Green Economy: Issue 1: Green Economy, Green Growth, and Low-Carbon Development–history, definitions and a guide to recent publications. New York: United Nations - Department of Economic and Social Affairs UN-DESA, Division for Sustainable Development, pp.65. https://sdgs.un.org/sites/default/files/publications/GE%20Guidebook.pdf
• Allen, C. (2012). A Guidebook to the Green Economy. Issue 2: Exploring green economy principles. Division for Sustainable Development, United Nations, New York
• Baltagi, Badi H. (2011). Econometrics. Fifth Edition, Springer, New York.
• Başcı Nur, K. ve Almammadov, K. (2022). İnovasyon, Yüksek Teknoloji İhracatı ve Ekonomik Büyüme İlişkisi, İKSAD Publising House: Ankara
• Bauer, S. (2009). The Secretariat of the United Nations Environment Programme: Tangled Up in Blue. In Frank Biermann & B. Siebenhüner (Eds.), Managers of Global Change: The Influence of International Environmental Bureaucracies, Cambridge, MA: MIT Press, pp.169–201
• Benson, E., Bass, S., & Greenfield, O. (2014). Green Economy Barometer: Who is doing what where, and why?. IIED, London.
• Breuer, J.B., Mcnown, R. ve Wallace, M. (2002). Series-specific unit root tests with panel data. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, (5), 527-546.
• Breusch, T.S. ve Pagan, A.R. (1980), The Lagrange Multiplier Test and Its Applications to Model Spesification in Econometrics, The Review of Economic Studies, 47(1): 239-253.
• Breusch, T. S. ve Pagan, A. R. (1979) A simple test for heteroscedasticity and random coefficient variation. Econometrica, (47), 1287- 1294.
• Choi, S. D. (2015). The green growth movement in the Republic of Korea: option or necessity? (No. 1015699, The World Bank, pp.1-8.
• Cock, J. (2013). The ‘Green Economy’: A Sustainable Development Path Or A ‘Wolf in Sheep’s Clothing?, Plenary paper to be presented at the Conference on ‘Land
• Corson, C., MacDonald, K., & Neimark, B. (2013). Grabbing “green”: Markets, environmental governance, and the materialization of natural capital. Hum. Geogr., 6, pp.1–15.
• Chaturvedi, S., & Doyle, T. (2015). Climate Terror: A Critical Geopolitics of Climate Change. Basingstoke, England: Palgrave Macmillan.
• Çınar, S. (2015). OECD Ülkelerinde Kişi Başı GSYİH Durağan Mı? Panel Veri Analizi. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(2), 591-601.
• Death, C. (2014). The green economy in South Africa: Global discourses and local politics. Politikon, 41(1), pp.1-22.
• Döring, Ralf (2004) : Wie stark ist schwache, wie schwach starke Nachhaltigkeit?, Wirtschaftswissenschaftliche Diskussionspapiere, No. 08/2004, Universität Greifswald, Rechts- und Staatswissenschaftliche Fakultät, Greifswald
• Driscoll, J. C. ve Kraay, A. C, (1998). Consistent covariance matrix estimation with spatially dependent panel data. Review of Economics and Statistics, 80(4): 549-560.
• Dryzek, J. S. (2013). The politics of the earth: Environmental discourses. Oxford university press, Fourth Edition
• Dücan, E. ve Akal, M. (2017). Komşu ülkelerle yapılan dış ticaretin dyy girişleri üzerine etkisi: gelişmekte olan ülkeler için panel veri analiz. Uluslararası Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 3(1): 63-80.
• Diyar, S., Akparova, A., Toktabayev, A. and Tyutunnikova, M. (2014). Green Economy – Innovation Based Development of Kazakhstan. Procedia - Social and Behavioral Sciences, (140), 695–699.
• Fedrigo-Fazio, D. & Patrick, B. (2012). Green Economy Briefing Paper. Division of Communications and Public Information, United Nations Environment Programme (UNEP), Nairobi.
• Granger, C. ve Newbold, P. (1974). Spurious regressions ın economics. Journal of Econometrics, 2(2): 111-120.
• Greene, W. H. (2003) ‘‘Econometric Analysis’’, 5th Edition, Prentice Hall, London.
• Green Growth Best Practice-GGBP,(2014). Green Growth in Practice: Lessons from Country Experiences. Full Report. Global Green Growth Institute, Jung-gu Seoul, Republic of Korea.
• Hadri, K. (2000). Testing for stationarity in heterogenous panel data. Econometrics Journal, 3(2), 148–161.
• Im, K. S., Pesaran, M.H. ve Shin, Y. (2003). Testing for unit roots in heterogeneous panels. Journal of Econometrics, 115:53-74.
• Kalkınma Bakanlığı (2012). Turkiye Surdurulebilir Kalkınma Raporu: Geleceği Sahiplenmek, Sürdürülebilir Kalkınma En İyi Uygulama Örnekleri. T. C. Kalkınma Bakanlığı Yayınları, Ankara.
• Kim, S. Y., & Thurbon, E. (2015). Developmental environmentalism: Explaining South Korea’s ambitious pursuit of green growth. Politics & Society, 43(2), pp.213-240.
• Koçbulut, Ö. ve Altıntaş, H. (2016). İkiz açıklar ve Feldstein-Horioka hipotezi: Oecd ülkeleri üzerine yatay kesit bağımlılığı altında yapısal kırılmalı panel eşbütünleşme analizi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 48: 145-174.
• Krüger, T. (2014). Das Hegemonieprojekt der ökologischen Modernisierung und antagonistische Artikulationen in der internationalen Klimapolitik. In B. Martin, B.
• Levin, A., Lin, C. ve Chu, C.J. (2002). Unit root tests in panel data: asymptotic and finite-sample properties. Journal of Econometrics, 108: 1-24.
• Lucie, A. (2012, 26-28 September). The Impact of Foreign Direct Investment (FDI) on the Future Sustainable Development of Ethiopia. Paper presented at 52nd Annual Conference, Stuttgart, Germany.
• Mankiw, N. G. (2003). Macroeconomics, New York, Worth Publishers.
• Menamo, M.D. (2014). Impact of Foreign Direct Investment on Economic growth of Ethiopia: A Time Series Empirical Analysis, 1974-2011. Unpublished Master’s Thesis, University of Oslo, Sweden.
• Menyah, K., Nazlıoglu, Ş. ve Wolde-Rufael, Y. (2014). Financial development, trade openness and economic growth in African countries: New insights from a panel causality approach. Economic Modelling, 37:386-394
• Loiseau, E., Saikku, L., Antikainen, R., Droste, N., Hansjürgens, B., Pitkänen, Leskinen, P., Kuikman, P. and Thomsen, M. (2016). Green economy and related concepts: An overview. Journal of Cleaner Production, 139, 361–371.
• MacDonald, K. (2013). Grabbing “Green”: Cynical Reason, Instrumental Ethics and the Production of “The Green Economy”. Human Geography, (6), 46–63.
• Mazzucato, M. (2014). The Entrepreneurial State: Debunking Public vs. Private Sector Myths. London: Anthem Press.
• Taylor, M. P. ve Sarno, L. (1998).The behavior of real exchange rates during the postBretton Woods period. Journal of International Economics, (46), 281-312.
• Arvanitidis, P., Petrakos, G. and Pavleas, S., (2007). Determinants of economic growth: the experts’ view. University of Thessaly Discussion Paper Series, 13(10), 245-276.
• OECD (2011). Towards Green Growth: Monitoring Progress: OECD Indicators. OECD.
• Oketch, M.O. (2006). Determinants of human capital formation and economic growth of African countries. Economics of Education Review, 25(5), 554-564.
• Pesaran, M. H. (2004). General diagnostic tests for cross section dependence in panels. IZA Discussion Paper No:1240, Institute of the Study of Labor, August 2004, Bonn, Germany.
• Pesaran, M.H. (2007). A Simple Panel Unit Root Test in the Presence of Cross-Section Dependence. Journal of Applied Econometrics, (22) 265-312.
• Pesaran, M. H. ve Yamagata, T. (2008). Testing slope homogeneity in large panels. Journal of Econometrics, 142(1), 50-93.
• Pesaran, M. H., Ullah, A. ve Yamagata, T. (2008). A bias-adjusted LM test of error cross section independence. Econometrics Journal, 11(1), 105-127.
• Reyhan, A. (2014). Sürdürülebilir Üretim-Tüketim Politikaları Çerçevesinde. Yeşil Ekonomi Üzerine Bir Değerlendirme, Memleket Siyaset Yönetim Dergisi (MSY), 9(22), 327-347.
• Rockström, J., Falkenmark, M., Karlberg, L., Hoff, H., Rost, S., & Gerten, D. (2009). Future water availability for global food production: The potential of green water for increasing resilience to global change. Water resources research, 45(7), pp.1-16.
• T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (Ağustos 2012), Türkiye’nin İklim Değişikliği Uyum Stratejisi ve Eylem Planı, (2. Baskı), Ankara.
• Tatoğlu, F. Yerdelen (2013). Panel veri ekonometrisi. 2.Baskı, İstanbul: Beta Yayınevi.
• UNDP. (2011). Human Development Report 2011, Sustainability and Equity: A Better Future for All.
• UNEP. (2011a). Towards a Green Economy: Pathways to Sustainable Development and Poverty Eradication - A Synthesis for Policy Makers. Nairobi, Kenya:
• UNEP. (2013). China’s Green Long March: A Study of Renewable Energy, Environmental Industry and Cement Sectors. Nairobi: UNEP.
• UNEP. (2014). Korea's pathway to a green economy. UN Environmental Program. http://www.unep.org/greeneconomy/AdvisoryServices/Korea/ tabid/56272/Default.aspx
• Westerlund, J., Hosseinkouchack, M. ve Solberger, M. (2016). The Local Power of the CADF and CIPS Panel Unit Root Tests. Econometric Reviews, 35(5), 845–870.
• Yalçın, A. Z. (2017). Yeşil Büyüme Çevre Kirliliği ve Eşitsizliklere Karşı Yeni Bir Büyüme Paradigması. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Yamak, R. ve Köseoğlu, M. (2006). Uygulamalı İstatistik ve Ekonometri (3. Baskı), Trabzon: Celepler Matbaacılık
• Yeldan, E., & Voyvoda, E. (2015). Türkiye İçin Düşük Karbonlu Kalkınma Yolları ve Öncelikleri. WWF-Türkiye ve İstanbul Politikalar Merkezi.
• Yolal, M. ve Anavatan, A. (2017). Ülkelerarası büyüme farklılıklarını açıklanmasında kurumların önemi: panel veri analizi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 54(632), 39-53.