Ok ve yay, tarih öncesi devirlerden
beri savaş aleti olarak kullanılmış ve birçok toplum tarafından gücün sembolü
olarak görülmüştür. Okçuluk en gelişmiş haline Orta Asya bozkır kavimleri ile
ulaşmıştır. Hiç şüphesiz bu durumun oluşmasında Türklerin karakteristik
özellikleri etkili olmuştur. Nitekim siyasi ve askeri başarılar da bu durumun
en açık göstergesidir. Tarih boyunca birçok okçuluk risalesi yazılmıştır. Yazılmış
olan bu risalelerde genel olarak ok atıcılığı, okçuluğun adabı, ok çeşitleri,
yay tutuş şekilleri, menzillerin tarifi, kemankeşler ve kemankeşlerin rekor
denemeleri yer almaktadır. İncelemeye tabii tutulan eserde bu özellikler açıkça
ortaya konulmaya çalışılacaktır. Okçuluk sanatını ele alan Vahid Paşa’ya ait
Minhâcü’r-Rumât isimli eserinin ve bu esere ait bâbların tanıtımı yapılacaktır.
Eser içerisinde yer alan yedi bâb, ayrıntılı bir şekilde incelenecektir. Esere ait nüshalar, yazarın hayatı ve
eserleri ile ilgili bilgiler çalışmamızın diğer konu başlıklarını
oluşturacaktır. Mustafa Kâni bin Mehmed, Matrakçı Nasûh, Gelibolulu Mustafa Âlî
ve Mehmed Emin Vahîd Paşa önemli okçuluk risalesi yazarlarındandır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 28, 2019 |
Submission Date | January 12, 2019 |
Acceptance Date | April 29, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 5 Issue: 2 |
This website was licenced under Creative Commons 4.0 International Licence.