The main purpose of this study was to examine the effects of anger regulation on emotion regulation strategies applied through writing tasks. In this respect, a scenario that would trigger the anger was created. Levels of anger regulation were then evaluated by examining the effects of expression, problem-solving, and distraction strategies applied through writing tasks. The change in anger regulation was evaluated in terms of positive affect, negative affect, valence, and arousal values of emotion. In addition, the levels of effectiveness of these emotion regulation strategies were compared with each other. The sample of the study consisted of 152 female university students (for age; M =19.71, SD = 1.38). The Positive and Negative Affect Scale, Emotion and Arousal Assessment, and Emotional Valence Assessment Form were used as data collection tools. It was found that all three emotion regulation strategies had significant effects on negative affect and arousal. The most effective strategy for negative affect was distraction (M =14.44, SD = 4.83), while the least effective was expression (M =27.38, SD = 8.01). Finally, the most effective strategies for arousal were distraction and expression with problem-solving, and there was no significant difference between the effectiveness of these two strategies (M =3.40, SD = 0.80; M =3.54, SD = 1.09, respectively), while the least effective strategy was expression (M =4.11, SD = 1.07).
Bu çalışmanın temel amacı yazı yazma aracılığıyla kullanılan duygu düzenleme stratejilerinin öfke duygusunu düzenleme üzerindeki etkisinin incelenmesidir. Bu doğrultuda öncelikle, deney aşamasında kullanılmak üzere öfke duygusunu tetikleyecek bir senaryo içeriği oluşturulmuştur. Ardından, yazı yazma aracılığıyla uygulanan ifade etme, ifade etmeyle beraber problem çözme ve dikkat dağıtma stratejilerinin pozitif duygulanım, negatif duygulanım ve duygunun şiddeti ve hoşnutluk derecesi üzerindeki etkisi incelenerek öfke duygusunun düzenlenmesi değerlendirilmiştir. Ek olarak duygu düzenleme stratejilerinin etkililiği birbiriyle karşılaştırılmıştır. Araştırmanın örneklemini üniversite öğrencisi olan 152 kadın katılımcı (yaş için X̅ =19.71, SS =1.38) oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak Pozitif ve Negatif Duygulanım Ölçeği, Duygusal Değerlik Formu ve Duygusal Uyarılma Formu kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre her üç duygu düzenleme stratejisinin de negatif duygulanım ve duygunun şiddeti üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu görülmüştür. Negatif duygulanım için en etkili strateji dikkat dağıtma (X̅ =14.44, SS = 4.83) iken en az etkili olan strateji ifade etme olarak bulunmuştur (X̅ =27.38, SS = 8.01). Son olarak, duygunun şiddeti için en etkili stratejiler dikkat dağıtma ve ifade etmeyle beraber problem çözme iken (sırasıyla; X̅ =3.40, SS = 0.80; X̅ =3.54, SS = 1.09) en az etkili olan stratejinin ise ifade etme stratejisi (X̅ =4.11, SS = 1.07) olduğu görülmüştür.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Clinical Psychology, Psychotherapy Practise and Research |
Journal Section | Research |
Authors | |
Early Pub Date | October 12, 2023 |
Publication Date | December 29, 2023 |
Acceptance Date | October 12, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 15 Issue: Supplement 1 |
Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar - Current Approaches in Psychiatry is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License. |