Bu inceleme, ebeveyn kaybının çocuklar üzerindeki derin psikososyal etkilerini ele almakta ve yas sürecinde karşılaşılan duygusal, bilişsel ve sosyal zorluklara odaklanmaktadır. Ebeveyn kaybı, depresyon, kaygı, akademik performans düşüşü, sosyal izolasyon ve bilişsel işlev bozuklukları gibi çeşitli tepkileri tetikleyen travmatik bir olaydır. Çalışma, çocukların yas sürecini sağlıklı bir şekilde işlemeleri için yapılandırılmış destek mekanizmalarının kritik rolünü vurgulamaktadır. Açık iletişim, profesyonel destek, akran ağları ve aile dayanışması, kaybın olumsuz etkilerini hafifletmek için gereklidir. Açık uçlu sorular, yansıtıcı dinleme ve yaşa uygun müdahaleler gibi terapötik yaklaşımlar (oyun terapisi, bilişsel-davranışçı terapi, aile temelli müdahaleler, okul temelli programlar ve yas kampları), çocukların duygularını ifade etmelerine ve dayanıklılık geliştirmelerine yardımcı olmaktadır. Bu müdahaleler, çocukların bilişsel ve duygusal olgunluklarına uygun şekilde yas işlemelerini sağlar. İnceleme, destek sistemlerinin güçlendirilmesi gerektiğini vurgularken, ebeveynlerin, öğretmenlerin ve ruh sağlığı uzmanlarının yas sürecindeki çocukları destekleme konusunda daha fazla bilgilendirilmesi gerektiğini belirtmektedir. Kültürel faktörler yas tepkilerini önemli ölçüde etkiler ve bu dinamiklerin daha fazla araştırılması, daha etkili ve kişiselleştirilmiş müdahaleler geliştirilmesi için gereklidir. Sonuç olarak, ebeveyn kaybının uzun vadeli olumsuz etkilerini en aza indirmek için bütüncül ve bireyselleştirilmiş destek şarttır. Duygusal ifadeyi teşvik ederek, sosyal desteği güçlendirerek ve psikolojik dayanıklılığı artırarak, bu müdahaleler çocukların yaslarını yönetmelerine ve uzun vadeli duygusal iyilik haline ulaşmalarına yardımcı olabilir.
This review examines the profound psychosocial impacts of parental loss on children, focusing on the emotional, cognitive, and social challenges encountered during the grieving process. Parental loss is a traumatic event that triggers a range of responses, including depression, anxiety, academic decline, social isolation, and cognitive impairments. The study highlights the critical role of structured support mechanisms in facilitating healthy grief processing. Open communication, professional support, peer networks, and family solidarity are essential for mitigating the adverse effects of loss. Therapeutic approaches, such as open-ended questions, reflective listening, and age-appropriate interventions like play therapy, cognitive-behavioral therapy (CBT), family-based interventions, school-based programs, and grief camps, are effective in helping children express emotions and build resilience. These interventions address developmental differences, enabling children to process grief in a manner suited to their cognitive and emotional maturity. The review underscores the need for enhanced support systems, emphasizing the importance of educating parents, teachers, and mental health professionals about supporting grieving children. Cultural factors significantly influence grief responses, and further research into these dynamics is necessary to develop more effective, tailored interventions. In conclusion, comprehensive and individualized support is crucial to minimize the long-term negative impacts of parental loss. By fostering emotional expression, strengthening social support, and promoting psychological resilience, these interventions can help children navigate their grief and achieve long-term emotional well-being.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Cognitive Development, Emotional Development, Social Development, Counselling Psychology |
Journal Section | Review |
Authors | |
Publication Date | October 9, 2025 |
Submission Date | November 7, 2024 |
Acceptance Date | April 17, 2025 |
Published in Issue | Year 2026 Volume: 18 Issue: 1 |
![]() Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar - Current Approaches in Psychiatry is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License. |