Türk hukukunda boşanmanın sadece mahkeme kararıyla gerçekleşmesine karşılık, karşılaştırmalı hukukta, noter önünde, idari bir işlemle ya da sadece tarafların karşılıklı iradeleriyle gerçekleşen mahkeme dışı boşanma örneklerine rastlanmaktadır. Günümüzde mahkeme dışı boşanmaların yaygınlaşması, bu tür boşanmaların hukuki niteliğinin tespitini önemli kılmıştır. Boşanmanın hangi makam önünde gerçekleşeceği ya da boşanma için herhangi bir makamın katılımının gerekli olup olmadığı meselesinin boşanmanın şekline ilişkin bir konu olarak vasıflandırılması halinde, böyle bir boşanmanın Türkiye’de gerçekleşmesinin mümkün olup olmadığı ve yabancı ülkede mahkeme dışı gerçekleşen bir boşanmanın etkilerinin Türk hukukunda tanınıp tanınmayacağı soruları gündeme gelmektedir. Bu makalede, söz konusu sorular, mahkeme dışı boşanmaların hukuki niteliğinin vasıflandırılması sonrasında, sırasıyla ele alınacaktır.
Yazarlar bu çalışma için finansal destek almadığını beyan etmiştir.
Under Turkish law, divorce is only possible by way of court judgment. Under comparative law, non-judicial divorce is granted before notary publics, by way of administrative acts, or even by mutual consent of the parties. Considering the proliferation of acts of non-judicial divorce, it has become important to determine the legal nature of such acts. In Turkish law, questions concerning the authority and validity of divorce (i.e., whether a foreign, non-judicial divorce can be legally recognized, or whether a granting authority need be present) must be considered. This article, after characterizing the legal nature of non-judicial divorce, will respectively address these questions.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2020 |
Submission Date | November 2, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 40 Issue: 2 |