Amaç: Çocuk acil ünitemize düşme nedeniyle başvuran travma olgularının kaza mekanizmasını ve kaza ilişkili ortaya çıkan sakatlıklarını değerlendirmeyi amaçladık.
Materyal-Metod: Çalışma 01.06.2009 – 01.02.2010 tarihleri arasında Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil Servis’ in de prospektif olarak düşmeye bağlı travma nedeniyle başvuran hastaların tanı, tedavi ve takipleri değerlendirilerek yapılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya, 126 (%60)’sı erkek 210 olgu dahil edildi. Yaş ortalaması 44,5±45,01 (minumum:1 ay; maksimum:17 yıl) aydı. Yüz elli yedi hasta (%75), beş yaşın altında idi. 149 (%73,4)’unun ev içinde düştüğü, ev içinde düşen olguların 91 (%44,2)’inin 90 cm altı; 16 (%7,6)’sının 90 cm üzeri yükseklikten düştüğü görüldü. En çok zedelenen vücut bölgesi değerlendirildiğinde, 142 (%72,4) olgunun baş-boyun bölgesinden yaralandığı görüldü. Bu olgularında 76 (%38,8)’sın da yumuşak doku travması, 36 (%18,4)’sında laserasyon-kesi mevcuttu. 141 (%67,1) olguya direkt grafi, 53 (%25.2) hastaya kraniyal bilgisayarlı tomografi (BT) çekildiği görüldü. Yetmiş beş hasta (%40.1) mevcut klinik durumu nedeniyle acil gözlem ünitesine izleme alınmıştı. Bu olguların 54 (%72)’ü kafa travması olan olgulardı. Olguların 30 (%16)’una baş ve yüz bölgesindeki kesi-laserayon nedeniyle sütür atılmıştı. Değerlendirilen tüm hastalar herhangi bir mortalite ve morbidite olmadan muayene, tedavi ve/veya gözlem ardından taburcu edildi.
Sonuç: Düşme ilişkili travmalar sıklıkla ev içinde meydana gelmektedir. Ve en sık baş boyun bölgesi yaralanmaları görülmektedir. Özellikle okul öncesi dönmede yaşam ve oyun alanları evler olan çocukların sağlıklı şartlarda büyüyebilmesi ve düşme ilişkili travmalar nedeniyle acil servis başvurularının önlenmesinde ailelere çok iş düşmektedir. Güvenli ev ortamının nasıl oluşturulacağı ve alınacak önlemler hekimler tarafından ailelere anlatılmalıdır.
-
-
Objective: We aimed to evaluate the accident mechanism and related disabilities and trauma cases who presented due to falls in the pediatric emergency service.
Material-Method: The study was conducted with a prospective method between 01.06.2009 - 01.02.2010 in Gazi University Medical Faculty Pediatric Emergency Service.
Results: A total of 210 cases, 126 (60%) of whom were men, were included in the study. The average age was 44.5 ± 45.01 (minimum: 1 month; maximum: 17 years) months. One hundred and fifty-seven patients (75%) were under the age of five. 149 (73.4%) of them fell inside the house; 90 cm below 91 (44.2%) of the cases falling inside the house; It was observed that 16 (7.6%) fell from a height above 90 cm. When the most injured body area was evaluated, it was seen that 142 (72.4%) patients had head-neck injuries. Of these cases, 76 (38.8%) had soft tissue trauma, 36 (18.4%) had laceration-incision. It was observed that direct radiography was performed in 141 (67.1%) patients, and cranial computed tomography (CT) was performed in 53 (25.2%) patients. Seventy-five patients (40.1%) were followed up in the emergency observation unit due to their current clinical condition. 54 (72%) of these cases were cases with head trauma. Sutures were performed in 30 (16%) of the cases due to the incision-laceration on the head and face. All evaluated patients were discharged after examination, treatment and / or observation without any mortality or morbidity.
Conclusion: Traumas caused by falls often occur at home. And the most common injuries are seen in the head and neck region. Families have many duties in preventing emergency room admissions due to fall-related traumas and children, whose living and playgrounds are houses, especially in the preschool period. Physicians should explain to families how to create a safe home environment and the measures to be taken.
-
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Articles |
Authors | |
Project Number | - |
Publication Date | April 30, 2021 |
Acceptance Date | February 9, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 9 Issue: 1 |