Öz
İlk insanın yaratılıp yeryüzünde
yaşamaya başlamasıyla birlikte Allah’ın peygamber gönderme süreci de
başlamıştır. Gönderilen peygamberlerin en önemli özelliği; insan olmalarıdır. Yüce
Allah mesajını açık bir şekilde insanlara ulaştırmak için bu yöntemi tercih
etmiştir. Nübüvvet halkasının sonuncusu Hz. Peygamber de kendi halkı
içerisinden seçilip gönderilmiştir. Yüce Allah Kur’ân’da bu gerçeği: ‘‘Ben
de sizin gibi bir beşerim’’ şeklinde tanımlayarak peygamberin türünün ne
olduğunu belirtmiştir. Vahiyden beslenen Hz. Peygamber de: ‘‘Bana Allah’ın kulu ve Rasûlü deyiniz’’
ifadesiyle kendisini tanımlayarak bu hakikatin Müslümanların zihinlerinde canlı
tutulmasını sağlamıştır. Bu makale Kur’ân’ı merkeze alarak objektif veriler
çerçevesinde Hz. Peygamber’in insanî özellikler taşıdığını açıklamaya
yöneliktir. Yapılan araştırma onun ‘melek-peygamber’ değil, ‘beşer-peygamber’
olduğu gerçeğini herkesin anlayacağı tarzda ortaya koymaktadır.
Kaynakça
- Ahmed b. Hanbel, Müsnedü Ahmed b. Hanbel, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Arslan, İhsan, Hz. Peygamber ve Sahâbe Örnekliğinde İslâm’da Eleştiri Kültürü, Okur Akademi Yayınları, İstanbul 2016.
- Azimli, Mehmet Siyeri Farklı Okumak, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2010.
- Bağcı, H. Musa, Beşer Olarak Hz. Peygamber, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2010.
- Balcı, İsrafil Balcı, Peygamberlik Öncesi Hz. Muhammed, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2014.
- Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmail, Saîhu’l-Buhârî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah Abdurrahman, Sünenü’d-Dârimî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Ebû Dâvud, Süleyman b. Eş’as, Sünenü Ebî Dâvud, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Erul, Bünyamin, Sahabe’nin Sünnet Anlayışı, Ankara 1997.
- Fethi Yeken, Davet Yolunda Hazırlık, trc. Ziya Eryılmaz, İstanbul 1992.
- Güner, Osman, Sünnet’ten Topluma, Ankara 2006.
- Heysemi, Nureddin Ebu’l-Hasan Ali, Mecmâu’z-Zevâid ve Menbâu’l-Fevâid, Beyrut 1967.
- İbn Hişâm, Ebu Muhammed Abdülmelik, es-Sîratü’n-Nebeviyye, Dâru İbn Kesîr, Basım yeri ve tarihi yok.
- İbn Kesîr, Ebû’l-Fidâ, el-Bidâye ve’n-Nihâye, Kahire 1994.
- Kadı Iyâz, Ebu’l Fadl Iyâz b. Mûsâ b. Iyâz, eş-Şifâ bi Ta’rîfi Hukûki’l-Mustafâ, Beyrut ts.
- Mâlik b. Enes, Muvatta, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Müslim b. Haccâc, Sahîhu Müslim, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Okumuş, Namık Kemal, Algı Ya da Gerçek, Hz. Peygamber’i Anmak veya Anlamak Üzerine, Araştırma Yayınları, Ankara 2016.
- Tirmizî, Ebû Isa Muhammed b. Isa, Sünenü Tirmizî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Vâkıdî, Muhammed b. Ömer, Kitâbü’l-Meğâzî, Âlemü’l-Kütüp, Beyrut 1984.
- Yılmaz, Muhammed, Peygamber Efendimizin 1001 Özelliği, Erkam Yayınları, İstanbul 2013.
Öz
With the creation of the first human on the earth
the process of God’s sending prophets began. The most important feature of the
prophets sent is that they are humans. God preferred this method in order to
reach His message to the humans explicitly. The last member of the prophethood
circle the Prophet was chosen and sent among his own society. God states the
species of the prophet by defining him in the Koran with this line : “ I am
also a human like you”. By defining himself with the statement: “Call me God’s
slave and prophet” the Prophet who is supplied with the revelation made this
reality stay in the Muslims’ minds alive. This paper intends to explain that
the Prophet carries human traits within the frame of objective data by
centralizing Koran. The reaserch made manifests that he is not a
“angel-prophet” but a “human-prophet” in a way that everyone will grasp.
Kaynakça
- Ahmed b. Hanbel, Müsnedü Ahmed b. Hanbel, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Arslan, İhsan, Hz. Peygamber ve Sahâbe Örnekliğinde İslâm’da Eleştiri Kültürü, Okur Akademi Yayınları, İstanbul 2016.
- Azimli, Mehmet Siyeri Farklı Okumak, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2010.
- Bağcı, H. Musa, Beşer Olarak Hz. Peygamber, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2010.
- Balcı, İsrafil Balcı, Peygamberlik Öncesi Hz. Muhammed, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2014.
- Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmail, Saîhu’l-Buhârî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah Abdurrahman, Sünenü’d-Dârimî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Ebû Dâvud, Süleyman b. Eş’as, Sünenü Ebî Dâvud, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Erul, Bünyamin, Sahabe’nin Sünnet Anlayışı, Ankara 1997.
- Fethi Yeken, Davet Yolunda Hazırlık, trc. Ziya Eryılmaz, İstanbul 1992.
- Güner, Osman, Sünnet’ten Topluma, Ankara 2006.
- Heysemi, Nureddin Ebu’l-Hasan Ali, Mecmâu’z-Zevâid ve Menbâu’l-Fevâid, Beyrut 1967.
- İbn Hişâm, Ebu Muhammed Abdülmelik, es-Sîratü’n-Nebeviyye, Dâru İbn Kesîr, Basım yeri ve tarihi yok.
- İbn Kesîr, Ebû’l-Fidâ, el-Bidâye ve’n-Nihâye, Kahire 1994.
- Kadı Iyâz, Ebu’l Fadl Iyâz b. Mûsâ b. Iyâz, eş-Şifâ bi Ta’rîfi Hukûki’l-Mustafâ, Beyrut ts.
- Mâlik b. Enes, Muvatta, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Müslim b. Haccâc, Sahîhu Müslim, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Okumuş, Namık Kemal, Algı Ya da Gerçek, Hz. Peygamber’i Anmak veya Anlamak Üzerine, Araştırma Yayınları, Ankara 2016.
- Tirmizî, Ebû Isa Muhammed b. Isa, Sünenü Tirmizî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Vâkıdî, Muhammed b. Ömer, Kitâbü’l-Meğâzî, Âlemü’l-Kütüp, Beyrut 1984.
- Yılmaz, Muhammed, Peygamber Efendimizin 1001 Özelliği, Erkam Yayınları, İstanbul 2013.
Öz
كانت قد بدأت وتيرة إرسال الرسول مع خلق الإنسان الأول و عيشه في الأرض. أهم ميزات الرسل أنــهم إنسان. كان الله قد فضّل على هذا المنهج لإرسال رسالته واضحاً إلى الناس. وأخر سلسلة النبوة سيدنا محمد (ص) هو المختار و مرسَلٌ بين قومه أيضا. قد بين الله هذه الحقيقة في القرآن وهو يُفيد موقع النبي؛ "قل إنما أنا بشر مثلكم". و كان قد ذكّر النبيُّ الذي مصدره هو القرآن المسلمين وهو يُهرّف نفسَه ؛ "فقولوا عبد الله و رسوله" . في إطار المعلومات الموضوعية والقرآنية هذه المقالة موجّهة إلى التبيين الذي أنّ النبي (ص) قد احتاز ميزات إنسانية. هدفُ تحقيقنا إخراج الحقيقة بشكل يعرفها كلُ الناس أنّ سيدنا محمد (ص) ليس النبي المــَلـك بل هو النبي البشر.
Kaynakça
- Ahmed b. Hanbel, Müsnedü Ahmed b. Hanbel, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Arslan, İhsan, Hz. Peygamber ve Sahâbe Örnekliğinde İslâm’da Eleştiri Kültürü, Okur Akademi Yayınları, İstanbul 2016.
- Azimli, Mehmet Siyeri Farklı Okumak, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2010.
- Bağcı, H. Musa, Beşer Olarak Hz. Peygamber, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2010.
- Balcı, İsrafil Balcı, Peygamberlik Öncesi Hz. Muhammed, Ankara Okulu Yayınları, Ankara 2014.
- Buhârî, Ebû Abdullah Muhammed b. İsmail, Saîhu’l-Buhârî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah Abdurrahman, Sünenü’d-Dârimî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Ebû Dâvud, Süleyman b. Eş’as, Sünenü Ebî Dâvud, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Erul, Bünyamin, Sahabe’nin Sünnet Anlayışı, Ankara 1997.
- Fethi Yeken, Davet Yolunda Hazırlık, trc. Ziya Eryılmaz, İstanbul 1992.
- Güner, Osman, Sünnet’ten Topluma, Ankara 2006.
- Heysemi, Nureddin Ebu’l-Hasan Ali, Mecmâu’z-Zevâid ve Menbâu’l-Fevâid, Beyrut 1967.
- İbn Hişâm, Ebu Muhammed Abdülmelik, es-Sîratü’n-Nebeviyye, Dâru İbn Kesîr, Basım yeri ve tarihi yok.
- İbn Kesîr, Ebû’l-Fidâ, el-Bidâye ve’n-Nihâye, Kahire 1994.
- Kadı Iyâz, Ebu’l Fadl Iyâz b. Mûsâ b. Iyâz, eş-Şifâ bi Ta’rîfi Hukûki’l-Mustafâ, Beyrut ts.
- Mâlik b. Enes, Muvatta, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Müslim b. Haccâc, Sahîhu Müslim, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Okumuş, Namık Kemal, Algı Ya da Gerçek, Hz. Peygamber’i Anmak veya Anlamak Üzerine, Araştırma Yayınları, Ankara 2016.
- Tirmizî, Ebû Isa Muhammed b. Isa, Sünenü Tirmizî, Çağrı Yayınları, İstanbul 1992.
- Vâkıdî, Muhammed b. Ömer, Kitâbü’l-Meğâzî, Âlemü’l-Kütüp, Beyrut 1984.
- Yılmaz, Muhammed, Peygamber Efendimizin 1001 Özelliği, Erkam Yayınları, İstanbul 2013.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
| Gönderilme Tarihi | 6 Nisan 2017 |
| Kabul Tarihi | 15 Haziran 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 6 Sayı: 11 |