Kur’ân’ı doğru bir şekilde anlamanın ilk
basamağı, içerdiği kelimelerin kullanıldıkları âyetlerdeki anlamlarını
bilmektir. Bu sebeple, herhangi bir âyetle ilgili bir soru sorulduğunda Hz.
Peygamber ve Kur’ân hakkında bilgi sahibi olan sahâbesi, öncelikle kelimelerin
âyetlerdeki anlamlarını açıklamışlardır. Sahâbe neslinden sonra gelen Müslüman
âlimler de bu yöntemi sürdürmüşler ve Kur’ân kelimelerini dilbilimsel yönlerle
ele alan önemli çalışmalar gerçekleştirmişlerdir. Kur’ân’a dilbilimsel
yöntemlerle yaklaşan bu çalışmaların en önde gelenlerinden biri de şüphesiz
Râgıb İsfahânî (ö. 412/1022)’nin Müfredât adlı eseridir. Râgıb, Müfredât
adlı eserinde Kur’ân kelimelerinin tamamına yakınını alfabetik bir sıralamayla
ele almıştır. O, bu eserinde kendisinden önce Kur’ân kelimelerine yönelik
yapılan dilbilimsel açıklamaları çok iyi harmanlamış ve kendisi de bu izahlara
birçok katkıda bulunmuştur. Râgıb’ın bu eseri genelde garîbü’l-Kur’ân türü
bir eser kabul edilmiştir. Ancak Müfredât’a daha yakından bakanlar, bu
eserin garîbü’l-Kur’ân ilminin sınırlarını aştığını ifade etmişlerdir. Bu
makalede Müfredât’ın, Kur’ân’a kelime üzerinden yaklaşan garîbü’l-Kur’ân
ve vücûh ve nezâir gibi dilbilimsel tefsir çalışmalarına getirdiği yenilik ve
gelişimler incelenecek, müfredâtü’l-Kur’ân adında yeni bir Kur’ân ilmi
ortaya koyduğu tespit edilmeye gayret edilecek ve Müfredât’ın ve müfredâtü’l-Kur’ân’ın
Kur’ân’ı anlamaya sağladığı katkılar ele alınacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 19 Eylül 2019 |
Kabul Tarihi | 2 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 16 |