Necip Fazıl’ın Hikâyelerinde Kaçınılmaz Son: Ölüm

Year 2016, Issue: 5, 64 - 75, 21.04.2016

Murat Tan

https://doi.org/10.29000/rumelide.336478

Cited By: 1

Abstract

Türk
edebiyatının zirve şahsiyetlerinden olan Necip Fazıl Kısakürek, şiir, tiyatro
ve hikâye başta olmak üzere birçok edebî türde eserler vücuda getirmiştir.
İnsanı zaafları, korkuları, arzuları vb. duygularıyla kavramış ve onu bu
hususiyetleriyle başarılı bir şekilde eserlerinde anlatmıştır. Bu çalışmamızda,
onun Hikâyelerim adı altında toplanan
bütün hikâyelerinde çok önemli yer tutan ölüm teması üzerinde durulmuştur. Bu
temanın yer aldığı bütün hikâyelerde ölümün nasıl işlendiği, hikâye kurma
tekniğinde nasıl bir işlev üstlendiği ve bu tema etrafında ne gibi mesajlar
verilmek istendiği değerlendirilmiştir. Bu değerlendirmenin yanında
hikâyelerinde Necip Fazıl’ın hayatında geçirdiği büyük değişimin izleri de
tespit edilmiştir. Sonuçta, bir zamanlar yazar için en büyük korku kaynağı olan
“ölüm” ilâhî düşünceyle tanışmasından sonra azap kaynağı olmaktan uzaklaşır.
Hatta öncekinin tersi bir durum gelişmeye başlar ve Necip Fazıl, ölüm meleği
olan Azrail’e “hoş geldin” diyecek bir noktaya varır. 

Keywords

Necip Fazıl, hikâyeler, ölüm

Inevitable End In Necip Fazıl’s Stories: The Death

Abstract

Necip Fazil
which is one of the preeminent figures of Turkish literature has wrote works in
many literary genres, especially
poetry, theater and story. He has grasped
people with its weaknesses, fears, desires, etc. Necip
Fazil reflected the people in his works successfully with these qualities. In
this study, the focus is on the theme of death which holds a very important
place in all of his story that was collected under the name of Hikâyelerim. In all of the stories that
death takes place in, how the death proceeds, the which mission death has in
the technic of story setting and what messages were given by that theme were
evaluated. In addition to this assessment, traces of great changes experienced
by Necip Fazil have been identified in the stories. After all,
"death" which was the main source of fear for him once,  ceases to be a source of torment after
meeting with the divine mind. In fact, the opposite situation develops. Necip
Fazil reaches to a point where he could say "welcome" to the angel of
death.

Keywords

Necip Fazil, stories, death

References

• Aydemir, M. (2013). Tanzimat Dönemi Türk Şiirinde Ölüm Algısı. Turkish Studies International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. Volume 8/4. Ankara.
• Erol, K. ( 2010). Modern Türk Şiirinde Aşk Ölüm ve İntihar. Ankara: Akçağ.
• Kaplan, M. (1984). .Hikâye Tahlilleri. İstanbul: Dergâh.
• Kaya, O.. (2002). Ölüm Kitabı. İstanbul: Ark.
• Kısakürek, N. F. Çile. İstanbul: Büyük Doğu.
• Kısakürek, N. F. (2010). Hikâyelerim. 19. Basım. İstanbul: Büyük Doğu.
• Kısakürek, N. F. (2004). Öfke ve Hiciv. İstanbul: Büyük Doğu.
• Altuntaş, H. Şahin, M. (2005). Enbiya Suresi 35. Ayet. Kuran-ı Kerim Meâli. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı.
• Okay, M. O. (1991). Edebiyat ve Kültür Dünyamızdan: Makaleler, Denemeler, Sohbetler. Ankara: Akçağ.
• Örgen, E. (2008). 1940 Sonrası Türk Şiirinde Ölüm. Türklük Bilimi Araştırmaları. S.24. Niğde.
• Su, H. (2005). Kendini Arayan Ben’in Öyküleri. Hece. Necip Fazıl Özel Sayısı. S. 97.
• Şahin, V. (2009). Necip Fazıl Kısakürek’in Şiirlerinde ‘Hayat ve Ölüm’ Trajedisi. Erdem Dergisi. S. 53. Ankara.
• Tarancı, C. S. (2010). Otuz Beş Yaş/Bütün Şiirleri. İstanbul: Can.