Ibn Malik is one of the biggest names in Arabic
language after Sibeveyh. Teshîlu’l-Fevâid ve Tekmîlu’l-Mekâsıd among the
most important sources of this field. He explained his work and summarized as a
poem in his Elfiyye. Many writers such as al-Muradi, Abu Hayyan, Ibn
Akil, Halid el-Azhari and Ibn Hisham have also commented on this work of Ibn
Malik. The modest attitude of the reviewers against the author is a
characteristic of tradition. But, this, didn’t cause them to ignore the
mistakes or stop them from criticizing the author. As a matter of fact, as Ibn
Malik criticized the linguists before him, Ibn Malik had been criticized. It is
possible to see this situation, which is not limited to Ibn Malik, in
independent studies on linguists' objections to each other or to a linguist.
Grammar practices caused by differences of opinion and the explication of the
issues that can be explained by the differentiation of linguists' schools, are
not the targets of this study. Because, in such a case, there will be linguists
who support one of both sides and the discussions will push the limits of the
study. In this study, criticisms of Ibn Malik were examined as three topics:
method, content, language and style, and each of them is categorized and
examples are given.
İbn Mâlik, Arap dili gramerinin Sîbeveyhî’den
sonraki en büyük isimlerindendir. Teshîlu’l-Fevâid ve
Tekmîlu’l-Mekâsıd adlı eseri bu alanın en temel kaynaklarındandır. Eserini
kendisi de şerh etmiş ve Elfiyye’sinde manzum olarak özetlemiştir.
el-Murâdî, Ebû Hayyân, İbn Akîl, Hâlid el-Ezherî ve İbn Hişâm gibi pek çok
müellif de İbn Mâlik’in bu eserini şerh etmişlerdir. Şârihlerin eser sahibine
karşı mütevazı tutumu geleneğin bir özelliğidir. Ancak bu onların hataları
görmezden gelmelerine veya eser sahibini eleştirmekten geri durmalarına sebep
olmamıştır. Nitekim İbn Mâlik’in kendinden önceki dil bilimcilere eleştirileri
olduğu gibi, kendisine de eleştiriler olmuştur. Sadece İbn Mâlik ile sınırlı
olmayan bu durumun dil bilimcilerin birbirlerine veya bir dil bilimcinin
diğerlerine itirazları üzerine yapılan müstakil çalışmalarda görmek mümkündür.
Görüş farklılıklarının sebep olduğu nahiv uygulamaları ve dil bilimcilerin
ekollerinin farklı olmasıyla açıklanabilecek konuların izahı bu çalışmanın
hedefi değildir. Zira böyle bir durumda eleştiren ve eleştirilen tarafların her
birini destekleyen dil bilimciler olacak ve tartışmalar çalışmanın sınırlarını
zorlayacaktır. Bu çalışmada, İbn Mâlik’e yönelik eleştiriler metot, içerik, dil
ve üslup şeklinde üç başlık olarak incelenmiş ve her biri kendi içerisinde
kategorize edilerek örnekler verilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Literary Theory |
Journal Section | Turkish language, culture and literature |
Authors | |
Publication Date | June 21, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Issue: 15 |