Eğitim teknolojilerinin otizmde kullanımına dil ve konuşma terapistleri nasıl bakıyor?

Year 2021, Issue: 25, 564 - 578, 21.12.2021

Sibel Ergün Elverici Oktay Taymaz Sarı

https://doi.org/10.29000/rumelide.1032442

Abstract

Sosyal etkileşim, iletişim ve davranış sorunlarıyla kendini gösteren otizm, bireylerin hayatını büyük ölçüde etkilemektedir. Özellikle dil gelişiminde gecikme ya da hiç konuşamama, başka bireylerle sohbet başlatma, sürdürme ya da sonlandırma konusunda yaşanan güçlükler sık yaşanan sorunların başında gelmektedir. Göz teması kurmaktan kaçınmak, akran oyunlarına katılmamak, başkalarıyla etkileşim kurmaktan kaçınmak, etkileşim gerektiren oyunlarda yaşanan güçlükler ve yinelenen konuşma (ekolali) diğer iletişimsel problemler arasında yer almaktadır. Otizm tanısı almış çocukların eğitimine yönelik uygulanan birçok yaklaşımdan bahsedilebilir. Teknolojinin etkin kullanılması, otizmli çocukların yaşam kalitelerini artırabilir ve bağımsız hayat sürmelerine katkı sağlayabilir. Eğitim teknolojilerinin etkin kullanılmasının eğitim sisteminin iyileştirilmesine katkıda bulunacağından yola çıkarak teknoloji entegrasyonuna yönelik pek çok araştırma yapılmıştır. Diğerlerinden farklı olarak, otizmli çocukların iletişim özellikle dil ve konuşma alanında yaşadıkları sıkıntılardan yola çıkarak bu araştırmada, her geçen gün otizmli çocuklarla daha fazla çalışmaya başlayan dil ve konuşma terapistlerinin özel gereksinimli çocuklar kapsamında otizmli çocukların eğitiminde teknoloji kullanımına yönelik görüşleri incelenmiştir. Böylelikle bu çocukların eğitimlerine yönelik gelişmelere katkıda bulunulacağı düşünülmüştür. Olgubilim deseninin kullanıldığı araştırmada yarı yapılandırılmış görüşmelerden yararlanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin analizinde betimsel analiz tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, dil ve konuşma terapistlerinin otizmli çocukların eğitiminde teknoloji kullanımını destekledikleri ve terapistlerin çalıştıkları bireylerin özelliklerine uygun yöntem ve tercihleri belirlemesinin önemli olduğu belirlenmiştir.

Keywords

Dil ve konuşma terapisi, otizm, özel eğitim, eğitim teknolojileri

How do speech-language pathologists view using educational technologies in autism?

Abstract

Autism, which manifests itself with social interaction, communication and behavior problems, greatly affects the lives of individuals. Especially the delay in language development or the inability to speak at all, difficulties in starting, maintaining or ending conversations with other individuals are among the most common issues. Avoiding eye contact, not participating in peer games, avoiding interaction with others, difficulties in interactive games and repetitive speech (echolalia) are among other communicative problems. Many approaches can be mentioned for the education of children diagnosed with autism. Effective use of technology may improve the quality of life of children with autism and contribute to their leading an independent life. Considering that the effective use of educational technologies will contribute to the improvement of the education system, many researches have been conducted on technology integration. Different from the others, based on the difficulties that children with autism experience in communication, especially language and speech, this study examines the opinions of speech and language therapists, who have started to work more and more with children with autism, on the use of technology in the education of children with autism within the scope of children with special needs. Thus, it is thought that these children will contribute to the development of their education. Phenomenological design was used in this study which benefited from semi-structured interviews. In the analyses of the data obtained in the study, descriptive analysis technique was used. At the end of the study, it was determined that speech and language therapists support the use of technology in the education of children with autism and that it is important for therapists to determine the methods and preferences suitable for the characteristics of the individuals they work with.

Keywords

Speech and language therapy, autism, special education, educational technology

References

• Ayres, K., & Cihak, D. (2010). Computer-and video-based instruction of food-preparation skills: Acquisition, generalization, and maintenance. Intellectual and developmental disabilities, 48(3), 195-208.
• Bogdan, R. C. & Biklen, S. K. (2007). Qualitative resarch for education: An introdaction to theory and methods (5. Basım). USA: Pearson.
• Bryman, A. (2008). Of methods and methodology. Qualitative Research in Organizations and Management: An International Journal, 159-168.
• Carlile, K., Reeve, S., Reeve, K. & DeBar, R. (2013). Using activity schedules on the iPod touch to teach leisure skills to children with autism. Education and Treatment of Children, 33-57
• Cavkaytar, A. (2013). Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim (7. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Cole, E. B., ve Flexer, C. A. (2007). Children with hearing loss: Developing listening and talking, birth to six. San Diego: Plural Pub.
• Cramer, M., Hirano, S. H., Tentori, M., Yeganyan, M. T. & Hayes, G. R. (2011).Classroom-based assistive technology: collective use of interactive visual schedules by students with autism. In CHI (pp. 1-10).
• Creswell, J. W. (2018). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Creswell, J. W., & Clark, V. L. P. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Los Angeles: SAGE.
• Çoklar, A. N., Ergenekon, Y., & Odabaşı, H. F. (2018). Özel eğitimde teknoloji. Pegem Atıf İndeksi, 19-44.
• Demirel, Ö. (2001). Eğitim Sözlüğü. Ankara: Pegem. (s. 44-45).
• Deniz, M. E. (2017). Erken çocukluk döneminde gelişim. Ankara: Pegem.
• Eldeniz Çetin, M., ve Geçal, İ. (2017). Zihinsel yetersizliği olan öğrencilerle çalışan öğretmenlerin eğitimde teknoloji kullanımına yönelik görüşleri ve önerilerinin belirlenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5 (52), 624-635.
• Ergün, M. (2014). Eğitim felsefesi. Ankara: Pegem Akademi
• Ergün-Elverici, S. (2021). Özel eğitim öğretmenlerinin otizmli çocukların eğitiminde teknoloji kullanımına yönelik görüşleri. Turkish Studies - Education, 16(2), 809-822. https://dx.doi.org/10.47423/TurkishStudies.49009
• Gay, L.R. (1996). Educational research. Columbus: Merrill Publishing Company.
• Harrington, M., DesJardin, J. L., and Shea, L. C. (2010). Relationships between early child factors and school readiness skills in young children with hearing loss. Communication Disorders Quarterly, 32 (1), 50-62.
• Hedge, M. N. (2008b). Hegde'spocket Guide to treatmentt in speech-language pathology. (Third edition)
• Heward, W. L. (2012). Exceptional children :an introduction to special education.Pearson.
• Hourcade, J., Bullock-Rest, N. & Hansen, T. (2012). Multitouch tablet applicationsand activities to enhance the social skills of children with autism spectrum disorders. Personel and Ubiquitous Computing, 157-168.
• Karasar, N. (2008). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım
• Kientz, J. A., Goodwin, M. S., Hayes, G. R. & Abowd, G. D. (2013). Interactive technologies for autism. Synthesis Lectures on Assistive, Rehabilitative, and Health-Preserving Technologies, 2(2), 1-177.
• Marschark, M., Rhoten, C., and Fabich, M. (2007). Effects of cochlear implants on children's reading and academic achievement. The Journal of Deaf Studies and Deaf Education, 12 (3), 269-282.
• Murdock, L. C., Ganz, J. & Crittendon, J. (2013). Use of an iPad play story to increase play dialogue of preschoolers with autism spectrum disorders. Journal of autism and developmental disorders, 43(9), 2174-2189.
• Newell, L. C., Best, C. A., Gastgeb, H., Rump, K. M. & Strauss, M. S., 2010. The development of categorization and facial knowledge: Implications for the study of autism. Infant Perception and Cognition: Recent Advances, Emerging Theories, and Future Directions, 223-259.
• Okalidou, A., & Kampanaros, M. (2001).Teacher perceptions of communication impairment at screening stage in preschool children living in Patras, Greece. International Journal of Language and Communication Disorders, 36 (4), 489–502.
• Özdamar, O. (2016). Öğretmenlerin özel eğitim sınıflarında yardımcı teknoloji kullanımına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Parkman, S., Litz, D., & Gromik, N. (2018). Examining pre-service teachers’ acceptance of technology-rich learning environments: A UAE case study. Education and Information Technologies, 23(3), 1253–1275. https://doi.org/10.1007/s10639-017-9665-3
• Paul, R., & Norbury, C. (2012). Language disorders from infancy through adolescence: Listening,speaking, reading, Writing, and Communicating. St. Louis, MO: Elsevier HealthSciences. Turan, Küçüköncü, Cankuvvet ve Yolal, 2012;
• Sadler, J. (2005). Knowledge, attitudes and beliefs of the mainstream teachers of children with a preschool diagnosis of speech/language impairment. Child Language Teaching and Therapy, 21 (2), 147–163.
• Sarı, O. (2016). Beceri öğretimi. Kulaksızoğlu, A (Ed.), Farklı Gelişen Çocuklar içinde, (s.189 - 199).Nobel Yayınları.
• Shipley, K. G., & McAfee, J. G. (2015). Assessment in speech-language pathology: A resource manual. Nelson Education.
• Siyam, N. (2019). Factors impacting special education teachers’ acceptance and actual use of technology. Education and Information Technologies, 24(3), 2035-2057.Sula ve Spaho, 2014).
• Sula, A., & Spaho, E. (2014). Using assistive technologies in autism care centers to support children develop communication and language skills. A case study: Albania. Academic Journal of Interdisciplinary Studies, 3(1), 203-203.
• Şişman, M. (2017). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Pegem.
• Topbas, S., Konrot, A., & Basal, M. (1996). A survey regarding the competencies of speech and language pathologists: Perceptions about their current and future competencies. In Annual Congress of CEC-Council for Exceptional Children.
• Waddington, H., Sigafoos, J., Lancioni, G., O'Reilly, M., Meer, L., Carnett, A. & Marschik, P. (2014). Three children with autism spectrum disorder learn to perform a three-step communication sequence using an iPad-based speech speechgenerating. International Journal of Developmental Neuroscience, 59-67.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (9. Basım). Ankara: Seçkin.
• Yıldız, S. (2010). Bilgi ve iletişim teknolojileri yoluyla özürlüler için geleceğe bir kapı açmak. Journal of International Social Research, 3(11).