Azizliğin ve güzelliğin trajik timsalleri: Prens Mışkin ve Nastasya Filippovna

Year 2021, Issue: 25, 1185 - 1197, 21.12.2021

Güneş Sütcü

https://doi.org/10.29000/rumelide.1038660

Abstract

On dokuzuncu yüzyıl Rus edebiyat tarihinde insanın varoluş nedeninin anlamı üzerinde felsefi düşüncelere yoğunlaşarak insanlığın geleceği konusunda derin ahlaki sorumluluğu ele alan en iyi temsilcilerden biri büyük Rus yazar Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’dir. Slavsever geleneğin sürdürücüsü ve romantik bir ulusçu olan yazarın olgunluk dönemine ait “Budala” (İdiot, 1869) adlı romanı, evrensel sevgi kavramını ve mükemmel insan idealini yansıtması açısından önemli bir yere sahiptir. Romanda mükemmel insanı temsil eden Prens Mışkin’dir. Yazar gerek ahlaki gerek ruhsal açıdan mükemmel olarak addedilecek bir insanı betimler. Acı çekmenin ve “mecburi” kabullenişin ahlaki üstünlüğünü Prens Mışkin ile hayata geçirir. Bu nedenle romanda azizliğin trajedisini somutlaştırandır meczup Prens Mışkin. Romanın bir diğer ana kahramanı olan Nastasya Filippovna, Prens Mışkin için acının ifadesel karşılığıdır. Bu bağlamda Dostoyevski’nin Mışkin’e yüklediği görevin daha anlaşılır kılınmasını sağlayan başlıca özne konumundaki Nastasya “güzelliğin trajik” timsali olarak karşımızda belirir. Çalışmamızda “Budala” romanını seçmemizin nedeni, yazarın sanatı ve felsefesi için anahtar niteliğindeki düşüncelerinin çok yönlü olarak incelenebilmesine imkân vermesidir. Çalışmamızın özgün yanını Prens Mışkin ve Nastasya Filippovna karakterlerinin karşılaştırılması bağlamında Dostoyevski’nin ideal insan ve güzellik anlayışının özünü vermek oluşturur. Çalışmanın sonucunda Prens Mışkin özelinde bir türlü anlaşılamayan ve toplumdan kopuk yaşamayı seçenlerin hakikati arayış yolunda deli ya da budala olarak addedilmesinin ve acının tetikleyicisi olan güzellikteki Nastasya Filippovna’nın özü sunulmaya çalışılmıştır.

Keywords

Budala, Dostoyevski, güzellik, mükemmel insan, Nastasya Filippovna, Prens Mışkin, Rus edebiyatı

Tragic images of saintliness and beauty: Prince Myshkin and Nastasya Filippovna

Abstract

One of the best representatives of the nineteenth century Russian literature who focused on philosophical reflections on the reason for human existence and dealt with the deep moral responsibility for the future of humanity is the great Russian writer Fyodor Mikhailovich Dostoyevsky. The continuation of the Slavic tradition and a romantic nationalist, the author’s novel “Idiot” (Idiot, 1869) belonging to his maturity period is very important in terms of reflecting the concept of universal love and the ideal of the perfect human being. Prince Myshkin is the representative of the perfect human in the novel. The author describes a person who would be considered perfect both morally and spiritually. He realizes the moral superiority of suffering and “compulsory” acceptance with Prince Myshkin. For this reason, she embodies the tragedy of sainthood in the novel. Another main heroine of the novel, Nastasya Filippovna, is the equivalent of pain for Prince Myshkin. In this context, Nastasya, who is the main subject that makes the task that Dostoevsky assigned to Myshkin more understandable, appears before us as the “tragic symbol of beauty.” The reason why we chose the novel “Idiot” in our study is that it allows the author’s thoughts, which are key for his art and philosophy, to be examined in a multi-faceted manner. The element that constitutes the original aspect of our study is to give the essence of Dostoevsky’s understanding of ideal human and beauty in the context of the comparison of the characters of Prince Myshkin and Nastasya Filippovna. Nastasya Filippovna’s self has been tried to be presented.

Keywords

Idiot, Dostoevsky, beauty, perfect man, Nastasya Filippovna, Prince Myshkin, Russian literature

References

• Akimova, N. V. (2021). “Kompozitsiya obrazov glavnıh geroyev v romanah F.M. Dostoyevskogo ‘İdiot’ i ‘Besı’ ”. Obrazovaniye i kul’turnoye prostranstvo. No. 2. 44-51.
• Battalova, A. N. (2011). “Roman F. M. Dostoyevskogo “İdiot” v avtobiografiçeskom kontekste”. Vestnik Çelyabinskogo gasudarstvennogo universiteta. No: 20 (235). Filologiya. İskusstvovedeniye. Vıpusk 56. 31-34.
• Bogdanova, O. A. (2007). “ ‘Obraz çistoy krasotı’ v romane F. M. Dostoyevskogo ‘İdiot’ ”. Problemı filologii, kul’turologii i iskusstvovedeniya, 101-104.
• Dostoyevski, F. M. (2008). Budala. (Çev. Mazlum Beyhan). 6. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Dostoyevski, F. M. (2014). Dostoyevski Mektuplar. (Çev. Hüseyin Kandemir). Konya: Çizgi Kitabevi.
• Euripides. (2014). Medea. (Çev. Ari Çokona). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Günay, D. (2003). Metin Bilgisi. İstanbul: Multilingual Yayınevi.
• Kandemir, H. (2014). Dostoyevski Biyografi. Konya: Çizgi Kitabevi.
• Karataş, N. C. (2018). Rus Düşüncesi Bağlamında F. M. Dostoyevski’de Yabancılaşma Olgusu. Doktora Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kartal, J. (2015). F. M. Dostoyevski’nin Uzun Öykü Sanatı. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kopılova, A. A. & Buryanova, G.B. (2021). Jenskiye obrazı v romane F. M. Dostoyevskogo “İdiot”. V sbornike: Tvorçestvo F.M. Dostoyevskogo v neproşedşem vremeni Rossii. Materialı Vserossiykoy nauçnoy konferentsii. Lipetsk. 50-55.
• Köksal, M. H. (2017). Dünya Sinemasında F. M. Dostoyevski’nin Budala Adlı Eserinin Uyarlamaları. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kuznetsova, Ye. V. (2015). “Neodnoznaçnost’ obraza Nastas’i Filippovnı v romane F. M. Dostoyevskogo ‘İdiot’ ”. Nauka i sovremennost. No: 35. 149-153.
• Manukyan, G .V. (2020). “Leksema krasota v romane F.M. Dostoyevskogo ‘İdiot’ ”. Vestnik Udmurtskogo Universiteta, T. 30. Vıpusk 5. 751-755.
• Nilova, A. Yu. (2020). Antiçnıye traditsii v romane Dostoyevskogo “İdiot” (Medeya kak istoçnik obraza Nastas’i Filippovnı). V knige: Paradigmı kul’turnoy pamyati i konstantı natsionalnoy identiçnosti. Kollektivnaya monografiya. Nijniy Novgorod. 204-209.
• Ögel, B. (2017). XIX. YY. Rus Edebiyatında F.M. Dostoyevski Eleştirisi. Yüksek Lisans Tezi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ağrı.
• Petrova, A. A. (2016). Krasota v Sodome? (K traktovke obraza Nastas’i Filippovnı v romane F. M. Dostoyevskogo “İdiot”. V sbornike: Aktual’nıye problemı sovremennoy gumanitarnoy nauki. Materialı III mejdunarodnoy nauçno-praktiçeskoy konferentsii. 22-26.
• Purevdorj, A. (2017). F. M. Dostoyevski’nin Romanlarındaki Karakter Çerçevelerinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sarıbaş, E. (2010). Wilhelm Friedrich Nietzsche ve Fyodor Mihailoviç Dostoyevski’de İnsan Problemi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Şahin, D. (2016). Dostoyevski’de Tanrı ve Din. Yüksek Lisans Tezi. Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bursa.
• Şener, L. (2018). Mektuplar ve Süreli Yayınlarda F. Dostoyevski’nin “Budala” Romanı Hakkında Yer Alan Görüşler (1868-1881). 1. Uluslararası Eğitim ve Sosyal Bilimlerde Yeni Ufuklar Kongresi (ICES-2018), 143-150.
• Şetinin, R. B. (2007). “Razvitiye obrazov Mışkina i Rogojina v romane F. M. Dostoyevskogo ‘İdiot’ ”. Vestnik Tom. Gos. Universiteta. No: 304.
• Toiçkina, A. V. (2001). Otsenoçnoye pole obraza knyazya Mışkina v romane F. M. Dostoyevskogo “İdiot” (Reçevoy Aspekt). 206-229.
• Troyat, H. (2000). Dostoyevski. (Çev. Leyla Gürsel). İstanbul: Cem Yayınevi.
• Tumarkina, L. V. Krasota spaset li mir? Filosofskiye osnovaniya prekrasnogo v etike F. M. Dostoyevskogo i N.F. Fedorova (K 150 letiyu vıhoda v svet romana F. M. Dostoyevskogo “İdiot). Filosofiya i obşestvo. No: 1. 111-126.
• Ülger, E. (2013). “Platon’un Sanat Kuramının Düşünsel Evrimi”. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi. 15-28.
• Sapel’nikov, A. V. (2005). “İmena Geroyev romana F. M. Dostoyevskogo ‘İdiot’ ”. Vestnik Novgorodskogo gosudarstvennogo universiteta. No: 33. 69-72.