XIX. yüzyılın sonu ile XX. yüzyılın başı arasındaki geçiş süreci özel bir dönemdir. Bu dönemde Rus sanatçı, yazar ve şairlerin Avrupa’dan farklı kültürlere ilgi duymaya başladıkları ve özellikle Doğu’ya yöneldikleri görülür. Rus edebiyatında Doğu’ya ait kültür ve değerlerin etkisini yansıtan eserleriyle ön plana çıkan isimler arasında, Gümüş Çağ Rus edebiyatının en önemli temsilcilerinden şair Mihail Alekseyeviç Kuzmin (1872-1936) yer alır. Kuzmin, 1908 yılına ait İlkbahar Tacı (Венок весен) adlı eserini, Orta Asya ve İran edebiyatından köken alan, Arap edebiyatı ve daha sonra Osmanlı edebiyatında önemli bir yeri olan gazel türünde kaleme alır. Şair, bahsi geçen eserinde Doğu motiflerini kullanarak şiirine derinlik ve zenginlik katar. Eser, baharın gelişini ve yaşamın yenilenmesini, Doğu geleneklerinden alınan imge ve metaforlar kullanarak tasvir eder. Kuzmin eserinde sevgili, aşk, doğa, Allah, kader, ibadet, güzellik, eğlence, haz, şarap, ölüm ve ayrılık gibi çok çeşitli konulara başvurur. Kuzmin’in şiirindeki Doğu motifleri, şairin Doğu’nun zengin kültürel geleneğine olan ilgisini ve takdirini gösterir. İlkbahar Tacı kültürel farklılıklara köprü oluşturma, ortak deneyimler ve değerler aracılığıyla insanları bir araya getirme gücüne dair örnek bir eserdir. Çalışmada Divan edebiyatının en sık başvurulan nazım türlerinden olan gazelin özellikleri genel hatlarıyla aktarılırmıştır. Yazıda, Kuzmin’in bahsi geçen eserindeki Doğu motiflerinin incelenmesini amaçlanmıştır. İnceleme metne bağlı karşılaştırmalı yöntemle gerçekleştirilmiştir. İlkbahar Tacı’nda Doğu inanç, kültür ve sanatını simgeleyen egzotik motiflerin kullanımı, Gümüş Çağ Rus edebiyatının Doğu’ya olan yaklaşımını ve ilgisini belirgin bir şekilde gözler önüne serer.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Russian Language, Literature and Culture |
Journal Section | World languages, cultures and litertures |
Authors | |
Publication Date | July 23, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Issue: Ö12 |