Research Article
BibTex RIS Cite

Siyasal dil ve söylem: Siyasal aktörlerin Twitter kullanımları üzerine bir araştırma

Year 2023, Issue: 37, 716 - 729, 21.12.2023
https://doi.org/10.29000/rumelide.1406059

Abstract

Dijital kitle iletişim araçları ile sosyal paylaşım ağları üzerinden yürütülen siyasal kampanya süreçlerinin geleneksel kitle iletişim araçlarına nazaran çok daha az maliyetle ve çok daha geniş seçmen kitlelerine ulaşabilme fırsatı sunması, siyasal aktörler nezdinde bu mecraların taşıdığı önemi büyütmektedir. Dahası dijital kitle iletişim araçları ve sosyal paylaşım ağları, geleneksel kitle iletişim araçlarının sahiplik ilişkilerinden kaynaklanan anti-demokratik doğasını tersine çevirme fırsatı sunmaktadır. Dolayısıyla siyasal aktörler arasındaki rekabeti dengeleme olanağı sunan ve demokratik toplumlarda çoğulcu ideallerin gerçekleştirilmesine katkıda bulunan önemli bir bağımsız değişken olarak öne çıkmaktadır. Bu çerçevede çalışma kapsamında siyasal aktörlerin seçmenlerle etkileşim kurmak amacıyla sosyal paylaşım ağlarını kullanma eğilimleri irdelenmektedir. Bu maksatla 2019 yılı yerel seçimleri kampanya sürecinde Giresun ili seçim çevresi araştırma örneklemi olarak belirlenmiş, cumhur ve millet ittifaklarına mensup iki belediye başkan adayının sosyal medya hesaplarından yapmış oldukları paylaşımlar incelenmektedir. Böylece her iki adayın da seçim kampanya süreci boyunca yapmış oldukları paylaşımlardan elde edilen nicel veriler tablolar halinde sınıflandırılmakta ve içerik analizi yapılarak, yorumlanmaktadır. Bu sayede adayların kişisel Twitter hesaplarından yürüttükleri siyasal iletişim faaliyetleri çerçevesinde siyasal aktörler ile seçmenler arasındaki siyasal dil ve söyleme dayalı karşılıklı etkileşimin yönü ve yoğunluğu ortaya koyulmaya gayret edilmektedir. Çalışmanın ortaya koymuş olduğu sonuç, dijital kitle iletişim araçları ve sosyal paylaşım ağları üzerinden icra edilen siyasal söylemin etkili bir araç olarak kullanılabileceği şeklinde özetlenebilir.

References

  • Althusser, L. (2010). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, Editör: A. Tümertekin, İstanbul: İthaki.
  • Aziz, A. (2007). Siyasal İletişim, İstanbul: Nobel.
  • Baym, N. (2015). Personal Connections in the Digital Age, New York: Wiley and Sons.
  • Castells, M. (2006). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, C-2, Çeviren: E. Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Chilton, P. (1998). Politics and Language, London: Elsevier.
  • Coyne, T. (1997). Sampling in Qualitative Research. Purposeful and Theoretical Sampling; Merging or Clear Boundaries. Journal of Advanced Nursing, 26 (3), pp. 623-630.
  • Dijck, J. (2011). Tracing Twitter: The Rise of a Microblogging Platform, International Journal of Media Cultural Politics, 7 (3), pp. 333-348.
  • Foucault M. (2006). Hapishanenin Doğuşu, Çeviren: M. A. Kılıçbay. İstanbul: İmge.
  • Giansante, G. (2015). Online Political Communication, New York: Springer.
  • Ives, P. (2011). Gramsci’de Dil ve Hegemonya, Çeviren: E. Ekici, İstanbul: Kalkedon.
  • Kahn, C. H. (1994), Aeschines on Socratic Eros, New York: Cornell University Press.
  • Kentel, F. (1991). Demokrasi, Kamuoyu ve İletişime Dair, Birikim, Sayı:30.
  • Köker, E. (2008). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası. Ankara: İmge.
  • Liamputtong, P. (2013). Qualitative Research Methods. Melbourne: Oxford University Press.
  • Maigret, E. (2011). Medya ve İletişim Sosyolojisi. Çeviren: H. Yücel, İstanbul: İletişim.
  • Marwick, A. E. Boyd, H. (2016). I Tweet Honestly, I Tweet Passionately: Twitter Users, Context Collapse, and the Imagined Audience, New Media & Society, 20 (10), pp. 1-20.
  • Mowen J. C. (1990). Consumer Behavior. London: Basingstoke: Macmillan.
  • Mutlu, E. (1998). Tartışma: İletişim Eğitimi. Kültür ve İletişim. 1 (2), ss. 16-27.
  • Oğuz, M. C. (2018). Söylem analizi. Sosyoloji Notları, 4 (5), ss. 52-57.
  • Pentassuglio, F. (2020), Paideutikos Eros: Aspasia as an Alter Socrates, Revista Archai, 3 (0).
  • Sözen, E. (1999). Söylem, belirsizlik, mübadele, bilgi, güç ve refleksivite. İstanbul: Paradigma.
  • Standing, L. Conezio, J. Haber N. (2013). Perception and Memory for Pictures: Single-trial Learning of 2500 Visual Stimuli. Psychon Sci, 19, pp. 73–74.
  • Timisi, N. (2003), Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi, Ankara: Dost.
  • Tuncer, S. (2019). Politik Söylem Ve Teknikler Üzerine, Journal of Institute of Economic Development and Social Researches, 5 (17), ss. 96-105.
  • Uztuğ, F. (2004). Siyasal İletişim Yönetimi. Ankara: Mediacat.
  • Weber, R. (1989). Basic Content Analysis. London: Sage.
  • url-1:https://wearesocial.com/us/blog/2022/01/digital-2022/ (Erişim Tarihi 12 Mart 2023)
Year 2023, Issue: 37, 716 - 729, 21.12.2023
https://doi.org/10.29000/rumelide.1406059

Abstract

References

  • Althusser, L. (2010). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, Editör: A. Tümertekin, İstanbul: İthaki.
  • Aziz, A. (2007). Siyasal İletişim, İstanbul: Nobel.
  • Baym, N. (2015). Personal Connections in the Digital Age, New York: Wiley and Sons.
  • Castells, M. (2006). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür, C-2, Çeviren: E. Kılıç. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • Chilton, P. (1998). Politics and Language, London: Elsevier.
  • Coyne, T. (1997). Sampling in Qualitative Research. Purposeful and Theoretical Sampling; Merging or Clear Boundaries. Journal of Advanced Nursing, 26 (3), pp. 623-630.
  • Dijck, J. (2011). Tracing Twitter: The Rise of a Microblogging Platform, International Journal of Media Cultural Politics, 7 (3), pp. 333-348.
  • Foucault M. (2006). Hapishanenin Doğuşu, Çeviren: M. A. Kılıçbay. İstanbul: İmge.
  • Giansante, G. (2015). Online Political Communication, New York: Springer.
  • Ives, P. (2011). Gramsci’de Dil ve Hegemonya, Çeviren: E. Ekici, İstanbul: Kalkedon.
  • Kahn, C. H. (1994), Aeschines on Socratic Eros, New York: Cornell University Press.
  • Kentel, F. (1991). Demokrasi, Kamuoyu ve İletişime Dair, Birikim, Sayı:30.
  • Köker, E. (2008). Politikanın İletişimi İletişimin Politikası. Ankara: İmge.
  • Liamputtong, P. (2013). Qualitative Research Methods. Melbourne: Oxford University Press.
  • Maigret, E. (2011). Medya ve İletişim Sosyolojisi. Çeviren: H. Yücel, İstanbul: İletişim.
  • Marwick, A. E. Boyd, H. (2016). I Tweet Honestly, I Tweet Passionately: Twitter Users, Context Collapse, and the Imagined Audience, New Media & Society, 20 (10), pp. 1-20.
  • Mowen J. C. (1990). Consumer Behavior. London: Basingstoke: Macmillan.
  • Mutlu, E. (1998). Tartışma: İletişim Eğitimi. Kültür ve İletişim. 1 (2), ss. 16-27.
  • Oğuz, M. C. (2018). Söylem analizi. Sosyoloji Notları, 4 (5), ss. 52-57.
  • Pentassuglio, F. (2020), Paideutikos Eros: Aspasia as an Alter Socrates, Revista Archai, 3 (0).
  • Sözen, E. (1999). Söylem, belirsizlik, mübadele, bilgi, güç ve refleksivite. İstanbul: Paradigma.
  • Standing, L. Conezio, J. Haber N. (2013). Perception and Memory for Pictures: Single-trial Learning of 2500 Visual Stimuli. Psychon Sci, 19, pp. 73–74.
  • Timisi, N. (2003), Yeni İletişim Teknolojileri ve Demokrasi, Ankara: Dost.
  • Tuncer, S. (2019). Politik Söylem Ve Teknikler Üzerine, Journal of Institute of Economic Development and Social Researches, 5 (17), ss. 96-105.
  • Uztuğ, F. (2004). Siyasal İletişim Yönetimi. Ankara: Mediacat.
  • Weber, R. (1989). Basic Content Analysis. London: Sage.
  • url-1:https://wearesocial.com/us/blog/2022/01/digital-2022/ (Erişim Tarihi 12 Mart 2023)
There are 27 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Social Media Studies
Journal Section Turkish language, culture and literature
Authors

Mustafa C. Sadakaoğlu 0000-0002-4359-4828

Publication Date December 21, 2023
Submission Date November 7, 2023
Acceptance Date December 20, 2023
Published in Issue Year 2023 Issue: 37

Cite

APA Sadakaoğlu, M. C. (2023). Siyasal dil ve söylem: Siyasal aktörlerin Twitter kullanımları üzerine bir araştırma. RumeliDE Dil Ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi(37), 716-729. https://doi.org/10.29000/rumelide.1406059