В данном исследовании рассматривается роль стратегической культуры России в формирование её внешней политики посредством анализа исторических, правовых и культурных конструктов. Сосредоточив внимание на таких ключевых понятиях, как «соотечественники», «народ» и «справедливая война», исследование демонстрирует, как эти элементы способствуют преемственности имперской идентичности и геополитических целей России. В качестве примера используется творчество барона Петра Шафирова — первого российского юриста-международника и государственного деятеля. В центре внимания — «Рассуждение о справедливых причинах войны между Швецией и Россией», написанное Шафировым в 1717 году, которое является основополагающим текстом в развитии российской стратегической культуры. Это связано с тем, что Шафиров создал концептуальную схему, формулирующую имперские притязания России при Петре I, объединяя русское прошлое и современное ему политическое мышление. В то же время данная работа демонстрирует, как российская бюрократия воспринимала и интерпретировала концепции европейской литературы по международному праву. Аналогичным образом, использование Шафировым понятий «соотечественники», «народ» и «справедливая война» для легитимации действий России во внешней и экспансионистской политике показывает, как исторически складывалась эта практика и как её риторика продолжает существовать по сей день. Работа Шафирова, представляющая собой выдающийся труд по истории международного права и дипломатии, является одним из краеугольных камней формирования российской стратегической культуры и требует тщательного анализа и интерпретации с применением интерпретативистского подхода. В данном исследовании сначала объясняется понятие стратегической культуры, а затем рассматриваются её логика и функционирование во внешней политике России. В этом контексте проводится анализ работы Шафирова.
Россия Евразия Российская стратегическая культура русское родство русская война российская геополитика империализм
This study examines the role of Russia’s strategic culture in shaping its foreign policy by analyzing historical, legal, and cultural constructs. Focusing on key concepts such as “kinship,” “people,” and “just war,” this study shows how these elements shape the continuity of Russia’s imperial identity and geopolitical goals. It does so through the work of Baron Petr Shafirov, Russia’s first international lawyer and statesman. It focuses on “A Discourse Concerning the Just Causes of the War Between Sweden and Russia,” written by Shafirov in 1717, as a foundational text in the development of Russia’s strategic culture. This is because Shafirov constructs a conceptual framework that articulates Russia’s imperial claim under Peter I, bringing together the Russian past and the thinking of the time. At the same time, this text tells us how the Russian bureaucracy perceived and interpreted the concepts of European international law literature. Likewise, Shafirov’s construction of the concepts of “kinship,” “people,” and “just war” on the basis of the concepts of “kinship,” “people,” and “just war” to legitimize Russia’s actions in its foreign and expansionist policy shows how it has been historically constructed and even continues to the present day. Shafirov’s work, which is a history of international law and diplomacy, is one of the cornerstones in the construction of strategic culture and requires analysis and interpretation using the interpretivist method. In this study, we will first explain the concept of strategic culture and then discuss its logic and functioning in Russia’s foreign policy. Then Shahirov’s work will be analyzed in this context.
Russia Eurasia Russian strategic culture Russian kinship Russian war Russian geopolitics imperialism
Bu çalışma, tarihsel, yasal ve kültürel yapıları analiz ederek Rusya’nın stratejik kültürünün dış politikasını şekillendirmedeki rolünü incelemektedir. “Soydaşlık”, ‘halk’ ve ‘adil savaş’ gibi anahtar kavramlara odaklanan bu çalışma, bu unsurların Rusya’nın emperyal kimliğinin ve jeopolitik hedeflerinin sürekliliğini nasıl şekillendirdiğini göstermektedir. Bunu da Rusya’nın ilk uluslararası hukukçusu ve devlet adamı olan Baron Petr Shafirov’un çalışmaları üzerinden yapıyor. Rusya’nın stratejik kültürünün gelişiminde temel bir metin olarak Şafirov tarafından 1717’de yazılan “İsveç ve Rusya Arasındaki Savaşın Haklı Sebepleri Üzerine Bir Çalışma” ya odaklanmaktadır. Zira Shafirov, Rusya’nın I. Petro dönemindeki imparatorluk iddiasını ifade eden kavramsal bir çerçeve inşa ederek Rus geçmişini ve dönemin düşüncesini bir araya getirmektedir. Bu metin bize Rus bürokrasisinin Avrupa uluslararası hukuk literatüründeki kavramları nasıl algıladığını ve yorumladığını da anlatmaktadır. Aynı şekilde Shafirov’un Rusya’nın dış ve yayılmacı politikasındaki eylemlerini meşrulaştırmak için “soydaşlık”, “halk” ve “haklı savaş” kavramlarını temel alarak inşa etmesi, tarihsel olarak nasıl inşa edildiğini ve hatta günümüze kadar nasıl devam ettiğini göstermektedir. Shafirov’un bir uluslararası hukuk ve diplomasi tarihi niteliğinde olan eseri, stratejik kültürün inşasında köşe taşlarından biridir. Bu yüzden yorumsamacı yöntem kullanılarak analiz edilmeyi ve yorumlanmayı gerektirir. Böylelikle bu çalışmada öncelikle stratejik kültür kavramı açıklanacak ve ardından Rusya’nın dış politikasındaki mantığı ve işleyişi tartışılacaktır. Ardından Shahirov’un çalışması bu bağlamda analiz edilecektir.
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | International Relations (Other) |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2025 |
| Submission Date | January 7, 2025 |
| Acceptance Date | June 3, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Issue: 13 |