Amaç: Akılcı ilaç kullanımı, ilaçların doğru dozda, sürede ve hekimin önerisiyle alınmasını ifade ederken, akılcı antibiyotik kullanımı ise yalnızca gerekli durumlarda ve uygun miktarlarda antibiyotik kullanımını kapsar. Bu çalışma, bireylerin akılcı ilaç ve akılcı antibiyotik kullanımlarını etkileyen faktörleri belirlemeyi amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntemler: Nicel araştırma deseni kullanılarak gerçekleştirilen araştırmaya, Kahramanmaraş merkezde ikamet eden, 18 yaş ve üzeri 401 yetişkin dâhil edilmiştir. SPSS ve AMOS programları kullanılarak yapılan analizlerde, “Akılcı İlaç Kullanma Ölçeği” ve “Akılcı Antibiyotik Kullanma Tutumu Ölçeği” Cronbach alpha (α) değerleri sırasıyla (0,725; 0,758) olarak elde edilmiş olup; veriler, bağımsız gruplarda t testi, bağımsız gruplarda tek yönlü varyans analizi, regresyon analizi ve doğrulayıcı faktör analizi ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Akılcı ilaç kullanım ölçeği puanları 38,07±4,18; akılcı antibiyotik kullanımı tutumları ölçek puanı ise 35,75±5,26 olarak hesaplanmıştır. Hekime gitmeden ilaç kullanma durumu ve hekime gitme amacı ile akılcı ilaç kullanım ölçeği arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0,001). Benzer şekilde, hekime gitmeden ilaç kullanma durumu ve hekime gitme amacı ile akılcı antibiyotik kullanım tutumları arasında da anlamlı bir farklılık olduğu belirlenmiştir (p<0,001). Ayrıca, akılcı ilaç kullanımındaki her bir birimlik artışın, akılcı antibiyotik kullanımında 0,587’lik bir artışa neden olduğu tespit edilmiştir (p<0,001).
Sonuç: Araştırma sonuçları, hekim önerilerine uyumun, akılcı ilaç kullanımı açısından kritik bir faktör olduğunu vurgulamaktadır. Bu çerçevede, toplumun sağlığını iyileştirmek adına hem bireylerin hem de sağlık sektöründeki paydaşların bilinçlendirilmesine yönelik çabalarının artırması önemlidir.
Aim: This study aims to identify the factors that influence individuals' rational use of medications and rational antibiotic use.
Material and Methods: The study, conducted using a quantitative research design, included a sample of 401 adults aged 18 years and older who reside in the central district of Kahramanmaraş. The analyses performed using SPSS and AMOS software yielded Cronbach's alpha (α) values of 0.725 and 0.758 for the "Rational Drug Use Scale" and the "Rational Antibiotic Use Attitude Scale," respectively. The data were subjected to evaluation through independent samples t-test, one-way analysis of variance (ANOVA) for independent groups, regression analysis, and confirmatory factor analysis.
Results: The scores for the Rational Drug Use Scale were calculated as 38.07±4.18, and the score for rational antibiotic use attitudes was 35.75±5.26. A significant difference was detected between the status of using medication without going to the doctor and the purpose of going to the doctor and the rational drug use scale (p<0.001). Similarly, it was determined that there was a significant difference between the status of using medication without going to the doctor and the purpose of going to the doctor and attitudes towards rational antibiotic use (p<0.001). Additionally, it was determined that each unit increase in rational drug use resulted in a 0.587 increase in rational antibiotic use.
Conclusion: The research findings emphasize that adherence to medical recommendations is a critical factor in rational drug use. In this context, it is important to enhance efforts to raise awareness among both individuals and stakeholders in the healthcare sector to improve public health.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration, Health Services and Systems (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | January 3, 2025 |
Submission Date | January 28, 2024 |
Acceptance Date | November 8, 2024 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 15 Issue: 1 |