Determination of nurses’ and nursing students’ decisions to forgive others and themselves

Yıl 2024, , 73 - 81, 31.03.2024

Feride Barış , Havva Akpınar

https://doi.org/10.52880/sagakaderg.1328863

Öz

Purpose: In this research, it is aimed to determine the decisions of nurses and nursing students to forgive others and themselves.
Method: This is a cross-sectional, descriptive research. The sample of the study consisted of nurses working in a training and research hospital (n=160) and nursing students studying at a state university (n=343). Data were collected with the Introductory Information Form, the Turkish Form of the Rye Forgiveness of Others Scale and the Turkish Form of the Self-Forgiveness Scale.
Results: It was determined that 92.50% of the nurses had a positive effect on their mental health, 95.50% thought forgiveness was important in the nursing profession, 90.60% did not receive training on forgiveness, the mean score of Forgiveness of Others is X̄=45.14±7.67, Self-Forgiveness is X̄=36.41±7.33. It was revealed that 91.30% of the nursing students had a positive effect on their mental health, 86.60% thought that forgiveness was important in the nursing profession, 94.20% did not receive training on forgiveness, the mean score of Forgiveness of Others is X̄=44.76±9.67, Self-Forgiveness is X̄=35.02±7.12.
Conclusion: It was determined that almost all of the nurses and student nurses thought that self-forgiveness is important on mental health and forgiveness in the nursing profession and they did not receive training on forgiveness. In addition, it was determined that the nurses' and student nurses' levels of forgiving others and themselves were moderate, and the level of self-forgiveness and forgiving others of nurses was higher than that of student nurses.

Anahtar Kelimeler

Forgiveness, Forgiving Other, Self-Forgiveness, Nurse, Nursing Student.

Proje Numarası

Proje Numarası: 1919B012102328

Hemşirelerin ve hemşirelik öğrencilerinin başkalarını ve kendilerini affetme kararlarının belirlenmesi

Öz

Amaç: Bu araştırmada, hemşirelerin ve hemşirelik öğrencilerinin başkalarını ve kendilerini affetme kararlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Kesitsel, tanımlayıcı bir araştırmadır. Araştırmanın örneklemini, bir eğitim ve araştırma hastanesinde çalışan hemşireler (n=160) ve bir devlet üniversitesinde okuyan hemşirelik bölümü öğrencileri oluşturmuştur (n=343). Veriler, Tanıtıcı Bilgiler Formu, Rye Başkalarını Affetme Ölçeği Türkçe Formu ve Kendini Affetme Ölçeği Türkçe Formu ile toplanmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin %92.50’sinin kendini affetmenin ruh sağlığında olumlu etkisinin olduğunu, %95.50’si hemşirelik mesleğinde affetmenin önemli olduğunu düşündüğü, %90.60’ı affetmeyle ilgili eğitim almadıkları belirlenmiş olup, Başkalarını Affetme puan ortalaması X̄=45.14±7.67, Kendini Affetme puan ortalaması X̄=36.41±7.33’dür. Hemşirelik öğrencilerinin %91.30’u kendini affetmenin ruh sağlığında olumlu etkisinin ve %86.60’ı hemşirelik mesleğinde affetmenin önemli olduğunu düşündüğü, %94.20’sinin affetmeyle ilgili eğitim almadığı belirlenmiş olup, Başkalarını Affetme puan ortalaması X̄=44.76±9.67, Kendini Affetme puan ortalaması X̄=35.02±7.12’dir.
Sonuçlar: Hemşirelerin ve öğrenci hemşirelerin tamamına yakınının, kendini affetmenin ruh sağlığında olumlu etkisinin olduğunu, hemşirelik mesleğinde affetmenin önemli olduğunu düşündüğü ve affetmeyle ilgili eğitim almadığı belirlenmiştir. Ayrıca, hemşirelerin ve öğrenci hemşirelerin başkalarını ve kendini affetme düzeylerinin orta düzeyde, hemşirelerin başkalarını ve kendini affetme düzeylerinin öğrenci hemşirelerden daha yüksek olduğu saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Affetme, Başkasını Affetme, Kendini Affetme, Hemşire, Hemşirelik Öğrencisi.

Destekleyen Kurum

TÜBİTAK 2209-A Üniversite Öğrencileri Araştırma Projeleri Desteği Programı

Proje Numarası

Proje Numarası: 1919B012102328

Teşekkür

Çalışmaya katılan tüm hemşirelere, öğrenci hemşirelere, MSKÜ İstatistik Ofisi’ne, MSKÜ Fen Fakültesi İstatistik Bölümünden, Doç. Dr. Eralp DOĞU’ya ve Araş. Gör. Muhammet Oğuzhan YALÇIN’a teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Adam, K.F.F. (2019). Affetme eğilimi kazandırmaya yönelik psikoeğitim programının affetme eğilimi kazandırma ve beş faktör kişilik özellikleri üzerindeki etkisi [Doktora tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Akbulut, Ö. (2021). Çok değişkenli ve farklı ölçekli araştırmalarda örneklem büyüklüğünün tespiti. JASP,4(2),199-215. https,//www.doi.org/10.51970/jasp.946399
• Asıcı, E. (2019). Çocuk ve ergenlere yönelik affetme müdahaleleri: Sistematik gözden geçirme. Psikoloji Çalışmaları,39(2),429-57. https,//doi.org/10.26650/SP2018-0041
• Asıcı, E., & Uygur, S.S. (2017). Duygusal öz-yeterlik ve affetmenin algılanan stres düzeyini yordayıcı rolü. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi,6(3),1353-75.
• Atçeken, M. (2014). Dindarlık, evlilik doyumu ve kişilik özelliklerinin bağışlama ile ilişkisi incelenmesi [Yüksek lisans tezi, Haliç Üniversitesi, İstanbul]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp Ayten, A. (2009). Affedicilik ve din, affetme eğilimi ve dindarlıkla ilişkisi üzerine ampirik bir araştırma. Marmara Üniv. İlahiyat Fakültesi Dergisi,37(2),111-28.
• Besim, G. (2017). Üniversite öğrencilerinde affetme, bitirilmemiş işler ve öfke. [Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Cornick, C., Schultz, J., Tallman, B., & Altmaier, E. (2011). Forgiving significant ınterpersonal offenses The role of victim/offender racial similarity. Psychology,2,936-940. http,//dx.doi.org/10.4236/psych.2011.29141
• Çardak, M. (2012). Affedicilik yönelimli psiko-eğitim programının affetme eğilimi, belirsizliğe tahammülsüzlük, psikolojik iyi oluş, sürekli kaygı ve öfke üzerindeki etkisinin incelenmesi [Doktora tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Çetinkaya, F.F., & Şener, E. (2016). Çalışma yaşamında affetme eğilimi ve duygusal emek ilişkisi. KÜİİBF Dergi,14(4),108-17.
• Glenn, C.T., & Pieper, B. (2019). Forgiveness and spiritual distress: Implications for nursing. J Christ Nurs.,36(3),185-89. https,//doi.org/10.1097/cnj.0000000000000613
• Gökmen, G. (2018). Üniversite öğrencilerinde affetmeyi yordayan bazı değişkenlerin incelenmesi. [Yüksek Lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Güven, N., & Erdem, T. (2020). Affetme: Kuramsal bir değerlendirme. CALESS,2(2),578-607. https,//doi.org/10.35452/caless.2020.31
• Havare, A.Ö., & Gizir, C.A. (2020). Başkalarını Affetme Ölçeği ve Kendini Affetme Ölçeği’ni Türkçe’ye uyarlama çalışmaları. HAYEF, Journal of Education,17(2),150-75. http,//doi.org/10.5152/hayef.2020.20011
• Karataş, U.Y. (2020). Affetmenin yordayıcıları olarak çocukluk çağı travmaları ve bilişsel duygu düzenlemenin incelenmesi [Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Kim, J.J., Mullen, L.M., Akers, S.W., Joseph, R.A., Bishop, L.B., Bistany, B.R., Chambers, A.C., Harvey, J.R., & Houghton, A. (2022). The efficacy of a forgiveness bibliotherapy: A randomized controlled trial with nursing students. J Holist Nurs.,40(4),336-350. https,//doi.org/10.1177/08980101211072288
• Li L, Yao C, Zhang Y, & Chen G. (2020). Trait forgiveness moderated the relationship between work stress and psychological distress among final-year nursing students: A pilot study. Front Psychol.,9,11,1674. https,//doi.org/10.3389/fpsyg.2020.01674
• Long, K.N.G., Worthingon, E.L., VanderWeele, T.J., & Chen, Y. (2020). Forgiveness of others and subsequent health and well-being in mid-life, A longitudinal study on famele nurses. BMC Psychology,8,104,1-11. https,//doi.org/10.1186/s40359-020-00470-w
• Mameghani, S.S. (2017). Türkiye ve İran’daki üniversite öğrencilerinin affetme, tolerans ve mutluluk düzeylerinin karşılaştırılması [Doktora tezi, 19 Mayıs Üniversitesi, Samsun]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Miller, A.J., Worthington, E.L., & McDaniel M.A. (2008). Gender and forgiveness: A meta-analytic review and research agenda. J Soc Clin Psychol,27(8),843-76. http,//dx.doi.org/10.1521/jscp.2008.27.8.843
• Oral, T. (2016). Üniversite öğrencilerinin affetme düzeylerinin öz anlayış, kişilerarası hataya ilişkin ruminasyon ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi [Doktora tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Öncü, Ö.T., & Can, Ş. (2018). Sağlıkta biyoistatistiksel uygulamalar. IKCUFHSC,3(1),39-45.
• Patrician, P.A., Bakerjian, D., Billings, R., Chenot, T., Hooper, V., Johnson, C.S., & Sables-Baus S. (2022). Nurse well-being: A concept analysis. Nurs Outlook,70(4),639-50. https,//doi.org/10.1016/j.outlook.2022.03.014
• Recine, A.G., Recine, L., & Paldon, T. (2020). How people forgive: A systematic review of nurse-authored qualitative research. J Holist Nurs.,38(2),233-51. https,//doi.org/10.1177/0898010119828080
• Rye, M.S., Loiacono, D.M., Folck, C.D., Olszewski, B.T., Heim, T.A., & Madia, B.P. (2001). Evaluation of the psychometric properties of two forgiveness scales. Current Psychology, A Journal for Diverse Perspectives on Diverse Psychological Issues,20(3),260-77. https://psycnet.apa.org/doi/10.1007/s12144-001-1011-6
• Satıcı, S.A. (2016). Üniversite öğrencilerinin affetme, intikam, sosyal bağlılık ve öznel iyi oluşları: Farklı yapısal modellerin denenmesi üzerine bir araştırma [Doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir]. https,//tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp
• Şahin, M., & Demirkıran, F. (2023). Affetme kavramı ve hemşirelik. İKÇÜSBFD,8(1),201-08.
• Topbaşoğlu, A.T., & Çivitçi, A. (2017). Öfke ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide affetmenin düzenleyici rolü. MAKÜSOBED, (9),18,308-27. http,//dx.doi.org/10.20875/makusobed.302756
• Türk Dil Kurumu (TDK) Güncel Türkçe Sözlük, 07.06.2023. https,//sozluk.gov.tr/
• Uysal, V. (2015). Genç yetişkinlerde affetme eğilimleri ve dini yönelim/dindarlık. Marmara Üniv. İlahiyat Fakültesi Dergisi.,48,35-56. https,//doi.org/10.15370/muifd.27953
• Wohl, M.J.A., DeShea, L., & Wahkinney, R.L. (2008). Looking within, Measuring state self-forgiveness and its relationship to psychological well-being. Canadian Journal of Behavioural Science,40(1),1-10. https,//psycnet.apa.org/doi/10.1037/0008-400x.40.1.1.1