AMERICAN ACADEMY OF PEDIATRIC (AAP) COMMITTE ON PUBLIC
EDUCATION 1999). Media Education Pediatrics, 104: 341-343..
ARI, M., BAYHAN, P., ARTAN, I., TUĞRIlL, B., ÜSTÜN, E., & _AKMAN, B. (1994) Aile içi ilişkilerde şiddet. Ed. R. Karadayı ve ark. Aile Kurultayı: Değişim Sürecinde Aile; Toplumsal Katılım ve Demokratık Degerler (3.3.00- 312). T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Mudurlugu Yayınları. Ankara
ALTUN, A. s. GÜNERİ, O.Y. BAKER, Ö.E.(2006) “Basındaki yansımaları ile okulda şiddet”. Eğitim Araştırmaları,Sayı. 24, 5.12-21. Ankara.
AYRANCI, Ü. GÜNAY, Y. & ÜNLÜOĞLU, İ. (2002) “Hamilelikte aile içi eş
şiddeti: Birinci basamak sağlık kurumuna başvuran kadınlar arasında bır
araştırma”. Anadolu Psikiyatri Dergisi. Sayı. 3, . 5.75—87. Ankara.
BERG, BL. (1989). Qualitative research methods for social sciences. (3rd Edition). Allyn and Bacon. U.S.A.”
BİLİR, s., ARI, M., BAYKOÇ-DÖNMEZ, N. & GÜNEYSÜ, _s. (1986). “4—12 yaşları aracında 16.000 çocukta örselenme durumları ile ılgılı bır inceleme. Çocuk Gelişmi ve Eğitimi, Sayı. 1 s.7—l4. Ankara.
CAN, Ö. (2003). “Çocuk ve gençlik edebiyatının eğitimdeki yeri. ve önemi”. Süleyman Demirel Üniversitesi — FEF Sosyal Bilimler Dergısı, Sayı.8, s .149-154. Isparta. '
DAHLBERG,L.L., & KRUG, E.G. (2002) “Violence — a global public health problem. ln Dahlberg, L.L., (Eds.)” World Report on Violence and Health (12123—21). World Health Organization. GENEVA.
EREN, A. (2005). “Korku kültürü, değerler kültürü ve şiddet.” Aile ve Toplum Sayz.8, 523-37; Ankara..
ERGÖNEN, T., ÖZDEMİR, M. H. & CAN, İ. 6. (2003). “Aile İçi Şiddet Öykülü Abortus Olgularında Medikolegal Sorunlar Bir Olgu Sunumu”. Adlı Bilimler Dergisi, Yıl.2 Sayı.4, s.39—43. Ankara.
GRATTON, L. ve GHOSHAL, S. (2003). “Managing personal human capital: New Methos for the volunteer employee.” European Management Journal, Sayı.2l, 5.1-10.
GÜLER, A. (2001). “Korku kültürü yerine değerler kültürü”. A.İ.B.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı. 2, s. 193-203. Bolu.
KÖKNEL, Ö. (1986) Bireysel ve Toplumsal Şiddet. Altın Kitaplar. İstanbul.
KRUG, E.C., DAHLBERG, L.L., MERCY, J.A. World report on violence and health. World Health Organization. GENEVA-2002.
Thle med?) s pomğyîîrğıf urban and rural school violence: a preliminary
, NEW YORK, zp mary ournal, Sayı.22, 5.447—
ana ysıs. evıant e ı'or: An Interdı'sc' l' J
PALABIYIKOĞLU, R., AZİZOĞLU, s., HOVARDAOĞLU, s. (1995f “Gazetelerde yayınlanan intihar haberlerine ili ' ' '
' .. _ şkın tutumlar”. Pskı tr",
Psıkoloyı, Psıkofarmakoloji (3P)Dergisi. 5.15—20. Ankara. l ya ,
PATON, M. Q. (1990) Qualitative evaluation and . r h Sage Publication. Newbury Park, CA. esme methOdS' (2nd ed).
RİGEL’ N' (19%)- “Haberin gizli tüketicisi ” - « . . .
" çocuk . Yenı Turk D
Ozel Saym- Sayılı s.561-592.1stanbu1. We ”gm Medy”
RITTERSBERGER—TILIÇ, H. (1997). “Aile içi şiddet: Bir sosyolojik yaklaşım.” Ed. O.Çiftci, Yüzyılın sonunda kadınla l TODAI' Ankara r ve ge ecek konferansı (5.119—129).
RODthîlRSIî S., & THORŞON, E. (2001). “The reporting of crime and violence in
e os Angeles Tımes: Is there a public health perspective?” Journal of
Health Commumcation, Sayı. 6, s. 169-182. LOS ANGELES.
SAMEROF, A.J.,& FEIL, L.A. (1985). “Parental concepts of development. ln LE. Siegel” (Ed.) Parental beliefs ' children (pp.83-105). ErlbaumHillsdale, NJ. S)” g COHSequenceS f0?
, ystems. İlle p cholo ıcal
ŞİRİN, M.R. (2003). “Televizyon 'd ' ' ' " " '
, şı det içerıklı haber o kule ”
Forumu. Yıl.6 , Sayı. 1, 3-60—67. İstanbul. y fl Ve ÇOCUK . COW/C
YILDIRIM, A. & İM EK ' - ' ' ' Yayınları_ Ankafa, Ş , H. (1999) Nıtel Araştırma Yontemlerı. Seçkın
AMERICAN ACADEMY OF PEDIATRIC (AAP) COMMITTE ON PUBLIC
EDUCATION 1999). Media Education Pediatrics, 104: 341-343..
ARI, M., BAYHAN, P., ARTAN, I., TUĞRIlL, B., ÜSTÜN, E., & _AKMAN, B. (1994) Aile içi ilişkilerde şiddet. Ed. R. Karadayı ve ark. Aile Kurultayı: Değişim Sürecinde Aile; Toplumsal Katılım ve Demokratık Degerler (3.3.00- 312). T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Mudurlugu Yayınları. Ankara
ALTUN, A. s. GÜNERİ, O.Y. BAKER, Ö.E.(2006) “Basındaki yansımaları ile okulda şiddet”. Eğitim Araştırmaları,Sayı. 24, 5.12-21. Ankara.
AYRANCI, Ü. GÜNAY, Y. & ÜNLÜOĞLU, İ. (2002) “Hamilelikte aile içi eş
şiddeti: Birinci basamak sağlık kurumuna başvuran kadınlar arasında bır
araştırma”. Anadolu Psikiyatri Dergisi. Sayı. 3, . 5.75—87. Ankara.
BERG, BL. (1989). Qualitative research methods for social sciences. (3rd Edition). Allyn and Bacon. U.S.A.”
BİLİR, s., ARI, M., BAYKOÇ-DÖNMEZ, N. & GÜNEYSÜ, _s. (1986). “4—12 yaşları aracında 16.000 çocukta örselenme durumları ile ılgılı bır inceleme. Çocuk Gelişmi ve Eğitimi, Sayı. 1 s.7—l4. Ankara.
CAN, Ö. (2003). “Çocuk ve gençlik edebiyatının eğitimdeki yeri. ve önemi”. Süleyman Demirel Üniversitesi — FEF Sosyal Bilimler Dergısı, Sayı.8, s .149-154. Isparta. '
DAHLBERG,L.L., & KRUG, E.G. (2002) “Violence — a global public health problem. ln Dahlberg, L.L., (Eds.)” World Report on Violence and Health (12123—21). World Health Organization. GENEVA.
EREN, A. (2005). “Korku kültürü, değerler kültürü ve şiddet.” Aile ve Toplum Sayz.8, 523-37; Ankara..
ERGÖNEN, T., ÖZDEMİR, M. H. & CAN, İ. 6. (2003). “Aile İçi Şiddet Öykülü Abortus Olgularında Medikolegal Sorunlar Bir Olgu Sunumu”. Adlı Bilimler Dergisi, Yıl.2 Sayı.4, s.39—43. Ankara.
GRATTON, L. ve GHOSHAL, S. (2003). “Managing personal human capital: New Methos for the volunteer employee.” European Management Journal, Sayı.2l, 5.1-10.
GÜLER, A. (2001). “Korku kültürü yerine değerler kültürü”. A.İ.B.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. Sayı. 2, s. 193-203. Bolu.
KÖKNEL, Ö. (1986) Bireysel ve Toplumsal Şiddet. Altın Kitaplar. İstanbul.
KRUG, E.C., DAHLBERG, L.L., MERCY, J.A. World report on violence and health. World Health Organization. GENEVA-2002.
Thle med?) s pomğyîîrğıf urban and rural school violence: a preliminary
, NEW YORK, zp mary ournal, Sayı.22, 5.447—
ana ysıs. evıant e ı'or: An Interdı'sc' l' J
PALABIYIKOĞLU, R., AZİZOĞLU, s., HOVARDAOĞLU, s. (1995f “Gazetelerde yayınlanan intihar haberlerine ili ' ' '
' .. _ şkın tutumlar”. Pskı tr",
Psıkoloyı, Psıkofarmakoloji (3P)Dergisi. 5.15—20. Ankara. l ya ,
PATON, M. Q. (1990) Qualitative evaluation and . r h Sage Publication. Newbury Park, CA. esme methOdS' (2nd ed).
RİGEL’ N' (19%)- “Haberin gizli tüketicisi ” - « . . .
" çocuk . Yenı Turk D
Ozel Saym- Sayılı s.561-592.1stanbu1. We ”gm Medy”
RITTERSBERGER—TILIÇ, H. (1997). “Aile içi şiddet: Bir sosyolojik yaklaşım.” Ed. O.Çiftci, Yüzyılın sonunda kadınla l TODAI' Ankara r ve ge ecek konferansı (5.119—129).
RODthîlRSIî S., & THORŞON, E. (2001). “The reporting of crime and violence in
e os Angeles Tımes: Is there a public health perspective?” Journal of
Health Commumcation, Sayı. 6, s. 169-182. LOS ANGELES.
SAMEROF, A.J.,& FEIL, L.A. (1985). “Parental concepts of development. ln LE. Siegel” (Ed.) Parental beliefs ' children (pp.83-105). ErlbaumHillsdale, NJ. S)” g COHSequenceS f0?
, ystems. İlle p cholo ıcal
ŞİRİN, M.R. (2003). “Televizyon 'd ' ' ' " " '
, şı det içerıklı haber o kule ”
Forumu. Yıl.6 , Sayı. 1, 3-60—67. İstanbul. y fl Ve ÇOCUK . COW/C
YILDIRIM, A. & İM EK ' - ' ' ' Yayınları_ Ankafa, Ş , H. (1999) Nıtel Araştırma Yontemlerı. Seçkın