Some scholars adopted the approach that the variant readings
other than seven readings of the Qur’an are completely unacceptable. According
to them, those versions can neither be recited in prayer nor have any value for
the commentary of the Qur’an. Abu al-Fath Uthman İbn Jinni (d. 392/1002), provided a strong
opposition to this opinion in his book al-Muhtasab
due to the reason that those versions can have a close relationship with the
Qur’anic revelation. In his viewpoint, those versions can be beneficial in the
Qur’anic commentaries even though they cannot be recited in prayer. This paper
aims to deal with İbn Jinni’s approach to the reading versions other than seven
variant readings as well as comparing his position with other scholars’
perspective in this regard.
Yedili kıraat sistemleştirmesinin
ardından kimi âlimlerce bu kıraat vecihlerinin dışındakiler şâz addedilerek Kur’an’ın
hem tilâvetinde hem de yorumunda devre dışı bırakılmıştır. Ebü’l-Feth Osman b.
Cinnî (ö. 392/1002) ise el-Muhteseb fî tebyîni vucûhi şevâzzi’l kırââti ve’l
îdâhi anhâ adlı eserinde bu okuyuş vecihlerinin de vahiyle
irtibatının bulunduğu gerekçesiyle anılan yaklaşıma karşı çıkmış ve tilâvet
edilemeseler de şâz kıraatlerin ihtiva ettiği anlamların terkedilemeyeceği
kanaatini serdetmiştir. Bu makale, İbn Cinnî’nin şâz kıraatlere bakışını ve bu
kıraat vecihlerini ele alış biçimini diğer âlimlerin konuyla ilgili
değerlendirmeleriyle birlikte incelemektedir.
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | June 15, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
SAUIFD bilginin yayılması ve zenginleşmesi için Açık Erişim Politikasına uymaktadır.