Bu makalenin amacı tasavvufun ilk yazarlarından kabul edilen Serrac'ın (ö. 378/988) tasavvuf anlayışı hakkında genel bir bakış sağlamaktır. Serrac Kitabu'l-Lüma' adlı eserinde sûfîlerin dini anlamaları ve yorumlamaları konusuna eğilir. Serrac iki temel nokta üzerinde durmaktadır. İlk olarak tasavvuf kendi bilimsel alanına sahiptir. Bu sebeple diğer İslam ilimlerinden farklılaşan kendine özgü ilmî yöntemleri kullanmak zorundadır. Tasavvuf da dinî kaynakları yorumlama hakkına sahiptir. İkinci olarak Fıkıh insan davranışlarının batınî yönünü ele almaz. Bu yüzden Serrac'a göre tasavvuf bir tür fıkh-ı batın sayılabilir. Bu yönüyle Serrac İbahiyye'nin dinî yüküm-lülükleri hafife almasına karşılık tasavvufun yoğun dinî pratiklere dayandığının altını çizer ve sûfîlerle ibahîlerin arasını kesin bir şekilde ayırır.
The aim of this article is to provide a general view about Sarraj’s (d. 988) understanding of
tasawwuf. In his book entitled Kitab al-Luma Sarraj concentrates on the understanding and
interpretation of religion by the Sufis. Sarraj emphasizes two basic points. Firstly, he considers
that tasawwuf has its own scientific field in terms of Islamic knowledge. Thereby, it has to use
its own original scientific methods which are different to other methods of Islamic sciences.
Tasawwuf holds the right to interpret religious sources. Secondly, Fiqh cannot focus on the
internal aspects of human actions. In this respect, according to Sarraj tasawwuf can be
considered as a fiqh al-batin. From this aspect, Sarraj underlines that sufism is based on
intensive religious practises while Ibahiyya has disdained from such praqctices, not taking acts
of worship seriously enough, so Sarraj separates Sufis from Ibahiyyas conclusively.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 15, 2010 |
Published in Issue | Year 2010 Volume: 12 Issue: 22 |
SAUIFD accepts the Open Access Journal Policy for expanding and flourishing of knowledge.